Düşmüş Melekler Serisi
Birinci Kitap
🏹
Kutsal Alazgir, en yakın arkadaşının öldürülmesi üzerine ona bu acıyı yaşatan adamdan intikam almak ister.
Soğuk ve acımasız Rusya'nın tenha sokaklarında bir avcı misali hedefinin peşine düşer. Hedefi haline...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
XXXI. YIKILAN KRALLIK / PART II
Sia - Bird Set Free Natalie Taylor - In the Air Tonight Olafur Arnalds - So Close
🏹
KUTSAL
Akşam üstünün kızıllaşan güneşi Eyfel Kulesinin suretinde raks ediyordu.
Açılan ağzımı hala kapatamamıştım. Saniyelerdir karşımdaki manzaraya bakarak algılarımın düzelmesini bekliyordum. Paris'te olduğumu idrak etmem sandığımdan uzun sürüyordu.
Fransa'daydım.
Neden Fransa'daydım?
Ne kadar süre baygın kalmıştım ve ağabeyim beni o haldeyken nasıl Türkiye'den Fransa'ya getirebilmişti?
Sorularıma cevap almak üzere ardımı dönüp içeriye gireceğimde Kumru'yu fark ettim. Yüzündeki tebessüm ile yanıma adımlarken ellerini deri pantolonunun ceplerine iliştirmişti. Derin bir nefes alıp gözlerini manzara da gezdirdi ve aklımdan geçenleri okumuş gibi konuşmaya başladı.
Aklıma gelen detay ile kendi kendime güldüm. Fransız bir sarışın mı? Okyanus gözlü adam kıymetimi bilmeliydi. Kaderin cilvesi, ikimizi bir araya getirmişti fakat bundan öte bir yazgı vardı.
"Yer altı dünyasına olan köklerimiz sadece baba tarafımızdan gelmiyor, annem de Fransa'yı yöneten ailenin kızıydı. Babam ile anlaşmalı evlilik yapmışlardı fakat aynı zamanda birbirlerine aşıklardı. Evliliklerinden ve dedemizin vefatından sonra babam iki ailenin yönetimini de tamamen devralıp hem Fransa'yı hem Türkiye'yi yönetmeye başlamıştı." Dedi Kumru ve gözlerimizi buluşturdu. "Şimdi onun yerini Kıvanç aldı."
Merak ile onu inceledim. "Sende bu işlerle ilgileniyor musun?"
"Elbette." Dedi bir saniye düşünmeden. "Bu benim de mirasım."
Miras, bütün bunlar benim de mirasımdı. Buna inanamıyor, inanabileceğimi de düşünmüyordum. Hiçbir zaman böyle bir şey yaşayabileceğimi düşünmemiştim. Açıkçası kimse böyle bir şeyi hayal edemezdi zira bu tahminlerin çok ötesinde bir durumdu.
Kumru gözlerini yüzümde gezdirerek içten bir tebessüm ile bana bakmaya devam ettiğinde bir an gerçekten de zihnimi okuduğunu düşünmemi sağlayarak mırıldandı. "Kıvanç seni buraya getirdi çünkü ait olduğun yer burası. Seni en rahat burada koruyabiliriz." Tek kaşını kaldırarak gülümsemesini genişletti. "Ağabeyim Araz Vladimirs'in hayatında zorunluluktan kaldığını düşünüyor. Bu duruma oldukça içerlendi çünkü bir mafya prensesi olarak kimse sana istemediğin bir şeyi yaptıramaz. Bu savaş demektir."
