ကားရပ်သွားတော့မှ ကျွန်တော်တို့နှစ်ယောက်လုံးလန့်နိုးလာတယ်
ပတ်ဝန်းကျင်ကိုကြည့်လိုက်တော့ အချိန်ကနေဝင်နေပြီ။
"ဦးခိုက်!"
"ဦးခိုက်ဒါဘယ်ရောက်နေတာလဲ!"
"ကိုယ်လည်း မသိဘူး အဝေးပြေးလမ်းမပေါ်မှာထင်တယ် ထ...ဆင်းရအောင်"
သူလည်သာအိတ်လွယ်ပြီး ကားပေါ်ကအရင်ဆင်းတယ်
ကားထဲမှာကားဆရာနဲ့စပယ်ယာလည်းမရှိဘူး ကြည့်ရတာခြုံတိုးနေတယ်ထင်တယ်
ကျွန်တော်ဆင်းမယ်လုပ်တော့ သူကျွန်တော့်ကိုအောက်ကနေလက်ကမ်းပေးပြီးချီချတယ်
ကျွန်တော်ဘာမှမစားရသေးတာကြောင့် ဗိုက်တွေလည်းအရမ်းဆာနေပြီ။
"ငါတို့ဘယ်လိုလုပ်ကြမလဲ"
"ကိုယ်တို့ဆင်းနေခဲ့တာကောင်းမယ် သူတို့ကဘယ်ထိသွားကြမှန်းမှမသိတာ"
"ကားဆရာကိုပြောပြီးအိမ်ပြန်ပို့ခိုင်းရင်ကောင်းမလား"
"ပြဿနာတက်မှာပေါ့ သူတို့ကားပေါ်ခိုးလိုက်လာတယ်ဆိုပြီး"
အဲ့တာလည်းဟုတ်တယ် ကူညီရင်ကအကြောင်းမဟုတ်ပေမဲ့ မကူညီပဲပြဿနာထပ်ရှာနေရင်လမ်းပေါ်မှာဒုက္ခထပ်ရောက်နေအုံးမယ်။
"ကားသမားကိုအကူညီတောင်းတာထပ် ဒီနားကခြံတွေမှာ အကူညီတောင်းကြည့်တာပိုကောင်းမယ်ထင်တယ် ရွာတွေဆိုတော့ တစ်အိမ်မဟုတ်တစ်အိမ်ကူညီလောက်မှာပါ"
သူကျွန်တော့်မျက်နှာကိုကြည့်ပြီး အားပေးပြုံးလေးပြုံးပြတယ်
ဥယျာဉ်ခြံတွေရှိပေမဲ့ ကားလမ်းကနေအဲ့ဒီ့နေရာကိုရောက်ဖို့ တော်တော်တော့လမ်းလျှောက်ရမည့်ပုံ။
သူကျွန်တော့်လက်ကိုဆွဲပြီး ရှေ့ကနေလျှောက်သွားတယ်
"ဂရုစိုက်လာအုံးနော်"မြက်ရိုင်းတွေ ခြုံပုတ်တွေကိုနင်းလျှောက်ရတော့ သူ့ခြေထောက်တွေ ငြှောင့်စူးမှာ ရှသွားမှာလည်းစိတ်ပူတယ်
"ချိုင့်တွေတွင်းတွေလည်းရှိတယ် သတိထား"
"ရပါတယ်"
YOU ARE READING
ချစ်ခြင်း၏ကန့်သတ်နယ်မြေ(Complete)
Romanceအချစ်ဦးတွေအချစ်ဆုံးတွေဆိုတာထပ် ကိုယ်ကမင်းကိုနောက်ဆုံးအချစ်နဲ့ချစ်တာ မင်းအပြင်အခြားတစ်ယောက်ဆိုတာ ဘယ်တော့မှရှိလာနိုင်တော့မှာမဟုတ်ဘူး။ #ဦးခိုက်ဝဋာ
