"အစ်မ မင်္ဂလာပါ"ကျွန်တော်ဝင်လာတော့ နှုတ်ဆက်ကြတဲ့ဝန်ထမ်းလေးတွေကို အသိမှတ်ပြုကြောင်းခေါင်းငြိမ့်ပြုံးပြလိုက်တယ်
အခုဆိုဝန်ထမ်းတွေတော်တော်များများလည်း ကျွန်တော်နဲ့ရင်းနှီးနေပြီ
စာရင်းကိုင်ပိုင်းကသန္တာနဲ့ကလျာ၊ကိုဘုတို၊ကိုလေးလုံး၊ဒီဇိုင်းပိုင်းကမမရတနာ၊
Marketingပိုင်းက wayပတ်တဲ့ကလေးတွေနဲ့ပါ ခင်မင်နေပြီ
နေ့လည်စာထမင်းဆိုလည်း ရုံးကလူတွေနဲ့ပဲ အတူတူစားဖြစ်တာများတယ်
တစ်ခါတစ်လေတော့ နှစ်ယောက်ထဲအပြင်ထွက်စားတာလည်းရှိပါတယ်
ရုံးနဲ့စက်ရုံကမြေနေရာကစ လုပ်ငန်းတွေအဆုံးဦးခိုက်တစ်ဦးထဲပိုင်တာဆိုတော့တာဝန်တွေအကုန်လုံးကသူ့ခေါင်းပေါ်ပဲကျနေသည်
ဘုန်းကြီးကျောင်းတွေ နာရေးကူညီမှုအသင်းတွေမှာ တစ်လတစ်ခါအလှူတန်းလုပ်တဲ့အခါမျိုးဆိုလည်း ငွေပေးပြီးသာလှူခိုင်းလိုက်ရတယ် သူဘယ်တော့မှကိုယ်တိုင်ရေစက်မချရရှာဘူး။
ကျွန်တော်သူ့ရုံးခန်းထဲဝင်မယ်လုပ်ပြီးမှ တံခါးခေါက်ဖို့သတိရလာတာကြောင့် တံခါးအရင်ခေါက်လိုက်တယ်
"ဒေါက်! ဒေါက်!"
"ဝင်ခဲ့"
ကျွန်တော်ဝင်သွားတော့ သူlaptopမှာအာရုံစိုက်ရင်း လက်ချောင်းရှည်တွေကkeyboardပေါ်ပြေးလွှားနေတယ်
သူတံခါးအပေါက်ဝဘက်မျက်လုံးတစ်ချက်လှန်ကြည့်ရင်း ကျွန်တော့်ကိုတွေ့တော့ပြုံးပြပြီး ထလာတယ်
"ဘာတွေယူလာတာလဲ"ကျွန်တော့်လက်ထဲကခြင်းကိုသယ်ပေးပြီး စားပွဲပေါ်ချလိုက်တယ်
"ရေမချိုးရသေးဘူးမလား အဝတ်အပိုပါတယ် မနက်စာအတွက်က နံပြားထောပတ်သုတ်နဲ့ကော်ဖီပါတယ် နေ့လည်စာအတွက်ကငါးဘတ်ကိုရေကျန်ဆီပြန်ချက်ထားတယ် ခရမ်းသီးနှပ်နဲ့နှမ်းပတ်ချဉ်သုတ်ပါတယ်"
"စုံနေတာပဲ"
"အင်း..."ကျွန်တော်ပြန်ပြင်ဆင်ထားတဲ့ အခန်းတွင်းကို လှည့်ပတ်ကြည့်လိုက်တယ်
YOU ARE READING
ချစ်ခြင်း၏ကန့်သတ်နယ်မြေ(Complete)
Romanceအချစ်ဦးတွေအချစ်ဆုံးတွေဆိုတာထပ် ကိုယ်ကမင်းကိုနောက်ဆုံးအချစ်နဲ့ချစ်တာ မင်းအပြင်အခြားတစ်ယောက်ဆိုတာ ဘယ်တော့မှရှိလာနိုင်တော့မှာမဟုတ်ဘူး။ #ဦးခိုက်ဝဋာ
