Savcının ailesi (Gerçek ailem)

Bölüm 59( helal olsun)

Medya :Bölüm şarkısı .

Yazardan:

Mirhan ve Emirin konağa gelişi ile salondaki bütün bakışların hedefi oldular.

İlk tepki Ömer'den geldi. "Nerdesiniz abi dünden beri annem de hiç iyi değil"

Emir cevap veremeden Mirhan " ne o ağlayarak mı kabahatini kapatmak istiyor?" dedi öfkeyle.

Emir elini Mirhan'ın omzuna koyarak " sakin ol abicim annen o senin pişman olacağın bir şey söyleme" dedi.

Mirhan ise hayretle abisine döndü sonuçta annesi ona o kadar şey söylemesine rağmen Emir hàla onu savunuyordu. Ve buda Mirhanın daha da sinirlenmesine sebep oluyordu.

Haketmiyordu. Annesinin onca sözünün tek birini bile haketmiyordu Emir abisi.

Mirhan hemen abisine hitaben " abi yapma " dedi acı çekermişcesine bir sesle ve devam etdi " bu kadar iyi olma haketmiyor annem senin iyi niyetine layık değil" dedi.

Sonunda Mert söze girip" ne oluyor Mirhan abimle annem arasında ne oldu?"

Mirhan abisine bakarak " annem abimi tehtid ederek bizden uzaklaştırmaya çalışıyormuş abi dün tesadüfen duyduk biz de" dedi.

Mustafa bey duydukları karşısında adeta taş kesilmişti ne demek karısı oğlunu onlardan ayırmak mı istiyormuş?

İşte bu bardağı taşıran son nokta olmuştu. Yıllardır karısının yaptığı onca şeyi sineye çekmişti ama buna asla boyun eğemez.

Yıllar sonra bulduğu oğlunu kimse ondan koparamaz karısı bile olsa. Mustafa bey oturduğu yerdən kalkıp yatak odasına doğru gitdi.

Kapıyı sinirle öyle hızlı açmıştı ki kapı duvara çarpıp geri ona dönmüştü. Yatakta oturup ağlayan Sultan hanım irkilerek kapıya baktı.

Kocasını görmesi ile bakışlarını ondan çekmesi bir olmuştu. Biliyordu işte eğer biri bile Emir'e karşı tavırlarını görürse bedeli çok ağır olacaktı. Ve işte o gün gelmişti.

Mustafa bey hemen Sultan hanımın karşısına geçip kolundan tutduğu gibi ayağa kaldırdı . Bir elinde Sultan hanımın kolunu sıkı sıkı tutarken canını yaktığının bile farkında değildi .

Dudaklarından sadece iki kelime çıktı" yaptın mı?"

Ama Sultan hanım ağlamaktan ona cevap dahi veremiyordu. Mustafa bey onu kolundan tutup kuvvetli bir şekilde sarstı ve sorusunu yineledi" yaptın mı Sultan oğlumu kovdun mu?"

Sultan hanım bir yandan ağlarken başını olumlu anlamda salladı aynı zamanda da " özür dilerim " dedi ağlamaktan kısılmış bir sesle.

Mustafa beyin eli hızla havaya kalkmıştı Sultan hanım ise reflekse kollarını kendisine siper etse de Mustafa beyin eli çoktan inmişti.

Sonra da " ben bir kadına el kaldırmam ama bunu bil Sultan bu günden sonra hanemde sana yer yok yarından geci yoktur evimi terk et" dedi.

Sultan hanım duyduklarının yükü altında adeta ezilirken" yapamazsın otuz sekiz senemizi böyle bitiremezsin" dedi .

Mustafa bey ise karısının kolunu öyle bir öfkeyle savurdu ki Sultan hanım dengesini kaybedip yatağa düştü.

Mustafa bey ona doğru eğilip " bana bak Sultan sen ve abin yüzünden ben bir kez oğlumu kaybetdim bir daha senin için değil onu göndermek saçının teline dahi kıymam" dedi.

Sonra odada öfkeyle dolaşırken aniden Sultan hanıma dönüp " sen yaptın senin yüzünden oğlum Türkiye'ye taşınmıyor izin vermedin bu yüzden yıllardır ikna edemedik" bir şeyleri yeni farknetmişcesine karısına döndü.