Düşmüş Melekler Serisi
Birinci Kitap
🏹
Kutsal Alazgir, en yakın arkadaşının öldürülmesi üzerine ona bu acıyı yaşatan adamdan intikam almak ister.
Soğuk ve acımasız Rusya'nın tenha sokaklarında bir avcı misali hedefinin peşine düşer. Hedefi haline...
İyi okumalar dilerim... 💙 Lütfen satır arası yorumları unutmayalım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
XLIII. BİR BEDEN İKİ ÖLÜ
Billie Eilish - Six Feet Under Christina Aguilera - Say Something The Neighbourhood - Softcore Halsey - I'm Not A Woman, I'm God
🏹
KUTSAL
Soğuk rüzgar estiğinde kalbimdeki kor alev yel buldu.
İçimdeki yangın harlanıyor, beni yakıyordu.
Dün gecenin yankısı zihnimin duvarlarına çarptı. Travmalarıma bir yenisi eklenmişti. Sonsuza dek çürüyen benliğimde zehir zemberek olacak bu kaos aklımdan silinmeyecek, benimle kabre girecekti. Gözlerimi her kapattığımda bir kan banyosu aklıma düşüyor, çığlıklar tuz biber olarak tadımı kaçırıyordu.
Yine birileri benden bir şeyler götürmüş ama bu sefer geriye de tek bir şey bırakmamıştı.
Gözlerimi aralayarak acı dolu haykırışımın sessini bastırmaya çalıştığımda başımı indirerek karşıya baktım. Cehennemin içine düştüğümüz o gece, benim kalbim sökülmüştü. Fiziksel olarak kurtulmuş olmamın tek nedeni Araz'ın üzerime kapanarak kendini bana kalkan etmesiydi. Bedenim yara almamış olabilirdi ama ruhum ölmüştü. Bu derece hayattın dallarından sarkmamın nedeniyse karşımdaki manzaraydı.
Küçükken hayal kurardım.
Sahip olmadığım, olamadığım bir aile vardı zihnimde. Birbirini seven iki insanın evlenerek dünyaya getirdikleri çocuklardan oluşan çekirdek bir aile. Herkesin birbirini sevdiği, saygı duyduğu bir dünya.
Hayalimdeki baba, beni prensesi gibi gören gözümün içine bakan bir adamdı. O an sahip olduğum babamın tam tersiydi. Benim ile oyunlar oynardı ama stratejik bir açıdan hayata bakmamı öğretmeye çalıştığı için değil, gerçekten beni mutlu etmek için bunu yapardı.
Hayalim de kardeşlerim vardı. Ağabeyim beni sever, küçük bedenimi her şeyden korurdu. Kız kardeşim ise güzel elbiselerini benimle paylaşır, saçlarımı örerdi.
Annem bana her gece ninni okur, sarı tutamlarımı okşardı.
O zamanlar bunların hepsini aklımın yarattığı sanrılar sanırdım fakat yakın bir zamanda öğrenmiştim ki aslında hepsi gerçekti. Aklımda yer edinen benim hayal sandığım o aile, benim gerçekliğimdi.
Benden sökülerek alınan, bir hiçmişim gibi sanki bir değerim yokmuşçasına, başkaları için bir anlam ifade etmediğim düşünülerek çalınmış ve çocuk sahibi olamayan bir ailenin kollarına bırakılmıştım. Travmalar ve acılar ile büyümüş, sevilmediğimi bilerek yaşamıştım.
