Part 15(Zawgyi)

29 1 0
                                    

တစ္ခါမွမနင္းဖူးေသာ အရွိန္အဟုန္မ်ိဳးျဖင့္
စက္ဘီးကို ဒုန္းဆိုင္းနင္းလာခဲ့သည္က ပုံမွန္မိနစ္ႏွစ္ဆယ္ၾကာတဲ့ခရီးကို ဆယ္မိနစ္ျဖင့္ အ‌ေရာက္လာနိုင္ခဲ့သည္အထိ အခ်ိန္ကို ထက္ဝက္ခန႔္သက္သာေစခဲ့သည္။ ရွိသမွ်ခြန္အားအကုန္လုံးကို အသုံးျပဳခဲ့ျခင္းျဖစ္ေသာ္လည္း အသက္ပင္ေျဖာင့္ေျဖာင့္မရႉအား။ ၿခံတံခါးအနီေလးေရွ႕ေရာက္တာနဲ႕ သူ႕စက္ဘီးကို အညွာအတာမဲ့စြာ ပစ္ခ်ခဲ့ကာ ၿခံထဲသို႔ အားကုန္ေျပးဝင္သြားခဲ့ျပန္သည္။
တံခါးေခါက္လိုက္ေတာ့ အိမ္ထဲရွိပုဂၢိုလ္က
သူ႕ကို ခ်က္ခ်င္းတံခါးဖြင့္ေပးလာသည္။

ဆည္းလည္းသံနဲ႕ ေရာယွက္ထြက္လာခဲ့တဲ့ အသက္ရႉသံျပင္းျပင္းေတြဟာ  လာခဲ့တဲ့လမ္းတစ္ေလွ်ာက္ ရရွိခဲ့တဲ့ပင္ပန္းမႈေတြကို အဆမတန္ ျမႇင့္တင္ေပးလိုက္သကဲ့သို႔...။ တံခါးေနာက္ကြယ္မွာ ေပၚလာခဲ့တဲ့မ်က္ဝန္းကေလးမွာ မ်က္ရည္စကေလးေတြ ရွိေနတာျမင္လိုက္ရခ်ိန္မွာ သူ႕ရင္ထဲမွာလည္း တင္းတင္းက်ပ္က်ပ္ျဖစ္လာခဲ့သည္။ သူစိမ္းတစ္ေယာက္အေပၚမွာ တစ္ခါေလးမွ မျဖစ္ေပၚခဲ့ဖူးပါေသာ စိုးရိမ္ေၾကာင့္ၾကျခင္းမ်ိဳးက ထိုစကၠန႔္ေလးအတြင္းမွာပဲ ႏွလုံးသားရဲ႕ တစ္ေထာင့္တစ္ေနရာမွာ စတင္အျမစ္တြယ္လာခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။ သူ႕ကိုျမင္ျမင္ခ်င္း အားကိုးတႀကီးျဖစ္သြားရွာတဲ့ မ်က္ဝန္းေတြကိုေငးရင္း ပခုံးႏွစ္ဖက္အား ဆုပ္ကိုင္ႏွစ္သိမ့္ေပးမိ၏။

"ကိုယ္ေရာက္လာၿပီေနာ္...အဆင္ေျပသြားမွာ...
Life ဘာမွျဖစ္မွာမဟုတ္ဘူး"

"သူ...သူ...ေသြးေတြထြက္ေနတယ္ ျမန္ျမန္ေလးကယ္ေပးပါ"

လက္ညွိုးၫႊန္ျပရာကို လွမ္းၾကည့္ေတာ့ အဝတ္ျဖဴနဲ႕ပတ္ခံထားရတဲ့ အနက္‌ေရာင္သက္ရွိေလးကို အညိုေရာင္ဆိုဖာေပၚမွာ ၿငိမ္ၿငိမ္သက္သက္ကေလးရွိေနတာ ျမင္လိုက္ရသည္။ "Life...Life...Blackဆီမွာ အကိုက္ခံလိုက္ရတယ္"လို႔ ဖုန္းထဲမွာၾကားၾကားခ်င္းတုန္းက သူသည္ပါ ထိတ္ထိတ္ပ်ာပ်ာျဖစ္သြားခဲ့ရကာ "Mr.Linnတစ္ေယာက္အဆင္ေျပပါ့မလား"ဟုသာ လမ္းတစ္ေလွ်ာက္ေတြးလာခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ ပထမဆုံးေတြ႕ဆုံမႈမွာကတည္းက သတိထားမိခဲ့တဲ့ ေဖ်ာ့ေတာ့ေတာ့အၾကည့္ေတြကို အခုတစ္ေခါက္မွာ ပို၍ေဖ်ာ့ေတာ့စြာေတြ႕ျမင္လိုက္ရျခင္း...။

LIFE (U/Z)Tempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang