Scent Of Consanguinity (Book 1 of Scent Trilogy)

Kapitulo 50

"How's your studies?"

Kinagatan ko muna ang dala kong burger bago sinagot ang tanong ni Edmar. He take me on a date here in Hugo Sky Lounge. Naglalakad kami sa hanging bridge habang siya ay panay tanong lang sa pag-aaral ko. Kumakain ako habang siya naman ay normal lang na naglalakad habang nasa suot na pantalon ang dalawang kamay.

"Eat faster, Forehead..." Utos ni Edmar. "Kakain pa tayo 'dun sa restaurant. Nagugutom na ako."

"Wag mo muna akong tanungin sa pag-aaral ko, pwede ba 'yun?" Sabi ko. "You just took me on a cousin date tapos you will just ask me about my studies? Pwede bang common sense nalang? Namamatay na ako sa major, ganoon!"

"Kaya mo 'yan!"

Inubos ko na ang pagkain ko ng burger at nag pakuha muna ng picture kay Edmar. I also took a picture of him. Gusto niya ng pa-aesthetic kaya ayun ang ginawa ko.

Napangiti nalang ako ng maalala ko kung gaano kaayos na lalaki si Romer. 'Yung social media accounts niya, walang halong ka-jejehan. Para pa siyang artista sa mga uploaded pictures niya sa Instragram. He's more than aesthetic, maybe. Funny!

"Why did you take me on a date despite of your schedules?" I asked Edmar while we are in the middle of eating our dinner in the restaurant.

Madaming tao dito sa Hugo Skye. Laging puno ang restaurant at madami ding nag-he-held ng meetings dito. Maraming may jowa din na gumagala. May nag-iinuman din.

"I am so busy and I am jealous because our cousins can take you, Ymee, Hershey, Chin, Yalin, Rayray, and Ayla on a date anytime but me, I cannot. So, I made this time for you. Sunod naman sila."

"Oo nga, ang sabi ni Chin ay sobrang busy mo na talaga, Architect!" Kinikilig kong sabi.

Unti-unti niya ng natutupad ang mga pangarap niya. Ang pangarap nina Lolo at Lola na magandang buhay para sa amin ay nauna na si Edmar. He made our grandparents happiest because he didn't make any girls pregnant before he graduated not like the other students of his batch out there.

"How's your life being the newly licensure passer?" I asked.

"It feels comfortable and unlimited happiness, Universe." Edmar smiled and drink his wine. "You will gonna feel what happiness I feel when you finally get your professional license in the future, Maica. Future."

"Ang dami mo ng client, tama?"

"Oo, grabe, pupunta nga akong Tagaytay next week."

"Bahay mo naman ang sunod mo gawin."

"Sa future na 'yan, wala pa akong kasama..." Edmar pouted. "Baka mauna ka pa sigurong ikasal sa akin, may boyfriend ka na ba ulit ngayon?"

"Wala," I answered. "Let's bond again before you go to Tagaytay. Hindi man lang tayo nakapag-celebrate 'nung nakapasa ka."

"Because you guys are all busy. What do you expect?"

Oo nga naman, tama naman siya. Simula 'nung nakatungtong ako ng second year ay hindi ko na gaanong nakakasalamuha ang mga pinsan ko. Hindi na kami gaanong nakakapag-usap at puro pansinan nalang kapag nagkikita sa hallway sa sobrang busy at sa daming hinahabol na ipapasa. This is what I expected but atleast we never forget to check on each other when we have our small free time, we didn't lost our bond and the closeness are still there. We're a family even we're all busy.