Savcının ailesi (Gerçek ailem)

Bölüm 36

Medya: Naz Murathan temsili

Nazdan:

Batu beni eve bırakıp gitmişti.  Eve gelince Aslı yengem üstümü değiştirmem için bana yardım etdi.  Sonra akşam yemeği yenildi . Bu günki tehtidi şimdilik kimseye söylememe kararı aldım.

Eğer evden birine haber verirsem boş yere evham yapacaklar. Bu işi açıkcası tek çözemeyeceğimi düşünüyorum.

Ve yürüyememem de bu duruma baya bir etki ediyordu. Efe bu yüzden her anımda yanımda.

Bilgisayar başında baya bir yaklaşmıştım aslında aradığım adama. Sonuçta bende bir hacker değilim.

Şimdi ise Mirza abi beni odaya çıkartıp çıktı.  Murathan hàla görevden dönmemişti,yani beni aramamıştı. Bende gün boyu yaptığım gibi yine aradım.

Telefonu hàla kapalıydı. Bu yüzden telefonumu kenara bıraktım umarım iyidir.

Bilgisayarımı alıp dün bıraktığım yerden araştırmaya devam etdim. Artık bu işi daha hızlı çözmek zorundayım . Çünki Batu da tehtid altında.

Başımın ağrımasıyla saate baktım. Gece 2 olmuştu çoktan. Yürüye bilseydim bir kahve alırdım ama şu an için bu durum imkansızdı.  Ben boynumu ovarak bir yandan da esniyordum.

Telefonum çalınca hemen elime aldım. Ekranda Murathanın aradığını görünce yüzümde gülümseme oluştu. Hemen kendime çeki düzen verip telefonu açtım.

Murathan çok yorgun ve halsiz bakıyordu.  Ben acaba bir şey mi oldu diye düşünürken Murathanın sesiyle ona döndüm.

" güzelim uyandırdım ama ara dedin diye ,hemde özlediğim için tutamadım kendimi" dedi hafif bir gülümseme ile.

Galiba daha askeriyede çünki olduğu yer yatak odası değildi. Geçen seferki konuştuğumuzda ki odasına hiç benzemiyordu.

" dünden beri aramanı bekliyordum iyi ki aradın" deyip gülümsedim bende.Ardından" ee timdekiler nasıl iyisiniz değil mi? " endişeli bir sesle konuştum.

Murathan da " iyiyiz güzelim her kes iyi senin günün nasıl geçti? İlk fzik tedavin nasıldı? "

" günüm iyiydi doktorla anlaştık iyi biri " dedim bende.

" O zaman yarın birlikte gideriz ne dersin?"

Murathanın sözleri ile adeta gözlerimin içi parladı " gerçekten mi?"

Bu heyecanım hoşuna gitmiş olmalı ki güldü . " gerçekten güzelim sabah alırım seni "

" tamam sabah 10-da randevum sonra da vakit geçiririz işin yoksa "

" Güzelim yarın bütün günüm ve ömrüm senindir" deyip gülümsedi.

Ben galiba yine aşık oldum bu adama. Ben ekrana bakıp sırıtarak Murathanı seyre dalmışken onun konuşması ile kendime geldim.

" güzelim telefonu kapatmasan öyle uyusak olur mu?" Bu sorusunun cevabını es geçip yatar pozisyona geldim. Telefonu da diğer yastığa sabitledim. Böylece tamamen yüzümü rahatlıkla göre biliyordu.

Bu haraketimle memnun bir şekilde oda yatdı . Benim gibi telefonu sabitledi. Bundan sonra hiç konuşadan bir birimizi izleyerek uykuya daldık.

Sabah saat 8 gibi kapımın çalınması ve arkadan yengemin sesinin gelmesiyle  kalktığımda telefonum hàla açıktı ve Murathan beni izliyordu.

İlk başta ne olduğunu anlayamadım sonra akşam böyle uyuduğumuzu hatırladım. Kendime gelince uykulu bir sesle" Günaydın " dedim.

Murathan da " Günaydın güzelim " dedi. O esnada yengem yine Naz diye seslendi. Murathan da " güzelim kapatalım hazlrlanalım alırım bir saate seni" dedi.