Min Yoongi | KS2

-26-

.

Yoongi bıkkınca tavanı izlemeye devam ettiği sırada açılan kapıyla bakışları o tarafa dönmüştü.

İçeri girdiğini gördüğü bedene karşı kaşları çatılmış, yattığı yerde doğrulmuştu.

Cora ona yaklaştığında kızın soğuk bakışları karşısında ezildiğini hissetmişti ilk kez.

"Sen yaşıyor muydun?"

Yoongi'nin konuşmasıyla göz devirerek demir kapıyı açmıştı.

"Çık."

Yoongi kaşlarını çatarak onu süzmüş, ardından ayağa kalkarak açtığı kapıya yaklaşmıştı.

"Erken oldu."

Cora ise ona öylece bakmış başını sallamıştı. Onun bu tavırları karşısında Yoongi git gide meraklanıyordu. Ne olmuştu bu kız?

"Kliniğe yatıyorsun da o yüzden."

"Af buyur?"

Yoongi'nin şaşkın yüzüne karşı Cora ona uzunca baktı.

"Ne bekliyordun? Seni başka nasıl çekip alabilirdim buradan?"

Yoongi'nin kaşları çatılırken Cora ona doğru bir adım atmıştı.

"Demiştim Yoongi, herkes seni hücreye tıkmak istediğinde seni oradan tek kurtaracak kişi benim. Şimdi o aptal kutuya koyulmak istemiyorsan sesini kes."

Cora arkasını döndüğü an kolunu tutup ona çeviren adamla kaşlarını çattı.

"Ne oldu sana?"

Yoongi'nin sorduğu soruyla Cora onun tuttuğu kolunu çekmeyi denemişti.

Sadece denemişti.

"O gece sana sorduğum soruyla mı ilgili?"

Cora derin bir nefes verdiğinde Yoongi anlamıştı bazı şeyleri. Ancak çok sürmeden Cora tekrar ona baktı.

"Onunla ilgili yani."

"Bittiyse. Bekliyorlar."

Cora yürümeye başladığında Yoongi kendine gelişigüzel bir küfür savurarak onun peşinden gitmişti.

Yukarı çıktıklarında Jungkook hızla hyungunun yanına yaklaşmıştı.

"Cora son anda gelmese boku yemiştin."

Yoongi'nin bakışları Başkan'la konuşan Cora'ya kayarken stresle nefes vermişti.

"Eee, n'olacak şimdi?"

"Kliniğe yatış verilecek. Tedavi başlatacaklar."

Göz deviren Yoongi'ye karşı Jungkook bakışlarını düşürmüştü.

"Hyung, lütfen tedaviyi kabul et. Kendin için."