Sen Yoksun

Bölüm 17 - Ulaşılamayana Aşık Olmak

Kendime gelmem biraz zaman almıştı sanki derin uykuya dalmıştım , üzücü tarafı şu ki  güzel geçireceğim zamanı gene mahvetmiştim , aspar benim bu halimden memnun olmadığını iyi olduğum için sevinmem gerektiğini büyükbabalar gibi öğüt vererek söylüyordu  sanırım bende cezasını çeken ufak çocuk oluyordum , kendime geldikten sonra asitli can yakıcı serumu kolumdan çıkarmışlardı kolumu uzun süredir hareket ettiremediğim içim mekanikleştiğini hissediyor duruma alışmaya çalışıyordum , aspardan özür dileyecektim ki bana kızgın bakışlarını atmış ve ben ağzımı daha açmadan beni susturmuştu , biraz sessiz kaldıktan sonra iyi olduğumu ders çalışmamız gerektiğini söylüyordum o ise kızgın ses tonuyla dalga mı geçiyorsun daha yeni kendine geldin ya sana bir şey olsaydı ya ben seni bulamasaydım sitemlerini yüzüme tokat atar gibi vuruyordu o an şaşkın bir şekilde asparın bunları söylerken gözünün dolduğunu gördüm ve bende dayanamayıp ağlamaya başladım , o an olduğumuz noktada elindekileri bırakıp bana sımsıkı sarılmıştı ağlamam hafiflemek yerine daha da şiddetlenmişti içimdeki gizlenen acı birikintisi asparın bana sarılmasıyla tekrar dışarı yansımıştı ben sakinleşene kadar sarılmayı bırakmamıştı  içimdeki kalbi kırılmış küçük çocuk acılarından kaçmak için insanlardan uzak durmaya çalışıyor aklı sıra saklambaç oynadığını sanıyordu ama o acılarından kaçtıkça bir yerde birikiyor bir yanardağ da toplanan lavlar gibi  acılarını kalbinde biriktiriyordu her an patlamaya  hazır bir yanardağ taşıyordu kalbinde. Ağlamam sona erdiğinde aspar elleriyle yüzümdeki göz yaşlarını siliyor bana ağlama artık ben yanındayım diyordu *yanındayım kelimesi kulağıma ne kadar garip geliyordu uğruna inandığım her şeyi göze alabileceğim kişi de yanındayım diyordu bir kaç basit harfin nasıl bu kadar derin yüklü bir anlamı olabilirdi ki şaşırıyordum * o an sadece yapabildiğim şey sahte olan acı gülümsememi sergileyebilmekti .

Aspar yerdeki eşyaları aldı bende alıp taşımak istemiştim ama aşırı korumacı yapısı bana izin vermiyordu suratımı biraz mutsuz ve kızgın halde ona göstermeye çalışıyordum o ise bana gülüyor bunların işe yaramayacağını söylüyordu ben ise pes etmiş bu seferde onunla uğraşıyordum o zaman taşımacılık yap diyordum o ise bana sadece gülümsüyordu biraz utanmış olacağım ki kafamı çevirmiştim yaşananlardan dolayı etrafa bakmayı unutmuştum gökyüzü her zaman ki çekiciliğini sergiliyor ve beni cezbediyordu,  belki de ulaşılamayana , gökyüzüne aşıktım ...

* Sevgili okurlarım öncelikle bu bölümü okuyorsanız bu yazdığımı da görüyorsunuzdur demektir hepinize teşekkür ediyor ve kucak dolusu sevgilerimi iletiyorum benimle beraber buraya kadar gelip yanımda olduğunuz için çok mutluyum umarım ilerleyen bölümlerde de beraber sizlerle olabiliriz.

*Yazarınızın sizde acı çekmeyin diye olan bölümlerinden bir tanesi yanındayım kelimesi söylemekle yetmiyor sevgili okurlarım hissettirebilmek ve gösterebilmek çok önemlidir bir insanla ne kadar süre geçirirseniz geçirin eğer hep yalnız hissettiyseniz bu tek olduğunuzun kanıtıdır basit kelimeler bazen tahminlerimizin de ötesinde derin anlamlara sahiptir ama bunu anlamamız maalesef ki kolay olmuyor ve hayatın engebeli yollarını bir dağcı gibi tırmanmamız gerekiyor