Secret Amour -HyunLix-

5.5

Bir kaç hafta sonra az da olsa toparlanmıştım. Ro-na'nın doktor randevusu olduğu için onunla birlikte hazırlanmıştım. Kızım hiç mutlu değildi sürekli ağlıyordu. Ne yapacağımı bilemez olmuştum. Annemin yardımlarını reddettiğim için haftalardır uykusuzdum.

Açıkçası bunun sebebi kızım değildi. Onun hastalığıydı. Tam bir teşhis konulamamıştı. Bizde güzelliğimin ölümünden önce bir kaç test vermiştik. Ancak bir daha gitmemiştim. Derin bir nefes aldım.

Arabadan inip kızımı kucağıma alıp hastaneye doğru ilerledim. Kafasını göğsüme yaslamış etrafı izliyordu. O da çok yorgundu biliyordum.

Birlikte doktorun odasına çıkmıştık. Kapıyı bulup yavaşça tıkladım. İçeriden 'girin' komudunu alınca içeriye girdim. Doktor güler yüzü ile gülümsemişti.

"Hoş geldiniz."

"Teşekkürler."

Dedim ve koltuklara oturdum.

"Eşiniz bu sefer yok mu?"

Ortamı bir sessizlik kaplamıştı. Bir yumru oturmuş gibi oldu ancak kendimi toparlayıp kafamı salladım.

"Kısa süre önce kaybettim onu."

Adam hemen özür dilemişti.

"Sorun yok."

"Başınız sağ olsun."

Kafamı salladım sadece.

"Ne yazık ki bende size iyi bir haber veremeyeceğim."

Gözlerimi kırpıştırdım.

"Nasıl?"

"Verdiğiniz testlere bakarsak... Kızınızın beyninde bir tümör var. Ve bu iyi huylu durmuyor. Daha kötüsü ise... Doğumundan bu yana çok fazla ilerlemiş. Doğuştan olan bir şey bu."

Sadece doktora baka kalmıştım.

"Ne?"

"Hemen kemoterapiye başlamalıyız. Elbette bu saatten sonra işe yarar mı bilemeyiz. Fakat siz umudunuzu kaybetmeyin. Onun sizin umudunuza ihtiyacı var."

Resmen kelimeler kulaklarımda uğulduyordu.

"Bir yanlışlık olmalı. Benim kızım çok iyiydi. Son bir kaç aydır böyle sadece!"

"Sakın olun Hyunjin bey. Elbette iyi haberler vermek bende isterdim. Ancak bunun türü çok farklı. Son evrelerde kendini belli eder. Muhtemelen doğum kontrollerinde görememe sebepleri bu."

"Kurtulma şansı yok mu?"

"En kısa sürede tedaviye başlamalıyız. Ancak yan etkileri var."

"Çok mu kötü?"

"Halsizlik, kusma, huzursuzluk gibi şeyler. Onun dışında saçları falan hep dökülecek. Bunları bilerek onaylamanızı istiyorum. Büyük ihtimal bu huzursuzluğu baş ağrısı yüzünden. Acı çekiyor."

"Başka bir yolu yok mu bunun? Olması lazım! Bir ilacı?"

Adam kafasını sallamıştı. Bende kucağımda uyuyan kızıma baktım.

"Ne yapmam gerekiyor...?"

"Onay vermeniz."

Adam bir kağıdı hemen önüme koydu.

"Bir gün bile bizim için çok önemli."

"Ben... Ben babamı aramalıyım."

Hemen telefonumu çıkarttım. Babamın numarasını tıklayıp onun açmasını bekledim.