Düşmüş Melekler Serisi
Birinci Kitap
🏹
Kutsal Alazgir, en yakın arkadaşının öldürülmesi üzerine ona bu acıyı yaşatan adamdan intikam almak ister.
Soğuk ve acımasız Rusya'nın tenha sokaklarında bir avcı misali hedefinin peşine düşer. Hedefi haline...
Satır arası yorumları ve yıldıza basmayı unutmayalım. 💙
İyi okumalar dilerim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
III. MORSKOY
Digital Daggers - The Devil Within Kavinsky - Nightcall
🏹
ARAZ
İnsanın kendi yansımasına baktığında gördükleri, ruhuna düşen bir gölgeydi.
Canavar olma sanatının altına imzamı atar, siktiğimin dünyasında nefes aldığım her gün çektiğim kahırdan bir destan yazardım. Yaratılışıma işlenen kan, beni bir yaratık olmaya zorlamıştı. Dünyaya gelen bir bebeğin, iblise dönüşmesi üzücü fakat gerekliydi.
Attığım ilk çığlığın yankısı hala kulaklarımdaydı. Ölene dek, başkalarını acıdan inletmek için yaşayacaktım çünkü bunun için yaratılmıştım.
Altı yıl önce, Rus mafyasının başına geçtiğimde benim için yeni bir sayfa açılmıştı. Her gün o sayfayı kanla doldurur, ardımda bıraktığım cesetler ile yola devam ederdim. İnsanlar bana cellat anlamına gelen Palach olarak seslenirler, beni bu şekilde anarlardı. Bazılarına göre bir ölüm meleği, bazılarına göre Azrail bazılarına göre ise sadece kana susamış bir canavardım. Böyle olmayı ben seçmiştim çünkü zorunda bırakılmıştım. Ve geldiğim noktadan ayrılamaz, kimseye de aksini düşündürtemezdim.
Bu yüzden anlaşmasının bozulma aşamasına gelmesi delirecek gibi hissetmeme neden oluyordu.
İç geçirerek arkama yaslandım ve camın ardındaki manzaraya baktım.
Oturduğum tahtın belli sorumlulukları vardı. Bana güvenen ve benim için çalışan adamlara sahiptim. Kimseyi yüz üstü bırakamaz, kimsenin krallığımı tehlikeye atmasına müsaade edemezdim. Çoğu kişi bir yabancı olduğumu düşünürdü. Altı yıl öncesine kadar adımı bilmiyor oluşları, düşmanlarımın beni küçümsemesine neden olurdu. Oysa burada olmak benim doğuştan hakkımdı.
"Ne yapacaksın?" diye soran sağ koluma döndüm.
Güneş Korel, yıllardır benim ile çalışan son derece başarılı ve itaatkâr bir adamdı. Bunun yanı sıra benim en yakın arkadaşım ve dostumdu. Yine de bana bilmiş bir tavır ile bakıyor olması, onu öldürmek istememi sağlıyordu.
"Bu akşam için bir görüşme ayarla." Gözlerimi manzaraya çevirdim. "Ne boklar döndüğünü bilmek istiyorum ve anlaşılan ilk elden öğrenmem gerekecek."
"Tamamdır."
Aldığı emir ile telefonunu çıkarıp gerekli ayarlamaları yapmaya başladığında parlak güneşte gözlerimi dolaştırdım. Sarı ışıltılar, gri bulutların arasından sıyrılmaya çalışıyordu. Rusya'nın kasvetini severdim. Bana iç dünyamı hatırlatıyor, karamsar atmosfer neşelenmemi sağlıyordu.
