Hoseok elindeki dosyalarla toplantı odasına girdiğinde Yoongi'nin sözü yarım kalmıştı. " Geciktim kusura bakmayın, devam edebilirsin Yoongi. " Yoongi içten bir gülümseme ile Hoseok'a göz kırpıp usulca kendini sandalyesini gösterdi. Yoongi'nin sandalyesinin yanındaki sandalye boştu ama Hoseok Yoongi'nin sandalyesine oturmayı tercih etti. Jungkook Hoseok'un yanına gelip kulağına eğildi. " İyisiniz değil mi hyung ? "" Elbette. " " Boynundaki morluktan anlaşılıyor zaten iyi olduğunuz . " Jungkook'u kendinden uzaklaştırıp başını başka yere çevirdi. Alel acele evden çıktığı için boynunu kapatıcı ile kapatmayı unutmuştu ve şuan Jungkook yüzünden utançtan kıpkırmızı olmuştu. Hemen karşısında oturmuş kendisine dik dik bakan Taehyung'a gözleri takıldı. Taehyung göz kırpınca çok daha fazla utanmış en sonunda Yoongi'nin şişesindeki suyu içmişti.
" Toplantıya yarım saat ara verelim, sonra yine devam ederiz. " Hoseok sakin ama acele bir şekilde toparlanıp odadan çıktığı gibi lavaboya girdi. " Aşş nasıl böyle bir hata yaptım nasıl? " Kapı açıldığında Taehyung gülerek elindeki kapatıcıyı verdi. " Mor yakışmış. "" Kes sesini . "" İyi yönden bak, Geun'u sinirden delirttin. " " Sağol aptal, içimi rahatlattın. " Taehyung gülmesini kesmeden kabinlerden birine girdi. Hoseok alel acele kapatıcıyı açmaya çalışırken bu seferde Yoongi gelmişti. " Dur ben sana yardım edeyim. "" Aptal kafam nasıl unuttum ben? "" Yalnız çok güzel gözüküyor, bahar çiçeği gibi. Birazda diğer tarafına mı iz bıraksam. " Taehyung duyduklarıyla gülmemek için kendini sıkarken Hoseok Yoongi'nin bacağına tekme atmıştı. " Ahhh. " " Kes şunu utanıyorum. " " Tamam tamam sustum, seni kızdırmamalıyım. Elin benimkimdem ağır. " " Kapattı mı? "" Evet, eve gelir gelmez mutlaka sil. "" Sebep? "" Şaheserime bakacağım. " " Yoongi tersimdesin kaşınma. " " Evde kaşı. " " Laaan. " Yoongi gülüp tuvaletten kaçtığında Taehyung'un kahkahası yayıldı. Hoseok Taehyung'u umursamadan Yoongi'nin peşinden gitti, babasıgil tam kadro Yoongi'nin odasındaydı. Hoseok dosyayı masaya koyup gülümsedi. " Dağıttığım gibi düzelttim, artık dosyaları ne yaparsanız yaparsınız, izninizle. "" Bir yere gitmiyorsun Hoseok konuşacağız. " Taehyung geldiğinde anında Geun'un yanına geçti. " Ne konuda baba? " " Dünkü konudan. "" Özür dilemem demiştim. " " Dün için kusura bakma Hoseok, ben sadece acından dolayı hâlâ toparlanamadığını aksilikler yaşadığını düşündüğüm için artık kendini toplarlaman gerektiğini işlerini yoluna koymanın senin hayatın için iyi olacağını söylemek istemiştim sana ama yanlış anlaşıldım. " Hoseok'un gülen suratı anında ciddiye dönmüş bir şekilde Joungun'a kitlendiğinde Taehyung dudaklarını dişledi. Bunun anlamını çok iyi biliyordu. Joungun, kendi eliyle bombasının pimini çekmişti. " Dün Yoongiyede söyledim. " Bu sefer o bakışları Yoongiye döndüğünde Yoongi'nin içi titredi. Bu bakışları ciddi derecede korkunçtu ve bu işin sonunda salonda uyuyacağını hissetmişti. Hoseok sadece bakmış odadan çıkana kadar bakışlarını Joungun'un üzerinden çekmemişti. Hoseok Yoongiye öfkeli değildi, çünkü o adamın ne derece bir şerefsiz olduğunu zaten biliyordu. Eve geldiğinde üzerini değiştirip spor salonuna indi, tüm sinirini stresini atmak istiyordu, bunun için o adamın iğrenç bedenini yumruklamak istesede boks torbasını yumruklamaktan başka bir yolu yoktu. Şimdilik....
Jimin koşa koşa geldiğinde sert yumruklarını torbaya geçiren Hoseok'u görünce usulca yanına yaklaştı. " Hoseokaaa, buradaymışsın evde yoksun sanmıştım. " Hoseok durup yavaş şekilde Jimin'e döndü ama hiç bir şekilde cevap vermedi. Jimin ne kadar uğraşırsa uğraşsın Hoseok'u bir türlü konuşturamamıştı. Bu durundam sıkılan Hoseok bebek odasına gidip kapıyı ardından kilitledi. Jimin çaresizce salona geçip oturdu.
Bir kaç saat sonra Yoongi geldiğinde Jimin endişeyle ayaklandı. " Sabahtan beri ne yaptıysam olmadı, ne konuşuyor ne tepki veriyor. Her ne olduysa büyük sıçtınız Yoongi hyung. " " Biliyorum, bu sefer çok ileri gittiler. " " O zaman bittiniz siz bu seferde Hoseok çok fazla ileri gidecek. Onu biz bile tutamayız artık . " " Jimin ne yapacağım ben? " " Hiç bişey yapamazsınız, eline düştüler bir kere. " Kırılma sesiyle ikiside bebek odasına koştular , kilitli kapı yüzünden ilk başta giremeselerde Yoongi yedek anahtarla kapıyı açmıştı.
Hoseok aniden gelen bulantıyla lavaboya koşmuş, farkında olmadan çarptığı sabunluğu yere düşürmüştü. Ama paramparça olan sabunluğu toplamaya durumu yoktu. Safrasına kadar çıkarmaktan halsiz düşmüştü. Geriye sendelediğinde Yoongi sıkıca belinden tutup kucağına aldı. Hoseok'un ayakları çıplaktı ve Yoongi gelmese belkide kırık cam parçalarının üzerine düşebilirdi. Öfkeliydi , kinliydi, çaresizce Yoongiye baktı. Bağırmak istiyordu ama Yoongiyi paramparça etmek üzmek istemiyordu zaten yeterince ortak acıları vardı. Başını omzuna koyup gözlerini kapattı. Birkaç dakika geçmedende uyuyakaldı. Hoseok'u yataklarına yatırıp yanına oturdu. " Ben ona çorba yapayım, midesini rahatlatır. " Yoongi başını salladı.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Hoseok karnının üzerindeki ağırlıkla gözlerini açtığında ağırlığının sebenin beline sarılmış Yoongiden kaynaklandığını görünce sıkıntılı bir nefes vermişti. Belindeki kollarını usulca çekip sessizce odadan çıkmadan önce Yoongi'nin üzerini örttü. Salonda hiç kimse yoktu, mutfağa gidip kendine yemek tabağı hazırlamıştı.
Son lokmasını yerken kapı ucunda duyduğu tıkırtı ile oraya döndü. Yoongi çekingen bir şekilde kendisine bakıyordu. Kirli tabağı tezgah üzerine koyup temiz bir tabak çıkardı. Tabağı yemekle doldurup Yoongiye gelmesini işaret etti. Yoongi masaya oturup yemeğini yerken bir yandanda karşısında oturan Hoseok'u dikkatli bir şekilde izliyordu. " Söyle sevgilim, içinden ne geliyorsa. " " Söylesem inanacak mısın? " " Sana herşeyden çok güveniyorum, elbette inanırım. " " Peki alâ, kulağını aç iyi dinle. Joungun denen herife asla güvenmiyorum. Babama maduru oynuyor ve bunuda ölmüş bebeğimizle yapıyor , iyi niyetliymiş gibi davranıyor . Senden tek ricam babamı o adamdan koru, çünkü babam o adama körü körüne güveniyor bir gün pişman olmasını istemiyorum. Benim öfkem bununla da sınırlı değil. Daha var ama henüz vakti değil. Bu konuştuklarımız lütfen aramızda kalsın, ne babama ne anneme hiç birşey deme, en azından onları koruyalım Yoongi , ben artık ailemden birini birileri kaybetmek istemiyorum . " Ayaklanıp Yoongi'nin başını öptü ve mutfaktan çıktı , Yoongiyi ise düşünceler arasında bırakmıştı.
