2.3

358 55 126
                                    

Bir kaç gün sonra

Fransa'ya alışmamıştım. Başka biri olsa eminim seve seve gidecektir ancak ben hiç isteyerek gitmemiştim. Çok yalnız hissediyordum. Bana verilen evde bir kedim ile kalmıştım. Gelir gelmez okuluma ise devam etmiştim.

Kediye bir isim bulmuştum. Adını Lix koymuştum. Yaratıcılığım bir yere kadardı sadece...

Masamdan kalkıp aşağı kata indim. Ev yaşadığım eve göre küçüktü. Üst katta odam, çalışma odam ve bir de kütüphane vardı. Aşağı katta ise yemek odası, mutfak, salon bir de garaj kapısı vardı.

Daha ehliyet almadığım için şoför ve bir hizmetli vardı. Onlarda benimle aynı evde kalıyorlardı. Fakat boştu işte. Ne bir arkadaşım, ne de bir soranım vardı.

Okulda ise dil konusunda sıkıntı çekmiyordum çünkü bir çok dili ana dilimmiş gibi biliyordum. Salona geçtim ve koltukta uyuyan kedimin tüylerini okşadım.

Telefonu elime aldığım zaman babamdan bir mesaj olduğunu gördüm.

Babam:
Yerleştiğini umuyorum.

Siz:
Evet, yerleştim baba.

Babam:
Güzel.
Derslerini aksatma.

Siz:
Peki.
*Görüldü*

Bir kaç sosyal medyaya baktıktan sonra geri telefonu kapattım ve boş boş etrafa bakındım. Belkide bu bir fırsattır diye düşündüm.

Yıllardır üstümde olan baskıyı azaltmışımdır diye düşmeye başladım. Hep ezilen taraf olarak kalmaktan sıkılmıştım!

Derin bir iç çektim ve boynumda olan Hyunjin'in kolyesine bakmaya başladım.

"Senide unutmadım aptal..."

Diye kendi kendime söylendim. Hyunjin'e karşı içimde büyük bir kırgınlık olsa bile sevgim bu kırgınlığın üzerini örtüyordu. Özellikle son o öpüşü...

Kafamı sağa sola sallayıp bu düşüncelerden arındım. O sırada telefonum çalmaya başladı. Arayan kişi Jisung'tu.

"Felix!"

"Hm?"

"Ne demek Fransa! Neden söylemiyorsun?! Seni son kez görmek istedim!"

Sesinin titrediği belliydi ancak umrumda değildi.

"Olabilir."

"Bu kadar mı sadece...?"

"Evet, bu kadar."

"Ne kadar ağladım biliyor musun...? Neden haber vermedin? Zaten bana soğuk yapıyordun. Kaydının alındığını söyledi Hyunjin. Sonra Fransa'ya gittiğini."

"Aynen, doğru söylemiş."

Derin bir iç çekmişti.

"Kapatıyorum, arama bir daha."

Telefonu kapattım ve numarayı engelledim. Artık uyumam gerekiyordu. Sabah erken kalkıp okula gidecektim.

Secret Amour -HyunLix-Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin