FOREVER WİTH YOU /SOPE

F. W. Y. 31🖤

Zil sesi ve kapı sesine irkilerek uyanmıştı Hoseok.
Patlayacak gibi ağrıyan başını tutup yataktan doğruldu.
Kimsi görmek ve konuşmak istemiyordu .
Kapının deliğinden baktığında bayan Min'in geldiğini görünce kapıyı açtı.
" Hoseokaaa. "

Kolları arasına aldığı Hoseok'un saçlarını okşadı.

" Oğlum, iyi misin annem? "
Hoseok olumsuzca başını salladı.
" Çok yorgunum, uykum var sadece. "
" Yemek yiyelim, sana kendi ellerimle en sevdiğin yemeklerden yaptım. "" Sanırım buna ihtiyacım var. "

Annesinin elindeki çantaları alıp mutfağa ilerledi.
" Yoongi, depresyonda olduğunu söyledi. İlaçların varmış, durumun çok mu kötüleşti?"

Hoseok sıkıntılı bir nefes bıraktı .
" Suemizi kaybettiğimden beri böyleydim ki. İlk defa olmuyor, biliyorsun. Yoongiyle terapiye başladıktan sonra düzelmeye başlamıştım. Hiç denilecek kadar azalmıştı , ben terapiyi sonlandırabilecek kadar iyileşmiştim ama , şu olaylardan sonra terapiye baştan başlamam gerekiyormuş ."

" Ne zaman döneceksin eve,orası seninde evin. "" Ne zaman dönerim bilmiyorum ama Yoongi beni hatırlayana kadar gelmeye niyetim yok. Bana bir yabancı gibi bakması bana daha fazla zarar veriyor, onun için bir yabancı gibi olduğumdan beni sevmediğini, birşey hissetmediğini sanıyor. Bense beni hatırlasın diye onu zorluyorum, bir bakıma istemeden bende ona zarar veriyorum. Çok çok kısa bir ara vermek ikimiz içinde iyi bir toparlanma süreci yaratacaktır.

Dün tekrar dünyam başıma yıkılmış gibi hissettim, korkunç bir durumdu ve bataklığa düştüğümü düşündüm.
Kendimde olmadan Yoongiye fazla yüklendim. Buna rağmen nezaketle konuşmak istediğini söyledi.

Çok utanıyorum anne. Yine herşeyi elime yüzüme bulaştırdım. "

" Hiç birşeyi eline yüzüne bulaştırmadın Hoseok. Sen elinden gelenin daha fazlasını en iyi şekilde yapıyorsun, Yoongi ise sana alışmaya çalışıyor. Sen duygusal olarak fazla yıprandın o ise sana güvenmeye çalışarak birşeyleri aşmaya çalışıyor. Bu yüzden zorluk çekiyorsunuz. Eğer bunun iyi bir seçenek olduğunu düşünüyorsan öyle yap, ama kendini de sakın yalnız hissetme gelmek istediğin an gel. Ailen senin her daim yanında canım oğlum. "
" Teşekkür ederim annem."

***************************************

Saatlerdir yatıp uyumaktan sıkılıp dolaşmak için Han Nehri'nin kenarın gitmişti.
Hava yağmurlu olmasına rağmen Hoseok'u rahatlatmış dinçlik kazandırmıştır.

Yoongiyi şimdiden özlüyordu ama görmeye hazır değildi.
Geldiği günü düşündü, hâlâ hatalı olup olmadığını sorguluyordu ve bunu istemsiz yapıyordu.

Yaslandığı köprü demirinde suda yansıyan ayı izledi.

" Bugün ay çok güzel, ama benim aşkım daha güzel. Değil mi Sueaa? "

" Beni mi takip ediyorsun? "
Hoseok duyduğu sesle irkilirken panikle gerilemişti.

Yoongi kolundan tutup kendine çekti.
Demir elbet düşecek kadar alçakta değildi ama refleks olarak tutup çekmesi Hoseok'u panikletmişti. Hoseok kolunu çekip Yoongiden uzaklaştı.

" Seni takip ettiğim yok, dolaşmaya hava almaya çıkmıştım sadece. Sen beni takip ettin belkide . "
" Niye öyle birşey yapayım? "
" Yapmışlığın var çünkü. "
" Herşeyi bilmek zorunda mısın? Beni bu kadar iyi tanıman beni ürkütüyor. "

" Malum bir zamanlar evliydik, seni senden daha iyi tanıyorum Yoongi gözüm kapalı her haltını bilirim. Yanlış anlama manyak olduğum için değil eşim olduğun için biliyordum her şeyini, sende benimki biliyorsun tabi . "