Secret Amour -HyunLix-

5.0

Ertesi sabah gözlerimi açtığımda yanımda Hyunjin yoktu. Kalkıp aşağı kata indim ancak bulamadım onu. Gözlerimi etrafta gezdirirken bahçede kucağında Ro-na ile olduğunu gördüm. Bahçe kapısını açıp dışarıya çıktım ve arkasından Hyunjin'e sarıldım.

Arkasını dönüp bana bakmıştı. Ben olduğumu görünce gülümseyip bana doğru dönmüş ve bir kolu ile bana sarılmıştı.

"Günaydın meleğim."

"Günaydın."

"Biraz daha uyusaydın keşke. Neden hemen uyandın?"

"Uykum yok, siz ne yapıyorsunuz burda?"

Kafamı kaldırıp kızımıza baktım.

"Ro-na ile birlikte dışarıya çıkalım dedik. Fakat annesi uyuyordu. Bizde şimdilik bahçede oynayalım diye düşündük. Değil mi kızım?"

Ro-na kafasını sallayınca gülümsedim. Bir elimi uzatıp Ro-na'nın elini tuttum.

"İyi düşünmüşsünüz. O zaman ben kahvaltı hazırlayım sonra birlikte dışarı çıkarız."

"Yorulma sen, ben hazırlarım."

"Yorulmam."

"Gel hadi birlikte hazırlarız."

Elimi tutup beni yönlendirmesine izin verdim. Birlikte içeriye girdik ve mutfağa geçtik. Hyunjin Ro-na'yı yere bırakıp önüne bir kaç tane oyuncak koymuştu. Daha sonra benim yanıma gelip dudaklarımı öpmüştü.

Gülümseyip bende onu öptüm. Kısa süre sonra birbirimizden ayrılıp kahvaltı hazırlamak için dolaptan bir kaç kahvaltılık şeyler çıkarttım.

Biz masayı kurarken kapı çekmişti. Ellerimi yıkayıp kapıyı açmak için gitmiştim. Kapıyı açınca Jeongin, Changbin, Chan ve Seungmin'i görmüştüm.

"Biraz habersiz oldu."

Diyerek Changbin içeriye girmişti. Ben ise onlara bakıyordum.

"Bir şey mi oldu?"

"Yoo, canımız arkadaşlarımıza kahvaltıya geldik."

Hyunjin mutfaktan çıkıp kaşlarını çatmıştı.

"Keşke haber verseydiniz."

Onun arkasından Ro-na çıkıp Chan'a koşmuştu. Chan eğilip Ro-na'yı kucağına alınca Ro-na ellerini çırpmıştı.

"Aman, sizin eviniz bizim evimiz. Bizim evimiz yine bizim evimiz bir şey olmaz."

Jeongin koltuklara oturup yerden Ro-na'nın oyuncağını almıştı.

Derin bir nefes alıp bende mutfağa geçtim. Ve bir kaç tabak çatal ile daha fazla kahvaltılık koymuştum masaya. Hyunjin ise yanıma gelip arkamdan sarılmıştı.

"Bizim dışarı işi yalan oldu gibi."

Gülümseyip ona baktım.

"Hep birlikte çıkarız sorun yok."

O da gülümsemiş ve yanağını öpmüştü. Çocukların getirdiği ekmekleri kesip masaya koydum ve içeriye geçtim.

"Kahvaltı hazır."

Hepsi ayağa kalkıp mutfağa geçmişti.

"Biraz sıkışacağız ama, şuan hiç yemek odasına kurmakla uğraşamam."

Dedim ve bir sandalyeye oturup Seungmin'in kucağından Ro-na'yı aldım. Onu da mama sandalyesine oturtup önünde yemeğini koydum.

★