Düşmüş Melekler Serisi
Birinci Kitap
🏹
Kutsal Alazgir, en yakın arkadaşının öldürülmesi üzerine ona bu acıyı yaşatan adamdan intikam almak ister.
Soğuk ve acımasız Rusya'nın tenha sokaklarında bir avcı misali hedefinin peşine düşer. Hedefi haline...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
XXX. KORKULU RÜYA
Paloma Faith - Only Love Can Hurt Like This SYML - Fear of the Water Rihanna - Te Amo
🏹
KUTSAL
Çalışma odasının önünde dikildim ve soluklanmaya çalıştım.
Yumruk haline getirdiğim parmaklarımı ahşap kapıya vurduğumda nabzım öylesine hızlanmıştı ki bir an kalp krizi geçireceğimi düşündüm. Kapının ardında beni bekleyen adam içeri gelmemi söylediğinde derin bir nefes alıp başımı dik tuttum.
İçeriye girip ardımdan kapıyı örttüm ve etrafa göz gezdirdim.
Geniş çalışma odasının bir köşesinde büyük bir kütüphane vardı. Sol tarafta ise bir toplantı masası duruyordu. Paris'in manzarasını gözler önüne seren iki camın hemen ortasında ise bir duvar vardı ve duvarın üstüne asılmış tablo bana göz kırpıyordu. Tablonun önüne yerleştirilmiş çalışma masasını fark ettim. Ardında oturan adam yavaşça ayağa kalkıp bakışlarını üstümde dolaştırdığında bende onu inceledim.
Mavi gözleri, beyaz teni ve yaşına rağmen kusursuz fiziğiyle oldukça çekiciydi. Kıvanç'ı anımsamama neden olan simasıyla bana bakarken omuzlarımı düşürdüm. Üzerine geçirdiği siyah takım elbisesiyle şık gözüküyordu. Sarı saçlarının bir kısmı beyazlaşmıştı ve göz kenarındaki çizgiler yaşını ele veriyordu. Dudağını kıvırarak yüzüne bir tebessüm kondurduğunda gözleri ışıldadı. Beni görmekten memnun gibiydi. Ben ise ne hissetmem gerektiğini bilemiyordum.
Amcam, Yusuf Haznedar, bir süre sessiz kalıp sadece bana baktı.
Masanın ardından çıkıp bana doğru ilerlemeye başladığında tırnaklarımı avuç içime gömerek sakin kalmayı denedim. İçime işleyen tuhaf hissiyat ile baş etmeye çalışsam da başarılı olamıyordum.
Birkaç adım ilerimde durup hüzünlü bir ifadeyle gözlerime baktığında ağlamak istedim. Karşımdaki adam onun canını yakıyormuşum gibi keder ve acıyla bana tebessüm ediyordu. "Seninle bu şekilde karşılaşmak istemezdim." Nadir rastlanır bir şey görmüş gibi kaşlarını hafifçe çattı. "Yaşadığına inanamıyorum." Diye fısıldadığında göğüs kafesim sıkıştı.
Tebessüm etmeye çalıştığımda yabancı saydığım adam aniden beni kollarının arasına aldı. Bedenimi sarmalayarak beni kendine hapsettiğinde nefesim kesildi. Ne yapacağımı bilemez bir halde öylece kalırken idrak yeteneğim sıfırlandı. Bana sarılan kişi amcamdı. Aynı kanı paylaştığım, baba yarım olan adamdı. Ona dair hiçbir şey bilmiyor, hissetmiyordum.
