PINIKOT

CHAPTER 18

Christoffer's pov.

Continuation

Nice meeting you po... Malambing niyang sabi...
Lalabas na Sana kami Ng sasakyan ...para magkausap kami Ng pormal dahil NASA loob pa kami Ng sasakyan...

I'm about to open the door Ng may dumating na sasakyan, huminto sa tapat Ng bahay nila..

Saka lumabas Ang lalaki saka , may dalang bulaklak na buhay.
Nilapitan naman Ito Ng anak ko saka yumakap, parang Ang sayasaya pa nila parang ma tagal na silang magkakakilala,Hindi rin siya tinahulan Ng Aso, samantala kanina parang kakainin kami,buti na Lang sinuwayng anak ko.. buti na Lang rin nakinig..

Kumpara sa lalaking kadadating lang,parang Ang baitbait Ng Aso...saka Ang tamis rin Ng ngiti Ng anak ko...may naramdaman rin akong kirot sa puso ko.. umigting Ang panga ko Ng marinig Kung tawanan nila...saka humigpit Ang paghawak ko sa manubela..

Lian Pov..

Nakita ko Ang reksiyon Ng Daddy..habang nakatanaw sa kapatid ko na may kausap na lalaki.. parang mag ama  Ang trato nila sa isatisa ...Hindi Kaya siya si Miguel...sa isip ko.

Dad ... Tawag pansin ko sakanya dahil Ang higpit ng pagkahawak Niya sa manubela ..

Saka lumingon siya sakin...

Siya ba si Miguel? Tanong ko sa kanya...

No...tipid na Saad Niya..

Ano palang itsura Ng Miguel... Tanong ko ulit..

Hindi ko rin Alam..sambit Niya..

Baka siya Yan... sabay turo ko sa lalaki.. wait.....pulis si Miguel? Tanong ko... Ba't ngayon ko Lang napansin naka uniporme pala Ang lalaki..

Walang alinlangan tinanggap Ng kapatid ko Ang bigay Ng lalaki, samantalang Ang binibigay namin,may halong pagdududa pa..saka andaming tanong pa sa private investigator namin, in short iyong nagdedeliver sa kanila..

Nong minsan ako Ang nagdeliver,kinabahan pa nga ako non... Hindi ko Lang pinahalata..baka paghinalaan Niya ako..

Nong kinuhaan ko siya Ng picture ,kumuha rin siya Ng picture para segurado talaga.. saka pinahubad pa talaga Ang helmet ko pinigilan ko Lang talaga na Hindi kabahan...buti na lang kanina Hindi Niya ako namukhaan...

Akala ko mataray siya, pero mukhang Hindi Naman..

Parang Hindi Niya ako namukhaan.... Biglang Saad Ng Dad.

Nagkita na ba kayo Dad?.... Tanong ko...

Oo, nong pumunta ako Ng San Diego, it's a coincidence Lang nagkabunggoan  kami...sandali Lang naman iyon dahil tinawag na siya Ng kaibigan Niya...sagot Ng Dad.

Tumango na Lang ako, saka tumingin sa gawi Nila kanina pero Wala na sila doon..pumasok na seguro...

Let's go, Dad.. Aya ko Kay Dad..
Pinaandar nq rin Ni Dad Ang sasakyan...
Dad, kailan Tayo magpakilala sa kanya..? Tanong ko habang nakatitig sa labas ..

Malapit nq son...sagot Niya...

Kailan yang malapit na sinasabi mo ,Dad.. bagot Kong Sabi...

Ngayon   na sana ...Wala  pa Ang Lola sa bansa... Saad ko..

Naghintay ka Lang son...Doon rin naman siya magaaral sa pinapasukan mo.. malapit na rin Ang pasukan Kaya ikaw,bantayan mo Ang kapatid mo... Lalo na sa Lola mong diktador... Paliwanag Niya sakin..

Ang Lola ko pala Ang may ari Ng paaralan na na pinapasukan ko..pero Hindi nila Alam iyon... Tanging kami Lang  tatlo at saka Dean Ng school.

See you soon, bunso..sabi Ng isip ko..

Ano Kaya Ang papel Ng Lola sa buhay Ni Cris Jan.