Savcının ailesi (Gerçek ailem)

Bölüm 25( büyük acı)

Medya :Bölüm şarkısı

Yazardan:

Nazın ölüm haberi Mardine ışık hızıyla yayıldı . Haberi alan aşiretler cenazeye akın etdiler .

Nazın küçük yaşta gelin olmasına engel olduğu, okumasına yardım etdiği ,kocasından gördüyü şiddetden kurtardığı kadınlar da onların gözünde kahraman olan bu kadını son yolculuğuna uğurlamaya gelmiştiler.

Ve evet bu gün Mardin Naz için toplandı. Genç yaşta bu hayata gözlerini yumdu güzel kalpli kadın.
Annelerinin feryatları ağıtları yeri göğü inletdi adeta.

Nazın yıllardır saçının teline zarar gelse dünyaları yakacak olan abileri Baran ve Miran yıkılmıştı adeta. Güzel yüzlü kardeşleri onlara kırgın göçüp gitmişti bu dünyadan.

Pişmandı iki kardeş şimdi düşünüyorlar da keşke keşke babamı dinlemeseydik diyorlar. Niye bıraktık ki Nazı bizsiz yıkılacağını bile bile bıraktık onu diyorlar.

Ama bazen son pişmanlık geç kalınmış bir özür hiç bir şey ifade etmez. Şimdi onlar için durum bu.

Sadece ayakta durmuş kardeşleri için kazılan mezarı izledi iki kardeş. Çaresizce....

Mirza çok pişmandı kız kardeşi yıllar sonra ona geldi ama o ne yaptı?

Geldiği günden beri kıza demediği kalmadı oysa kız kardeşi kötü biri değildi ki. Bunun en büyük kanıtı cenaze için toplanan yüzlerce insandı.

Ya Ömer?
O  Nazdan özür dilemişti ama kardeşini öyle kırmıştı ki her kese kalbi yumuşak olan Naz onu affedemedi.

Mirhan Almiradan sonra birine güvenemem dese de içten içe Naza yakın olmak istedi.Ama nereden bilebilirdi ki ikizi kara toprağa bu kadar erken girecek?

Mert de kardeşine geç kaldı Naz onu affetdi verdiyi kolyeyi bir an bile çıkarmamıştı ki kardeşi ama olmadı. Kardeşi ile yakın olamadı. Nazın kısacık ömrü yetmedi ki abisine.

Murat diğerlerine kıyasla şanslı olandı o hiç ön yargı ile yaklaşmadı güzeline zaten onun gözlerinin masumluğu anlatıyordu kalbinin temizliğini.

Sultan hanım geç bulmuştu biricik kızını daha doyamadı ki yavrusuna
Papatya kokardı onun güneş kızı. Sarılamadı ki doya doya kızına kokusuna doyamadan göçtü yavrusu.

Mustafa bey hep kız çocuk hayali kurmuştu yıllarca dualar etdi Allaha ona kız evlat nasip etsin diye.  Allah ona bir kız evlat verdi ama Mustafa bey kızını doğduğu gün kaybetdi.

26 yıl sonra yine kavuştu ömür bildiği yavrusuna ama bu sefer  Allah temelli aldı Nazı ondan.

Ama en çok pişman olan Boran bey ve Dilan hanım oldu. Nazı onlar büyütdü ama ilk onlar sırt çevirdi. Oysa Naz onlar için hayallerinden vaz geçmişti.

Mira hatalı olduğunu uzun zaman önce ablası evlerine geldiği gün anladı ama özür dileyecek gücü bulamadı ki kendinde keşke diyor gitseydim ayağına kapansaydım da o affetmeseydi.

Murathan'da durum hiç iyi değildi sürekli kendini suçluyor.  Ben nasıl askerim sevdiğimi koruyamadım diyordu. Bazen keşke keşke daha önce çıksaydım karşısına çatır çatır "ben sana aşığım" deseydim diyor.

Ama Nazı kırmayan hep onu düşünen tek kişi var bu kalabalıkta. Her kese kırgın giden kardeşi için içi yanan biri keşke yanıma alsaydım da onlara bırakmasaydım gün ışığımı diyor Batu.

Naz ölümüyle her kese bir keşke bırakarak göçtü bu dünyadan.

Kara toprağa koyuldu bedeni ağıtlar yakıldı Mardin Naza ağladı ama geç kalınmıştı Naz'a