1.8

436 68 72
                                    

Eve gelip kendimi hemen yatağıma attım. Kalbim patlayacakmışçasına atıyordu. Tüm gece boyunca bana sarılıp, koklayıp, öpmüştü. Hayatımda bu kadar yoğun ilgiye asla maruz kalmamıştım. Şuan onun bu halleri hoşuma gitse de kendimi dizginleyip bir karşılık bile vermedim.

Ama asla unutmayacaktım. Beni tam kalbinin üstüne yatırmasını, saçlarımı öpüp belimi okşamasını, güzel sözler söylemesini, ve delicesine atan kalbini. Kulaklarımdan bu ses, gözlerimden bu görüntü asla gitmeyecekti.

Telefonuma bildirim gelmesi ile elime alıp baktım. Haftalar sonra Hyunjin, ben ve Nora'nın olduğu gruba Nora yazmıştı.

Nora:
Merhaba.

Hyunjin:
Selam.

Nora:
Nasılsınız, çok fazla yağmur yağmıyor mu?

Siz:
Evet, öyle.

Hyunjin:
Yani, evet.

Nora:
Çok fazla şimşek çakıyor.
Korkuyorum...

Hyunjin:
Korkma bebeğim, ben buradayım.

Telefona baka kalmıştım. Bebeğim mi? Nora'ya bebeğim mi demişti? Şaka mı yapıyordu? Sinirle telefonu kapatıp bir yere koydum. Belki ona uzak duruyor olabilirdim, ama ona karşı hiçbir şey hissetmediğim anlama gelmezdi!

"Nasıl yaparsın...?"

Telefonum çalmaya başlayınca isime baktım. Gruptan arıyorlardı. Sakince telefonu açtım.

"Nereye gittin Felix? Bizde buluşalım diyorduk."

"Bir yere gitmedim, benim işledim var."

"Hadi ama Yongbok-ah."

"İstemiyorum."

"Felix, seni almaya geliyorum, hadi çabuk ol."

"Zorlamayın, istemiyorum."

"Bir şeye mi kırıldın Yongbok-ah."

"Hayır, hayır hiçbir sorun yok."

Onlar görmese de gülümsedim. Elbette hiçbir şey yoktu! Sevdiğim kişi bir başkasına bebeğim diyecekti ve ben sakin kalmaya devam edecektim!

"Fazla alıngansın bu zamanlar."

"Hiçbir şeye alınmadım! Demiştim."

"Her neyse, hazırlan hadi."

Cevap vermeden aramayı kapattım ve dolabıma gidip bir şeyler giydim üstüme.  Eşyalarımı alıp aşağı kata indim. Ailem o son olaylardan sonra bana karışmıyordu. Ne değişmişti bir anda? Bilmiyordum ama, beni istemedikleri o kadar kesindi ki. Bunca onlardan aldığım ufak sevgi kırıntıları bile hep yalan olduğunu görmüştüm. Resmen kimsem kalmamıştı.

Serçe yutkunup dolan gözlerimi sildim. Evden çıktığımda önüme duran siyah arabaya baktım. Arka kapı açılmıştı. Hyunjin yüzündeki gülümseme ile yanına çağırmıştı. Yavaşça arabaya bindim.

"Nasılsın Sevgilim?"

"İyiyim."

"Hm... Neye morali bozulmuş benim Felix'imin?"

Secret Amour -HyunLix-Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin