Part 11(Zawgyi)

18 1 0
                                    

မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ေတြ႕ခဲ့ၾကသည္သာမ်ားသည္မို႔
Dr.Elmoအေနာက္က ကပ္လိုက္ရတဲ့ ခံစားခ်က္မ်ိဳးႏွင့္ လင္းေနညို မရင္းမႏွီးျဖစ္ေနသည္။ သို႔ေသာ္ အဝါႏွင့္အညိုေရာမ်က္ဝန္းေတြအစား ဘာအၾကည့္မွ ရွိမေနတဲ့ ေက်ာျပင္က်ယ္ကိုသာျမင္ေနရျခင္းက မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ရွိေနခ်ိန္ေတြထက္ သူ႕ကို သက္ေတာင့္သက္သာ ပိုရွိေစသည္။ သို႔ေသာ္ ေရွ႕ကလူကေတာ့ လင္းေနညိုကို အခ်ိန္ၾကာၾကာ သက္သာခြင့္မေပး။ သူ အေနာက္က ပါလာသလား၊ မပါလာသလားကို သည္ခရီးလမ္းတိုတိုေလးအတြင္းမွာ အႀကိမ္ေပါင္းမနည္း စစ္ေဆးၾကည့္ခဲ့သည္။

နို႔ႏွစ္ေရာင္ထဲ အဝါထပ္ေရာထားသလို
ျဖဴျဖဴစင္စင္လည္ပင္းသားနဲ႕ အညိုေရာင္ဆံႏြယ္ႏုတို႔ အထိအစပ္ေနရာေလးကို ေငးလိုက္လာခဲ့တဲ့ သူ႕မွာလည္း ထိုဆရာဝန္လွည့္ၾကည့္လာမယ့္ အရိပ္အေယာင္ကို သတိထားလိုက္မိသည္ႏွင့္ ေနာက္လွမ္းမည့္ ေျခလွမ္းေတြကိုသာ အာ႐ုံစိုက္ထားဟန္ မ်က္ႏွာလႊဲလႊဲလိုက္ရသည္မွာလည္း ခဏခဏ။

အၾကည့္ခ်င္းမဆုံေအာင္ ေရွာင္လိုက္နိုင္တဲ့ ေနာက္ဆက္တြဲအခ်ိန္တိုင္းမွာလည္း အသက္ရႉမဝသလို ခံစားခ်က္မ်ိဳး သူ႕ရင္ထဲလွိုက္လွိုက္တက္လာခဲ့ကာ သူေရာက္ေနတဲ့ေနရာကေန လာရာလမ္းအတိုင္း ခ်က္ခ်င္းျပန္လွည့္ေျပးခ်င္စိတ္ေတြ ျဖစ္လာရသည္။ သို႔ေသာ္ ထိုကဲ့သို႔လုပ္လိုက္ပါက တစ္ဖက္လူရဲ႕အျမင္မွာ သူဟာ စိတ္ခံစားခ်က္ကို မထိန္းခ်ဳပ္နိုင္သူတစ္ေယာက္အျဖစ္ ေနာက္တစ္ႀကိမ္ ထပ္မံအရွက္ကြဲသြားလိမ့္မည္။ ဒီအေျခအေနမွာ အေကာင္းဆုံးကေတာ့ Dr.Elmoရဲ႕ လႈပ္ရွားမႈအတိုင္း ေရလိုက္ငါးလိုက္ ဆက္ေနလိုက္ျခင္းသာ။

"မ်က္ႏွာျမင္ဖို႔ခက္သူႀကီးကို အပါေခၚလာခဲ့ၿပီအဖိုးေရ"

"တယ္ဟုတ္ပါလားေဒါက္တာ... ဒါဆို ႏွစ္ေယာက္သား ရင္းႏွီးသြားၾကၿပီေပါ့"

Dr.Elmoက ခ်က္ခ်င္းျပန္မေျဖ။ လင္းေနညိုကို လွည့္ၾကည့္လာၿပီးမွ "ကိုယ္တို႔ရင္းႏွီးသြားၾကၿပီလား Mr.Linn"ဟု ၿပဳံးစစ ေမးလာသည္။ တကယ္တမ္း ေရလိုက္ငါးလိုက္ေနဖို႔အတြက္က် တစ္ဖက္လူဟာ လင္းေနညို ထင္ထားတာထက္ပိုၿပီး ေပါ့ပါးလြန္းသူျဖစ္ေနေတာ့ အေလးအနက္ထားတတ္တဲ့​ သူ႕မွာသာ ေအာင့္သက္သက္ႏွင့္ ေခါင္းညိတ္ျပလိုက္ရ၏။

LIFE (U/Z)Where stories live. Discover now