ភាគបញ្ចប់

2.1K 123 2
                                    

រីករាយក្នុងការអាន....

"ឆាប់ចេញទៅលោក កុំឲ្យខ្ញុំពិបាកដេញដដែលៗអី"

"បងប្រាប់ហើយថាមិនចេញ មុននេះអូនព្យាយាមដុតអារម្មណ៍បង មកដោះក្រម៉ាទាំងអស់ចោលធ្វើអីផ្ចាញ់ផ្ចាលរហូតបងស្ទើរគាំង រួចក៏គិតដេញបងចេញបែបនិងរឺគ្មានផ្លូវទេ"ជុងហ្គុកតបតែប៉ុណ្ណឹងគេក៏ ឆ្មក់ថើបថ្ពាល់សរម៉ត់រលោងរបស់រាងតូចមួយខ្សឺតទៀត រួចក៏លែងដៃពីខ្លួនប្រាណក្រអូបផ្អែម ដើរទៅអង្គុយលើពូកដូចដើម។

"ថ្ងៃនេះទៅញាំអ្វីមកហាស ហេតុអ្វីបានជាលោករឹងទទឹងអីបែបនេះ"

"បងមិនបានរឹងទទឹងទេ តែថ្ងៃនេះបងតាំងចិត្តមករំលោភអូន តែពេលបងចូលមកដល់អូនក៏ឲ្យដៃបងមុនទើប បងទប់ចិត្តមិនទាន់រំលោភអូន"។

ជុងហ្គុកនិយាយទាំងសើចញឹមៗរួចស្រវ៉ាអោបចង្កេះតូចជាប់ ហើយថើបយកៗ ធ្វើដូចជាពេលនេះគេជាម្ចាស់ពេញសិទ្ធិអញ្ចឹង។

"លោកលែងទៅ អ្នកណាអនុញ្ញាតឲ្យលោកចូលបន្ទប់ខ្ញុំ ហើយថែមទាំងថើបខ្ញុំទៀត..."ថេហ្យុងធ្វើជាខឹងនិងរើបម្រះ ខណៈដែលថ្ពាល់ឡើងក្រហម។

"គឺជើងរបស់បងអនុញ្ញាតឲ្យដើរចូលមក ចំណែករឿងថើបគឺច្រមុះបង"

"ហឺយបានហើយ ព្រឺសម្បុរណាស់និយាយអូនបងឡើងក្រលួច ព្រឺណាស់ចេញទៅ"មាត់ដេញគេមិនឈប់ តែដៃបែរជាឈប់រើបម្រះទៅវិញ ឃើញហើយធ្វើឲ្យជុងហ្គុកខ្នាញ់និងភរិយាម្នាក់នេះខ្លាំងណាស់ ក្មេងប្រុសអីស្លូតប៉ះបន្តិចក៏ទឹកភ្នែក តែបើកាចវិញនិយាយពីថាប៉ះមិនបាន។

"ព្រឺអីទៅបងអ្នកនិយាយមិនតាំងទៅព្រឺផង"ជុងហ្គុកតបវិញបែបខិលរួចក៏ផ្ដួលខ្លួនថេហ្យុងទៅលើពូក តែគិតរឺថាថេហ្យុងព្រមឲ្យធ្វើសុីគេងាយៗនោះ។

កាយតូចច្រឡឹងត្រូវផ្ដួលទៅលើពូក ដោយមានជុងហ្គុកតាមទ្រោបពីលើ ថើបញុកញីតាមកម្សួរចិត្តដែលពុះកញ្ជ្រោល គេទាំងអោបថើបឈ្មុសឈ្មុលដូចដំរីចុះប្រេងតែ...

"លោកគិតច្បាស់ហើយរឺថារំលោភខ្ញុំ..?"កែវភ្នែកតូចៗបើកដោយមិនប៉ប្រិចសម្លឹងមើល អ្នកដែលថើបឈ្មុសឈ្មុលខ្លួនមិនឈប់ ថេហ្យុងសួរគេហើយញញឹមស្រាលដាក់រហូតធ្វើឲ្យ ជុងហ្គុក អ្នកដែលគ្រប់គ្រងខ្លួនប្រាណរបស់រាងតូចឈប់ង៉ក់តែម្ដង។

លោកប្ដីម្ចាស់បេះដូង💜 (ចប់)Where stories live. Discover now