Secret Amour -HyunLix-

3.8

Arabada sessizlik hakimdi.

"Kızın nerede?"

Arka koltuğu gösterince oraya baktım. Arka koltukta bebek koltuğunda uyuyan. Bir bebek vardı.

"Adı yok mu hâlâ?"

"Koymadım."

"Düşündüğün isim var mı?"

"Yok."

Derin bir iç çektim ve gözlerimi ona sabitledim.

"Neden öyle bakıyorsun?"

"Adı Ro-na olsun mu?"

"Ro-na mı?"

"Hm hm, sadece fikir tabi ama... Şahsen benim çocuğum olsa ben koyardım."

"Öyle olsun."

Dediği şey ile şaşkınca ona baktım.

"Artık adı Ro-na mı?"

"Evet, sen koydun."

"Benim dediğim her şeyi yapıyor muydun sen?"

"Bilmem."

"Benimle bir şey konuşacaktın?"

"Sen sarhoş değil miydin? Minho çok sarhoş dedi."

"Ayıldım biraz."

Kafa sallamıştı.

"Cevap alamadım?"

"Ne demeliyim?"

"Benimle ne konuşacaktın?"

"Koyduğun ismi ile Ro-na'yı."

"Neyi konuşabiliriz ki?"

"Ona bakacak birine ihtiyacım olduğunu gördüm."

"Babaannesi yani yengem baksın?"

"Anneme veremem. Bende kalmasını istemiyorum."

"Ben ne alaka? Ben mi bakayım?"

"Aynen öyle, senin bakmanı istiyorum."

"Güveniyor musun bana? Ya öldürürsem?"

"Yapar mısın bunu Ro-na'ya."

Sessiz kaldım.

"Sessizliğinin sebebi ne?"

"Bir sebebi yok."

"Bakacak mısın Ro-na'ya?"

"Sende mi kalmam gerekiyor bundan dolayı?"

"Yani."

"Kedilerim ne olacak?"

"Getirirsin eve."

"O kadar yani?"

"O kadar."

"Hm... Düşünmem gerekiyor."

"Neyi düşüneceksin?"

Ona döndüm.

"Bir işim var, kedilerim var, düzenim var falan."

"Yeni düzen oluşturmak çok zor değildir."

Kafamı salladım.

"Hayatım boyunca sürekli düzen değiştirdim zaten. İlk Avustralya'dan Kore'ye, Kore'den Fransa'ya, Fransa'dan Kore'ye şimdide yanımda yaşa diyorsun."

"Yani..."

"Chan ve Jeongin sürekli bana gelirler ama. Kabul müsün bu duruma?"

"Tamam Felix, ne yapıyorsan yap sadece Ro-na'ya iyi bak."