Düşmüş Melekler Serisi
Birinci Kitap
🏹
Kutsal Alazgir, en yakın arkadaşının öldürülmesi üzerine ona bu acıyı yaşatan adamdan intikam almak ister.
Soğuk ve acımasız Rusya'nın tenha sokaklarında bir avcı misali hedefinin peşine düşer. Hedefi haline...
İyi okumalar dilerim... 💙 Lütfen satır arası yorumları unutmayalım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
L. CANAVARIN SİRENİ
Lady Gaga - Hold My Hand
🏹
KUTSAL
Sekiz ay sonra...
Son sayfaya geçip bitmek üzere olan hikayedeki cümleleri okudum.
Dünden beri elimden bırakamadığım kitabın bitiyor olmasıyla içimi bir hüzün kapladı. Her daim böyle hissederdim. Kitaplar benim için yeni dünya, kaçış yolu demekti. Karakterlere sığınır, onlardan güç alırdım. Şimdiyse damağımda tadını bırakan bu romanı bitiriyor, kapağını kapatıp daha sonra tekrar okumak için bir köşeye kaldırıyordum. Bu içimde bir burukluk yaratıyordu. Yine de ne zaman onlara ihtiyaç duysam elimi uzatıp yine bu dünyaya düşebileceğimi bilmek umut vericiydi.
Bitiş cümlelerini okurken bir yandan karnımı okşayarak sabahtan beri belli aralıklarla tekmeler savuran bebeğimi sevdim. Kendisi bu ara oldukça sabırsızdı ve bana babasını anımsatıyordu.
Buruk bir tebessüm ile biten kitabın kapağını kapatıp camdan dışarıya baktım. Hemen yanımda duran kupama uzanıp çayımdan büyük bir yudum aldıktan sonra koltuktan zar zor kalktım. Koca göbeğim birçok hareketimi zorlaştırıyor, beni yoruyordu.
Kitabı yerine bırakıp kollarımı göbeğime dolayarak yavaşça adımladım.
Salondan çıkıp Araz'ın çalışma odasına doğru ilerlediğimde toplantısının bitmiş olmasını umdum. Ona duyduğum özlem son görüşmemizden beri iki saatin geçmesiyle iyice arsız bir hal almaya başlamıştı. Eğer hemen onu öpmezsem oturup ağlayabilirdim ki gerçekten ağlardım. Hormonlarım yüzünden fazlasıyla sulu göz olmuştum. Geçen akşam Araz bardağı düşürüp kırdığı için ağladığımda kafayı yediğimi düşünmüştüm. Sevgili kocam ise halime gülmek ve üzülmek arasında kalmıştı.
Mavi geceliğimin askılarını düzelterek çalışma odasının kapısını tıklattım ve bir cevap vermeden içeri girdim. Araz masasının ardındaki koltuğa yayılmış kulağındaki telefona yapışmıştı. Yüzünden yorgunluk ve uykusuzluk akıyordu. Siyah gömleği kırışmış, masasının üstündeki kahve kupaları birikmişti. Bakışları beni bulduğunda tebessüm ettim. Gözleri gülüşümü tavaf ettiğinde ifadesi yumuşadı. Elini bana doğru uzattığında ona doğru adımladım.
Karşı hattaki kişiyi dinlemeye devam ederek sandalyesini hafifçe ittirdi ve bacağına vurarak kucağına kıvrılmamı istediğini belli etti. Hamileliğimden beri on iki kilo almıştım. Asla hafif sayılmazdım lakin Araz beni hala bir biblo misali kolaylıkla taşıyabiliyordu ki bu bana mükemmel hissettiriyor, istediğim kadar yiyebileceğimi düşünmemi sağlıyordu.
