"ႏႈတ္သီးစြပ္မသုံးလို႔ ရရဲ႕လား"
"ရတယ္ဘရို...ကြၽန္ေတာ့္ေကာင္ေတြက အဲ့ေလာက္ထိမလိုဘူး ေဒါက္တာ ေဆးထိုးကြၽမ္းခ်က္နဲ႕ေတာ့ ကြက္တိပဲ"
ဂြၽန္းက Beeရဲ႕အေမႊးေတြကို
အထက္ေအာက္ပြတ္သပ္ရင္း ေပါ့ေပါ့ပါးပါး ျပန္ေျဖခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ တစ္ဖက္ကို ေငးလိုက္ေတာ့လည္း ျမင္ရတဲ့မ်က္ႏွာက ခပ္ၿပဳံးၿပဳံး...။ ေဆးပုလင္းပိစိေလးထဲက ေဆးရည္ေတြကို ေဆးထိုးအပ္နဲ႕ ကြၽမ္းက်င္စြာစုပ္ယူေနတဲ့ လႈပ္ရွားမႈက ေအးေအးေဆးေဆး ရွိတာထက္ပိုသည္။ ေဆးခန္းမွာတုန္းကလည္း ျမင္ခဲ့ဖူးေပမယ့္ အာ႐ုံသိပ္မ်ားမေနတဲ့ အခုလိုအခ်ိန္မ်ိဳးမွာ လႈပ္ရွားမႈေသးေသးေလးေတြကအစ အေသးစိတ္ အာ႐ုံစိုက္မိၿပီး ေဆးထိုးတာနဲ႕ ေဘာ့ပင္အဖုံးခြၽတ္တာ ႏွစ္ခုယွဥ္လိုက္ရင္ ေဘာ့ပင္အဖုံးခြၽတ္တာကမွ Dr.Elmoအတြက္ ပိုခက္ေနမလားလို႔ပါ
လင္းေနညို ေတြးလိုက္မိသည္။
Dr.Elmoက သူ အဲ့လိုမ်ိဳးေတြးယူရတဲ့အထိ ကြၽမ္းက်င္မႈေတြ လွ်ံထြက္ေနတဲ့ပုဂၢိုလ္...
တိရစ္ဆာန္ေလးေတြနဲ႕ ထိေတြ႕ဆက္ဆံျခင္းမွာလည္း ေစတနာနဲ႕ႏူးညံ့ျခင္းေတြ ျပည့္လွ်ံေနခဲ့ေသးသည္။ အၿမဲတမ္းၿပဳံးေနနိုင္တာနဲ႕ ရင္ႏွီးခ်င္ေယာင္ေဆာင္တတ္တာကို ၾကည့္မရတာကလြဲရင္ ပညာအရာမွာေတာ့ ခဏေလးသာ မ်က္ျမင္ေတြ႕ဖူးေသးသည့္ သူအေနနဲ႕ပင္ အသိအမွတ္ျပဳခ်ီးက်ဴးရသည္။
"ကဲ...အဆင္သင့္ျဖစ္ရင္ေျပာ ဂြၽန္း..."
ႏွစ္ေယာက္သား မ်က္လုံးခ်င္း
အခ်ိတ္အဆက္လုပ္ၿပီးတာနဲ႕ ထြက္ေျပးဖို႔ ဟန္ျပင္ေနတဲ့ Beeကို ဂြၽန္းက လက္ႏွစ္ဖက္စလုံးျဖင့္ ဂုတ္ကေန ခပ္တင္းတင္းဆုပ္ကိုင္ဖို႔ ႀကိဳးစားေလသည္။ ေဆးထိုးမခံခ်င္လို႔ တအီအီေအာ္ေနသံကိုၾကားေတာ့ ခပ္လွမ္းလွမ္းမွာ ႀကိဳးခ်ည္ခံထားရတဲ့ Butterflyကပါ ဂဏာမၿငိမ္ျဖစ္လာကာ ထိုခဏတြင္းခ်င္းမွာပဲ ေခြးေဟာင္သံေတြ ဆူညံသြားခဲ့ရၿပီး ေဆးထိုးအပ္ ကိုင္ထားေသာလက္သည္လည္း ခပ္ျမန္ျမန္ လႈပ္ရွားရေတာ့သည္။
ထို႔ေနာက္ မ်က္စိတစ္မွိတ္အတြင္းမွာတင္ ခ်က္ခ်င္းျပန္႐ုတ္လာတဲ့ လက္တစ္ဖက္နဲ႕အတူ "ဒါေလးမ်ား..."ဆိုသည့္ စကားသံေနာက္က
ထြက္လာတဲ့ ရယ္သံသဲ့သဲ့က ေဆးထိုးခံရလို႔ခံရမွန္းပင္
မသိလိုက္ရွာေသာ Beeထံသို႔ ဦးတည္ပဲ့တင္သြားေလေတာ့သည္။ လက္ဖဝါးျပင္က်ယ္တစ္ခုရဲ႕ ပြတ္သပ္မႈေအာက္ တအံ့တဩျဖစ္ေနပုံရတဲ့ လုံးလုံးဝန္းဝန္း မ်က္လုံးျပာေတြကလည္း ခ်စ္စရာေကာင္းစြာ...။
Beeကို ျမႇူေနတဲ့ Dr.Elmoရဲ႕ အဝါနဲ႕အညိုေရာမ်က္ဝန္းေတြကလည္း ႏွစ္လိုဖြယ္ေကာင္းစြာ...။ သူ တစ္ခဏေတာ့ျဖင့္ ထိုျမင္ကြင္းကို ၿငိမ္ၿငိမ္သက္သက္ေလး ေငးေမာေနခဲ့မိသည္။
YOU ARE READING
LIFE (U/Z)
Romance"Life is like a nightmare, But you can wake up at any time" Own Creation by Han_Me Cover photo from pinterest Credit to original owner
