06.23.2015

2 0 0
                                    

Rainy Tuesday

Tuesday

Nagsisisi akong hindi na naman ako naging maagap sa paggising ko today.Maulan na. At katulad ng naanalisa namin nila Toff at Des recently, mahirap sumakay at trapik kapag maulan.

Kaya 7:48 na nasa byahe pa rin ako. Bound to Bliss pa naman yung jeep. Bababa pa ko sa UMak para sumakay ulit ng jeep bound to 7 Eleven. Mas mabilis don. 

So ayun na nga, parang hindi naman tamang desisyon na bumaba ako sa UMak at nag-abang ng 7 Eleven dahil mahirap palang sumakay. 8:24 AM na ko dumating. :( Late na naman ako~

EJ: "Mahal ko? Sorry di na kita natext agad. Good morning~ I hope nakarating ka na sa school. Ingat ka a? Kumain ka on time. Mahal na mahal kita :*"

Me: "Goodmorning pot, halos kadarating ko lang. Late ako. :(( Anyway. Rakenrol muna ulit.. magkaklase na ko in 6 minutes."

Pagdating ko pa sa Faculty, Teacher Maya approached me. Tumawag daw si Ms. Cristine, yung bagong nurse kahapon asking for the report of expired medicines and list of request supplies for the clinic. Meron na kong pinasa kay Teacher Lau eh. Magpapasa na naman ako ulit. Isesend ko sa email daw ni Ms. Cristine - cjmagpantay06@yahoo.com. Hula ni Toff, Cristine Joy raw yung CJ. Since, meron pang gumagamit sa computer, sabe ko.. Later na lang. Then, Maya suddenly said, "Pinapasend na kasi ni Teacher Irene daw sa kanya." Kaya lahat silang nandoon, napareact na, "Oh Teacher April? May sasabihin ka pa?" "Wala po. Sabi ko nga eh.. Mamaya. Isesend na. Wait lang po. Papahinga lang po."

--

And when Teacher Elsha came, she said,

Teacher Elsha: "Akala ko may bagyo na eh."

Teacher Daisy: "Ikaw talaga Elsha. Kakaumpisa lang ng klase, hinihiling mo na agad na mawalan ng pasok."

Pero we all know that halos lahat kami eh ganun ang inisip. :D

--

· Expired na raw ang load ko, "Your Text Unlimited will expire on 06/23/2015. To continue enjoying this service, please reload immediately." :(

· I let the Argonauts listen to the 3D Barbershop Audio one by one. Kaya lang, saktong natapos silang lahat hanggang uwian kaya hindi pa kami nakapagdiscuss. Pakiramdam ko nga, ang bagal din ng phasing namin.

· Lunch time, bumili ako ng pagkain kila ate sa canteen. Umorder ako ng ginisang upo at rice. Ang sabi ni ate, pecadillo raw yung upo. Inulit ko pa yung tanong kasi sa pagkakaalam ko, giniling yung pecadillo. Na nalaman ko rin lang kila ate na pecadillo ang tawag sa giniling na may patatas sa tapsihan (na wala namang tapsilog) na inoorderan namin dati.

Me: "Ano pong ulam ito?" (Tinuturo ko yung ginisang upo.)

Ate: "Pecadillo."

Me: "Pecadillo po?"

Ate: "Oo. Pecadillo yan."

Me: "Ahh? Pero yung gulay, upo po?"

Ate: "Oo, yung gulay, upo. Pero ang tawag sa luto, pecadillo."

Me: "Ahhh? Ok po. Magkano po ang inorder ko?"

Ako lang ba o magulo lang talaga ang mundo?

· I knocked to the grade 5 room from the Preschool room to get my locker key from Toff, the pupils shouted when they saw me. Toff said, "Artista artista!!!" (Sigh) Tapos nung paalis na ko, he said again, "Kaway kaway naman diyan ulit ang artista." But I hid myself at the back of the door enough that they won't see me anymore. Nasa cubicle lang pala ni Toff nakasabit yung susi ko eh.

· I really envy Riza. Ang galing kasi niyang magdisiplina ng bata. Sa Argonauts ko, ang kukulit nila Reign, Jeeogn, Art at Rev. Paano na ba ito~

· When I checked my reply to Mommy Charmie Castro (Rev's mom), I realized my very stupid grammar. Hindi ko na rin naman kasi napansin. Kaya ko kinorek na lang kanina. And since ang daming note/concerns ni mommy. Tinawagan ko na lang. She returned Rev's lanyard for his ID because it's already broken. Her description pa nga was, "----". And for the P.E. shirt, wala namang available na size ni Rev, 20. Kaya nadtrip lang.

· Tinawagan ako ng 'Heart' ni Des, si Robert. Hindi niya raw kasi ma contact si Des eh. Eh wala naman na si Des pagdating ko sa Faculty.

Me: "Wala na si des dito sa school."

Robert: "Ah umuwi na po sya cge po salamat hindi ko po kasi sya makontak e .."

Me: "Oo eh. 4:46 sya nag out. 5 ako bumalik ng faculty. Di ko na sya inabutan. Nakauwi na sya?"

Robert: "Ou.salamat. dto na sya. Nalobat fon nya tapos naiwan nya jan sa school ung payong. Hehe."

Me: "Nako. Si des talaga. Pagalitan mo :) haha."

· Niyaya ako na namang kumain ni Toff bago kami umuwi. Pero nakagawa siya ng rule bigla. Kailangan, once a week lang kami kakain sa labas bilang magastos at nakakataba raw para sa kanya. We ate dinner at Mang Inasal, Pateros. Naka dalawang rice kami. Ang sarap ng sisig bangus. Na discover ko lang yun last time na magkakasama kaming kumain: Toff, Riza, ako at Elsha na kumain not too long ago sa may Guadalupe Nuevo. Yun na ang palagi kong oorderin sa Mang Inasal. :)) Yung kalahati nga ng bangus sisig ko napunga kay Toff, hinatian naman niya ko ng sisig baboy niya na puro chicharon naman na matigas. >_< Nabusog ako. Ang unfair daw. Kasi hindi daw ako tumataba. :))

"I love being horribly straightforward. I love sending reckless text messages (because how reckless can a form of digitized communication be?) and telling people I love them and telling they are absolutely magical humans and I cannot believe they really exist. I love saying, Kiss me harder, You're a good person, and, You brighten my day. I live my life as straight-forward as possible.

Because one day, I might get hit by a bus.

Maybe it's weird. Maybe it's scary. Maybe it seems downright impossible to just be - to just let people know you want them, need them, feel like, in this very moment, you will die if you don't see them, hold them, touch them in some way whether its your feet on their thighs on the couch or your tongue in their mouth or your heart in their hands.

But there is nothing more beautiful than being desperate.

And there is nothing more risky in pretending not to care.

We are young and we are human and we are beautiful and we are not as in control as we think we are. We never know the magic that can arise between ourselves and other humans.

We never know when the bus is coming."

- Rachel C. Lewis, Tell the People that You Love Them

Alex: "I'll be at your funeral and I'm happy because I know Jesus already saved you. Hahaha. Problema mo?"

Dem: "Hey."

Me: "Eulogy please. :)"

The Universe of Someone Called ...Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon