Düşmüş Melekler Serisi
Birinci Kitap
🏹
Kutsal Alazgir, en yakın arkadaşının öldürülmesi üzerine ona bu acıyı yaşatan adamdan intikam almak ister.
Soğuk ve acımasız Rusya'nın tenha sokaklarında bir avcı misali hedefinin peşine düşer. Hedefi haline...
İyi okumalar dilerim... 💙 Lütfen satır arası yorumları unutmayalım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
XXXVIII. AŞIKLARIN TEMASI
Coldplay - Hymn for The Weekend Bebe Rexha - I'm Good
🏹
KUTSAL
Araz'ın Bali'deki oteli cennetin bir tasviri gibiydi.
Sonsuza dek burada kalabileceğimi ve bir kez bile şikayet etmeyeceğimi biliyordum. Öylesine büyüleyici bir atmosfere sahipti ki insan bir an bütün dünyadan soyutlanabiliyordu. Şahsen bana böyle olmuştu. Dün birini öldürmemişim, hayatımın karanlık çağını ardımda bırakmamışım gibi parlak güneşin altında dikilip okyanusa göz atarken yeni doğmuş bir bebek gibi hissediyordum.
Sabaha karşı gelip odamıza yerleşmiştik ki odadan kastım devasa bir bungalovdu. Otelin tamamı büyük bungalovlardan oluşuyordu ve hepsi en basit tabir ile çok güzeldi. Palmiye ağaçları her yeri süslüyordu. Ada tamamen yeşillikten ibaretti. Etrafını çevreleyen okyanusu her bir noktadan görebiliyor, kendini hayran bırakan doğa manzarasının keyfini çıkarabiliyordun.
Kaldığımız bungalovun geniş camları vardı. Öyle ki Araz'ın kollarında, yatağımızda yatarken bile dışarısını izleyebiliyordum.
Saatlerdir uyuyan adama omzumun ardından baktığımda gülümsememe engel olamadım. Kaslı kollarını belime dolamış, beni çıplak göğsüne yapıştırmış, burnunu saçlarıma gömmüştü. Fazlasıyla derin bir uyku da ve huzurluydu. Onu uyandırmak istemesem de saatin neredeyse iki olduğunu görmek beni harekete geçirmişti. Bugün düğün için herkes adaya teşrif edecekti ve onlar gelene dek kahvaltı yapıp hazırlansak iyi olurdu. Ayrıca evin hemen önündeki havuza ayaklarımı sokup manzarayı izleyerek kahve içmek gibi bir hayalim vardı ve bunu gerçekleştirmezsem içimde ukte kalırdı.
Araz'ın kolları arasında döndüm ve onunla yüzleşmeye çalıştım lakin kendisi atakta bulunarak yüzünü boynuma gömmeyi tercih etti. Sıcak nefesi tenime vurduğunda gıdıklanarak kıkırdamamak için dudağımı dişledim.
Parmaklarımı siyah tutamlarının arasına iliştirip saçını okşamaya başladığımda bir yandan alnına ve şakağına öpücükler bıraktım. Bana mümkünmüş gibi daha sıkı sarıldığında uyanmaya başladığını anladım. Yanağını öperek onu yavaşça dürttüm. "Hayatım, uyanmak gerek."
Uykulu boğuk bir ses çıkarıp başını biraz daha boynuma gömdüğünde bu sefer kendimi tutamayarak kıkırdadım.
Saçlarını okşayarak içinde bulunduğum anın keyfini çıkarmaya devam ettim. Uzun zaman sonra kendimi ilk kez bu denli mutlu hissediyordum. Sanki hayatımın üstüne bir güneş doğmuş, bütün kasvet yok olmuştu. Her şey gözüme daha canlı ve renkli geliyordu. Kalbimdeki huzur gün geçtikçe büyüyordu ve bunun en büyük nedeni kollarımın arasındaki adamdı.
