Düşmüş Melekler Serisi
Birinci Kitap
🏹
Kutsal Alazgir, en yakın arkadaşının öldürülmesi üzerine ona bu acıyı yaşatan adamdan intikam almak ister.
Soğuk ve acımasız Rusya'nın tenha sokaklarında bir avcı misali hedefinin peşine düşer. Hedefi haline...
Lütfen satır arası yorumları unutmayalım, seviliyorsunuz.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
XV. İHANETİN BEDELİ
2Wei - Umbrella
🏹
KUTSAL
Kötü anılar, kabusların besin kaynağıydı.
Geceleri zihnimi yiyen karabasanlar acı dolu hatıralarımı lezzetli bulurlardı. Şanslıydılar ki ziyafet çekecekleri ıstırap ve keder ile süslenmiş yadigarlarım vardı. Hayatımın büyük bir çoğunluğu kayıplardan, gözyaşlarından ve hüzünden oluşuyordu. Bu yüzden rüyalarımın hepsi sancılı ve bir o kadar da şiddetli geçerdi.
Soğuk zeminde yavaş adımlarla ilerlerken çıplak ayaklarım üzerimdeki elbisenin eteklerini dövüyordu. İçimi kemiren korkuyla ilerlerken hapsolduğum kaleye hâkim olan karanlık beni rahatsız ediyordu. Gri bulutlar dört bir yanımı sarmış, puslu gece benim için yeryüzünde bir efekt yaratmıştı. Tedirginliğim güçsüz bedenimi titretiyordu. Sanki her an biri karanlıktan çıkacak ve beni tutkunu olduğum o kırmızıya boyayacaktı. Birinden kastım elbette oydu. Laciverte çalan koyu mavi gözleriyle beni ölümün kıyısında dans etmeye zorlayan adam peşimdeki bir avcıdan farksızdı.
Uzun zamandır ona doğru koşarken aynı zamanda ondan kaçıyordum. Hayatına karışırken yaşamını noktalamak istiyordum. Adımlarım hızlanırken uzun zaman sonra ilk defa peşimden gelen kişinin o olmadığını hissettim çünkü onun varlığı hedefini on ikiden vurmak üzere yola çıkan bir ok gibiydi.
Başka biriyle karıştıramayacağım kadar eşsiz bir varlığı vardı.
Ardımdan gelen kişiyi görmek istesem de yapamıyor, gözlerimi ilerlediğim koridordan ayıramıyordum. Soğuk zemini tavaf eden sarsak adımlarım salonun girişinde durduğunda görüş alanıma giren kişiyle nefesimin kesildiğini hissettim. Karşımdaki tanıdık siluete baktım. Neler olduğunu sormak üzere dudaklarımı araladığımda işittiğim melodiyle olduğum yere çakıldım.
Piyano tuşlarında hayat bulan ezgiler yumuşak fakat bir o kadarda tehditkardı. Gözlerimi sağa çevirip işittiğim seslerin kaynağını bulmaya çalışsam da başarılı olamadım. Aniden belime sarılan eliyle kendimi onun kollarında bulduğumdaysa dikkat edebildiğim tek şey karşımdaki adam oldu.
Araz doğruca gözlerimin içine bakıyor, bedenini bedenime yaslıyordu. Belimi öylesine sıkı sarmalamıştı ki biraz daha güç uygularsa cam misali kırılıp parçalanacağımı düşündüm. Eli elimin içine kayarken korkuyla geri çekilmeye, kaçmaya çalıştım. Bana dokunmasını istemediğimi kendime hatırlatarak ondan kurtulmayı amaçlasam da başarılı olamamıştım.
