Sen Yoksun

Bölüm 23 - Bir Çocuk Sevdim

O zamanlar da ki gibi  tavanla uzun uzun bakışmıştım ama ağlayamıyordum tuhaf bir şekilde  vücudumu sarıp sarmalayan bir sakinlik vardı . Telefonu alıp tarihe ve saate bakmak istedim , yorgunluğum gözlerime vurmuş olduğundan gözlerimi açmak yiyecek paketi açmak kadar zor geliyordu , gözlerimi açabilmenin verdiği rahatlamayla yastığımın altında olan telefonumu bir hazine arar gibi aradım bulduktan sonra ise açma tuşuna bastım fakat açılmıyordu bir kaç defa denedim ama olmuyordu en sonunda şarjının bitip kapandığı kanısına varabildim . Yataktan kalkmak istemiyordum ruhum tedirginleşiyordu , ürperiyordu adeta sanki beni  arayan insanlar bir canavardı ve beni alıp siyahında siyahı olan yere hapsedeceklerdi. 

Biraz daha oyalandıktan sonra  yatağımdan kalkmaya yelteniyordum , annem bir anda beni çağırıyor bir arkadaşın geldi seni soruyor diyordu . Kalbim hızlıca çarpmış ve kim diye zihnimde yankılanan sesleri bastırmaya çalışıyordum , günlerdir düzgün bir şekilde ağzımı açmadığım için cılız sesimle kim geldi anne diyordum o da Aspar diye biri dedi. O an biraz da olsa içime su serpilmişti  ''o''  diye düşünmüştüm ve korkmuştum çünkü onu gördüğüm an neler olacağını tahmin edemiyor ve korkuyordum neyse ki gelen aspardı fakat bu sefer ona ne diyecek ve ne konuşacaktım bilmiyordum en sonunda kaçışım olmadığını anladım ve kapıda beni bekleyen asparın yanına gittim .Gözlerimin yanılmış olmasını o kadar çok istedim ki karşımda duran asparın gözleri kıpkırmızıydı ve endişeli olduğu tüm yüzüne yansıyordu beni gördüğünde gözleri dolmuştu onu o halde görünce benimde gözlerim dolmuştu . Anneme seslenip ben arkadaşımla biraz yürüyüş yapıp geleceğim dedim ve asparın kolundan tuttuğum gibi yola koyuldum . Aspara tek söylediğim şey varacağımız yere kadar lütfen bir şey konuşma dedim o da beni anlamış bir şekilde kafasını salladı , parkın oradaki oturma alanına götürüyordum onu , o ise habersiz beni takip ediyordu sonunda parka varmıştık oturma alanını işaret ederek beni burada bekle hemen geliyorum dedim. Korkmuş olacak ki kolumu tuttu bende ona içecek bir şeyler alıp geleceğim merak etme bir yere gitmeyeceğim dedim . Karşımda resmen küçük bir çocuk vardı , içecekleri alıp asparın yanına oturdum ona baktığımda ilk haline göre biraz daha iyi görünüyordu ve bu beni rahatlatmıştı sonrasında ise neden bu halde olduğunu sordum o da bana ulaşamadığı için kendime zarar verdiğimi düşünüp kafayı yediğini söyledi , bende ona öyle bir şey olmadığını sadece olanlardan ötürü psikolojik olarak yorgun olduğumu ve yataktan çıkmadığımı söyledim . Bu anlattıklarımdan sonra aspar şaşkın bir şekilde bana bakıyordu bende neden bana öyle baktığını sordum o ise  olan olaylar deyip duruyorsun ve bana hiç bir şey anlatmıyorsun ve bende seni bu halde görmeye dayanamıyorum çünkü seni çok seviyorum ve gözünden akan yaşları görmekten nefret ediyorum dedi . Asparın ağzından çıkan  kelimeler karşısında şaşırmış ve olduğum yere bir çivi gibi çakılmıştım , aspar ise hala bir şeyler söylüyor ama söyledikleri karşısında zihnim ve kulaklarım bulanıklaşmıştı ve kafamı sallamak ile yetiniyordum  , aspar bunu fark etmiş olacak ki omzuma dokunarak kendine gel diye bana sesleniyordu . Sarsılmanın etkisiyle kendime gelmiş ve aspara vurmuştum , ağzından çıkan şeyleri kulakların duyuyor mu acaba beyefendi  ne dediğinin farkında mısın sen diye ona bağırdım o da yüksek sesle EVET FARKINDAYIM HANIMEFENDİ DEDİ . Etraftaki insanlar bize bakıyordu bende onun kolundan tutup fısıldayarak tamam sakin ol otur şuraya insanlar bir şey var sanıyor bize tuhaf tuhaf bakıyorlar dedim o da baksınlar umurumda bile değil dedi .Benim tek umurumda olan sensin ve başka hiç bir şey beni etkilemez dedi , sözleri karşısında yerin kat ve kat dibine giriyordum . Aspara sakin olursa olayları anlatacağımı söylediğim anda süt dökmüş kedi gibi aniden sessizleşti ve oturdu o an kahkaha atmak istedim bu kadar masum ve tatlı olabileceği aklımın ucundan geçmemişti ama ortamın ciddiyetini bozmamak için kendimi tutabilmiştim . Olayları en başından sonuna kadar aspara anlattım ve son cümlede *ben bir çocuk sevdim*ama ondan vazgeçemedim ve hala onunla olan anılarım kalbimin bir köşesinde yaşıyor  belki de ben zorla yaşatmaya çalışıyordum dedim , sözlerim karşısında asparın üzüldüğünü fark etmiştim. Özür dilerim aspar asla ama asla benim tarafımdan üzülmeni istemezdim izninle hava çok kararmadan ben gideyim artık dedim o da sadece kafasını eğdi ve bir şey demedi bende ayağa kalkmaya yeltendim ama  aspar kolumdan tuttu ve beni aniden öptü...

* Ben bir çocuk sevdim aslında Sezen Aksunun bir parçasının ismi isterseniz sevgili okurlarım dinleyebilirsiniz , her zaman ki gibi bölümdeki duyguları destekleyecek bir şarkıdır.