Min Yoongi | KS2

-20-

.

Yoongi duyduğu şeyi sindiremeyerek gözlerini kırpıştırdığında Cora neyle karşılaşacağını bilmediği için derin bir nefes almıştı.

"Sen... Sen nereden..."

Yoongi'nin bakışları Cora'ya ulaştığında Cora kaşlarını kaldırmıştı.

"Annemi buldun."

Yoongi'nin düşen jetonuyla Cora gerilmişti. Yoongi ise hızla ayağa kalkmıştı.

"Önce sakin ol..."

Yoongi hızla ona yaklaştığında Cora'nın kalbi hızla atmaya başlamıştı. Korkuyordu, ki haklıydı da...

Ancak Yoongi onun asla ihtimal vermeyeceği şekilde konuşmuştu.

"Nasıldı?"

"Ne?"

Cora şaşkınca ona baktığında Yoongi dolan gözleriyle Cora'ya baktı.

"Annem, Cora. Nasıldı?"

Cora şaşkınlığını üzerinden atmayı deneyerek yutkundu.

"İyiydi. İyiydi ama bir yandan da sürekli seni merak ediyordu."

Yoongi arkasındaki koltuğa yaslanıp bakışlarını yere düşürdüğünde Cora ona baktı.

"Anlatmak istemedin. Çünkü aynı şeyleri düşünürken bu kadar için yanmıştı, anlatmaya gücün yetmedi."

Yoongi'nin nefret dolu gözleriyle kesiştiğinde ürperdi Cora.

"Öğrendin işte, hadi. O kadar iddialı konuşup kapıyı çarptığında gayet iyiydin doktor. Konuşsana. "

Başını hızla iki yana salladı Cora. Ve Yoongi'nin kaçtığı gerçekleri yüzüne vurmak istercesine konuştu.

"Senin suçun değildi."

Yoongi alayla gülerek bakışlarını odada gezdirdiğinde Cora tekrar etti.

"Yoongi, yaşananlar senin suçun değildi."

Yoongi öfkeyle ona baktığında Cora önünde bağlı olan kollarını çözmüştü.

"Ne saçmalıyorsun doktor? Şunca öğrendiğin şeyin tek sonucu bu mu?"

Cora dudaklarını konuşmak için araladığında Yoongi nefret dolu sesiyle bağırdı.

"O savunmasızca küçücük çocuğu koruyabilirdim!"

Cora başını iki yana salladığında Yoongi'nin gözleri dolmuş, aynı hızla yaşları dökülmüştü.

"Bense öylece aptal gibi bir darbeyle kendimden geçtim! Kurtarabilirdim onu! O herifi öldürseydim, kurtulurdu!"

"Yapamazdın!"