Havanın artık yavaş yavaş serinlemeye ve yağmurların başlamasıyla sonbahar yüzünü göstermeye başlamıştı artık. Kasvet hem gökyüzünü hem Hoseok'u sarmıştı. Yoongiyle arası mesafeli bir arkadaşlıktan ibaretti ama sadece arkadaşlardı işte. Hoseok hiç yoktan arkadaş olduklarına memnundu fakat ona sarılamamak öpememek ve elini tutamamak onu duygusal olarak dibe çekiyordu.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Asıl darbeyi ise terapi seansına gittiğinde almıştı. Doktorunun yüz ifadesi ve söyledileri hayâl kırıklığıyla sonuçlanmıştı. Terapinin son seansınada gidip sonra bitireceğini umarken şuanki durumu yüzünden en başa dönmüştü. İlk geldiği günkü durumundan daha kötüydü. Elindeki ilaç poşeti Hoseok'un yenilgisiydi. Ya kullanacak ve kendine gelecekti yada kullanmayıp iyice çökecekti. Hayali için kullanmak istemesede bu sadece kendine zarar veririrdi. " Neden? Neden mutlu olamıyorum. Neden bu kadar çökük bir hayatım var, neden ben? " Sırılsıklam olmuş bir şekilde yol kenarına çökmüş öylece oturuyordu. Çevresindeki herşeyden soyutlaştığından hiç birşeyin farkında değildi.
Önünde duran arabadanda, yanı başına gelen Yoongidende habersizdi. Yoongi elindeki ilaç poşetini alınca fark etmişti Yoongiyi.
" Yoongiii. " " Neredesin sen? Saatlerdir yoksun, aptal gibide oturmuşsun burada sırılsıklam olmuşsun. Kendine garezin mi var? "
Hoseok Yoongi'nin elindeki ilaçlarını almak için uzandığında Yoongi ondan önce davranıp ilaçları Hoseoktan uzaklaştırdı.
" Ne bunlar? "" Onları bana ver. " Yoongi ilaçları eline aldığında çatılı kaşları düzelmiş ve Hoseok'a acıyan gözlerle bakmaya başlamıştı bu seferde " Antidepresan? "
Hoseok ilaç poşetini alırken Yoongi'nin omzuna vurmayıda ihmal etmedi. " Sana ver demiştim değil mi? Ne bok varda bakıyorsun? "
" Hoseok..... " " Bana sakın acıyan gözlerle bakma Yoongi. Kendine acı, beni unuttuğun için kendine acı. Bizi iki yabancı yaptığın için kendine acı. Bana acıma, bana acıman beni sadece öldürüyor. Beni rahat bırak. "
Yoongiyi ardında bırakıp giderken, elinin tersiyle gözlerini sildi. " Tekrar mı dönüp gideceksin? Yine mi kaçacaksın?" Hoseok duraksadı.
" Senin için çabalamam benden soğumana neden oluyor sadece. Sana yaklaşamıyorum, sarılamıyorum izin vermiyorsun bizim için çabalamıyorsun Yoongi . Kendime zarar veriyorum sadece görmüyor musun? Seni bırakıp gitmiyorum senden gidemem asla ama beni yanında istemiyorsun, benden rahatsız oluyorsun sevmiyorsun benden tiksiniyor gibi bakışların , oysa sana olan sevgimi görmek istemiyorsun. Ben beni hatırlayan, sevgiyle sarıp sarmalayan kendi Yoongimi istiyorum, bu karşımdaki Yoongi yabancı biri . "
" Eve gidelim hasta olacaksın. " " İstemiyorum, senin için bir yabancı olmadığım güne kadar kendi isteğinle rızanla beni kollarının arasına alana kadar o eve gelmeyeceğim. "
