Min Yoongi | KS2

-37-

.

Tekrar tekrar...

Babasının yakın arkadaşı olarak gördüğü birini daha öldürmüştü Yoongi.

William duyduğu an öfke ve hırsla Cora'yı arayarak yanına çağırmıştı. Her geçen gün eli kolu bağlanıyor anca bir o kadar intikamla doluyordu.

Bu lanet çocuktan nefret ederken kızının onu sevdiğini bilmek... Eline geçtiği an öldürme hırsı vardı üzerinde.

Cora kapıyı sertçe kapatarak içeri girdiğinde William volta atmayı bırakarak ona döndü. Cora babasının yüzündeki bu ifadeyi biliyordu.

Ve ondan daha da nefret ediyordu.

"O herif nerede?!"

Cora yüzünü buruşturarak babasının sinirli yüzünde gezdirdi bakışlarını.

"Benim tek güvendiğim dostumu nasıl öldürmeye cüret edebilir?!"

William'ın sinirle gerilmiş yüzüne eşlik eden yüksek sesine karşı Cora gülmüştü alayla...

"Peki sen onun kardeşini öldürmeye nasıl cüret ettin, baba?"

William derin bir nefes verio kaşlarını çatarak Cora'ya baktığında kızının bu hâline karşı şaşırıyordu.

Normalde bağırıp çağırması gerekirdi.

"Onun babasını felçli bırak aya nasıl cüret ettin? Ailesini dağıtmaya, onları paramparça etmeye?"

Cora kaşlarını kaldırarak yavaşça ona doğru adımladığında William dişlerini sıkmıştı.

Köşeye mi sıkışmıştı?
Hemde kızı tarafından...

"Tek güvendiğin arkadaşın annemle evlenmişti yanlış hatırlamıyorsam? Gerçekten güveniyor musun bu ölen kişiye, yoksa bana karşı kullandığın bir blöften ibaret mi hepsi?"

William, kızının bu dikbaşlılığına karşı şaşkınca kalakalırken Cora gülmüştü sinirle.

"Ben de psikiyatriyim baba. Hani bilmiyorsun, unutmuşsundur, ilgini de çekmiyordur ama. Hatırlatmak istedim."

Cora hızlı adımlarla odanın çıkışına ilerlediğinde William gözlerini sıkıca yumdu.

Evet.
Min Yoongi tam anlamıyla ettiği yemini oldurmayı başarıyordu.

;

Cora yavaşça bahçeyi aştığında cebibde çalmaya başlayan telefona karşı duraksamıştı.

Gördüğü isim kalbini çarptırana dek...

"Yoongi?"

Hızla aramayı cevapladığında Yoongi'nin telefonun ucundaki sessizliği dikkatini çekmişti.

"Hey! Konuşsana!"