Savcının ailesi (Gerçek ailem)

Bölüm 15 " inanmak"

Medya Onur

Salona girdiğimde her kesin gergin olduğunu gördüm.  Abime yaklaştım" abi kiminle konuşuyorsun" abim bana döndü ve" bir dakika güzelim " deyip telefonla birlikte salonu terk etdi. Ben şaşkınca abimin arkasından bakarken Aslı abla " Merak etme bebeğim gelir şimdi"

" Arayan kimdi ki?" Bilmiyorum anlamında omuz silkti. Bir kaç dakika sonra abim içeri girip bana sarıldı" güzelim Öncelikle telefonunu izinsiz aldığım için özür dilerim.  Öyle ard arda mesajlar gelince belki önemlidir diye elime aldım. Bakınca çoğu tehtid mesajı olan mesajlar gördüm sonra aynı numaradan arama düştü ekrana"

Deyip sustu. Bir az sakinleşip devam etdi" bende açtım açar açmaz ormandaki ceset davasına karışma karışırsan öyle asarım böyle keserim diye tehtidlerini sıraladı. Ama merak etme numarasını tespit etdirdim"

Abimi sakince dinleyip kocaman gülümsedim ve yanaklarını öptüm" abi benim hayatım bu alışırsın. günde en az on kişi böyle arar beni boş ver"

Mert bey konuştu "bu ne rahatlık böyle ya sana bir şey yaparlarsa?"
Beni düşünmesi çok hoşuma gitdi açıkcası" bakın Mert bey benim mesleğim bu tehtid eder bazen ileri gidip yolumu keserler  ama şimdiye kadar hiç kimse bana zarar veremedi. Devletin savcısına zarar vermek kolay bir şey deyil "

Beni başıyla onayladı ve Mirza beyle sohbetine döndü. Bende kenarda oynayan çocukları seyretmeye başladım. Aniden Ebrar yere düşünce refleksle yanına koştum" iyimisin ? Canın acıdı mı? Neresi bakiyim?"

Bir yandan sorular sorarken diğer yandan vücudunu kontrol ediyordum ki aniden kucağından alınan Ebrarla neye uğradığımı şaşırdım.  Bakınca bana çatık kaşlarla bakan Ömer beyi gördüm.

Çocuğuna dokunmamdan rahatsız oldu herhalde" özür dilerim öyle düşünce merak etdim" Ömer bey konuşmadan çocukları da alıp gtdi.

Bende kalkıp yemek odasına geçtim.  Masada Murat abi ve Mert beyin arasında oturdum. Telefonum çalmaya başladı ekranda Yakışıklım
Yazısını görünce kocaman gülümseyip ayağa kalkıcaktım ki Murat abim " burada konuş birtanem" dedi. Ama kaşları  çatıktı.

Bende içi rahat etsin diye telefonun sesni hafif artırdım . Açar açmaz her kes ,çaktırmasa da özellikle abiler bütün dikkatler bana döndü . Batunun sesi duyuldu.

" ikiz bir gün gebericem senin yüzünden " şaşırdım ne yaptım ki yine ben" Aaa üstüme iyilik sağlık ne yaptım yine ben ikizim?" İkizim deyince anında yumuşayan batuya taktik uyguladım.

"Lan ikiz hangi cehennemdesin sen?" Diye gürledi resmen  .
Derin bir nefes aldım " Batu ne saçmalıyorsun konuştuk ya öğlen yemekte" batudan bir kaç dakika ses gelmedi .

Sonra kısık sesle " dinlemedim ki dedi" kan beynime sıçradı resmen " Batu beni delirtme dinlemedim ne demek? İki saat boşunamı konuştum lan ben delirtme beni"

Baş ve işaret parmağımla burun kemerimi sıkıyordum." Ya gün ışığım şimdi ona kalsa sen de bu akşamki yemeğe gelmedin annem gürlüyor resmen "

" Hiii Elif sultan geberticek beni " durdum düşündüm Batu halledür bence yalakalık is loading....
" şimdi ikizlerin en yakışıklısı, en tatlısı, en minnoşu, en kahramanı, en en en harikası sen git Elif sultana deki acil işi varmış davası varmış ceset kovalıyormuş ay neyse uydur bir şeyler giyinip geliyorum. "

Batu kahkaha atıp " tamam gün ışığım bekliyoruz hayırlı davalar" deyip yüzüme kapatdı. Mal mal ekrana bakıp" yemin ederim kardeşim olmasan kapatdığın o telefonu yedirirdim sana"