ប្រលោមលោកថេហ្គុក🌿🌿
សូមអានដោយរីករាយ🌿🌿
ម៉ោងប្រាំមួយល្ងាចគឺជាម៉ោងគ្រប់គ្នាទទួលទានអាហារក្នុងនោះក៏មានវត្តមានរបស់ថេហ្យុងនិងកូនដូចគ្នា។
"យើងមកទាន់អាហារពេលល្ងាចត្រូវទេ?" ស្ត្រីវ័យចំណាស់ដើរចូលមកដោយដៃមានវ៉ាលីអូសមកជាមួយ ហើយបន្លឺសំឡេងឡើងធ្វើឲ្យពីនាក់អាប៉ាកូនភ្ញាក់ផ្អើល តែសម្រាប់ជុងហ្គុកវិញគឺធម្មតា។
"ខ្ញុំថាលោកប៉ាទើបតែស្លាប់ អ្នកស្រីមិនគួរចាកចេញពីភូមិគ្រឹះហើយមកកូរ៉េនោះទេ"
"តែម៉ាក់បារម្ភពីកូន ខ្លាចកូនធ្វើខុសសន្យាដែលធ្លាប់សន្យាជាមួយប៉ាថាមិនស្រលាញ់ក្មេងគ្មានវង់ត្រកូលច្បាស់លាស់ដូចក្មេងដែលឯងចុះអេតាសុីវិលជាមួយ" ពេលចូលមកដល់អ្នកស្រីម៉ារីក៏និយាយនិងចង្អុលទៅថេហ្យុងដោយក្រសែភ្នែកកាច។
" ខ្ញុំធ្លាប់សន្យាជាមួយប៉ាថាពេលគាត់នៅរស់តែពេលនេះមិន ហើយរឿងដែលខ្ញុំនាំម្ដាយកូនគេមករស់នៅភូមិគ្រឹះនេះមិនមែនស្រលាញ់ តែព្រោះភាពជាកូនប្រុស" រាងក្រាស់ងើបឈរអស់កម្ពស់ ហើយសម្លឹងមើលម្ដាយចុងរបស់ខ្លួនដោយកែវភ្នែកទទួលស្អាត...
" ហើយមួយវិញទៀតខ្ញុំហាមអ្នកមីងប៉ះពាល់ប្រពន្ធកូនរបស់ខ្ញុំ ប្រពន្ធរបស់ខ្ញុំទោះគ្មានតម្លៃអ្វីក្រៅពីកំដររឿងលើគ្រែ តែថេហ្យុងក៏ជាប្រពន្ធបើចង់ធ្វើអ្វីដាក់គេចាំខ្ញុំលែងលះសិន" រាងក្រាស់និយាយសម្ដីសោះកក្រោះខណៈដែលថេហ្យុងងើបឈរហើយដើរចេញ ដឹងទេថាសម្ដីរបស់គេនិយាយមុននេះថាប្រពន្ធកំដរលើគ្រែវាធ្វើឲ្យគេឈឺចាប់ប៉ុណ្ណា។
" អាប៉ាចង់ទៅណាកូនមិនទាន់បានញាំអ្វីទេ" សម្លេងតូចស្រែកពីក្រោយខ្នងអ្នកជាអាប៉ា និងងើយមុខមើលទៅលោកប៉ា បន្តិចនិងស្ត្រីវ័យចំណាស់បន្តិច។
"ហ្វីនឯងនាំអ្នកប្រុសតូចទៅញាំអាហារនៅក្នុងបន្ទប់ផង ហើយចំណែកអ្នកមីងខ្ញុំគិតថាយល់នូវអ្វីដែលខ្ញុំនិយាយមុននេះហើយណា" ប្រយោគចុងក្រោយជុងហ្គុកនិយាយទៅកាន់ម៉ាក់ចុងខ្លួន រួចក៏ដើរទៅបើកទូទឹកកកយកស្រាមួយដបយកមកអកហើយដើរចេញទៅអង្គុយក្នុងសួនច្បារ។
YOU ARE READING
លោកប្ដីម្ចាស់បេះដូង💜 (ចប់)
Fanfictionជុងហ្គុក អាឡិចសៀ & រ៉ាហ្វារៀ ថេហ្យុង បងនិងសងអូនគ្រប់យ៉ាងដែលបងធ្វើចំពោះរឿងដែលបងធ្លាប់ខុសឆ្គងលើកអូន
