ŞİMDİ OKUDUĞUN

Sen Yoksun

Romance

Üzüntü çukurunda boğulup teker teker anılar tablolarına uğrayarak gerçek sevgiyi bulmayı çalışan bir aşığın psikolojik çöküntüsünün yaşantısı Bir aşığın sevgi ararken sevgiden vazgeçişi İlaçlarda onun gibi geçici

#arkadaşlık #aşk #beraberlik #dostluk #gecmis #gerçeklik #gizem #ilişki #içsavaş #mutluluk #psikoloji #sevgi #yalnizlik #çöküntü #üzüntü

Bölüm 8 - İlaçlarda Geçici

50 2 0

unrheacable_ tarafından

unrheacable_ tarafından

Karanlık bir kurtuluş muydu benim için yoksa içinden çıkılması zor bir durum muydu gözlerimi açar açmaz düşündüğüm tek şeydi , annemin bana çaresiz bakan o gözlerinde ben acaba onun da haberi var mı diye düşünüyor ruhsuz bakışlarımla dalgalanan etrafa bakıyordum ama ona dair hiç bir şey yoktu , boşlukta süzülen bir beden gibi vücudumu hissetmiyor hareket ettiremiyordum oysa karanlıkta ayağa bile kalkabiliyordum hastanede zaman geçmek bilmiyor ışıkların boğuculuğu beni daha da boğuyor ve sıkıştırıyordu bir an önce çıkmak istiyordum ama daha bir kelime söyleyebilecek kadar ağzımı açamıyordum ne yapacaktım bundan sonra nasıl yaşayacaktım hayatımı nasıl yönlendirmeliydim aklımda çözümü bulunamayan çaresiz sorular bir çarşafın sallanması gibi zihnimde sallanıyordu.

Annem biraz daha kendine gelmiş olacak ki bana doğru gülümsüyordu ama o gülümsemesi içten olan bir gülümsemeden ziyade benim onu o halde görüp daha da üzülmememi istememesinden doğan bir gülüştü , ölüme susamışlık beni öyle bir ele geçirmişti ki elimden tüm kontrolü almış ve beni bir robot gibi yönetiyordu kendimi kontrol edemiyor aynı zamanda karşı koyamıyordum , biraz puslu sudan içtikten sonra sırtımı yaslayıp oturmak istedim hastane manzarası ne kadar güzel olabilirse o kadar etrafa bakınıyordum , düşündüğümde o ana dair hiç bir şey hatırlamıyordum nasıl olmuştu da gözlerimi tekrar açabilmiştim inanamıyordum, biraz öylece oturduktan sonra doktor geldi ve benimle konuşmaya çalıştı kontroller yapıyordu sanki cansız cesedimi inceliyordu o kadar tepkisiz ve ruhsuzdum ki , doktor kontrolleri yaptıktan sonra annemi bir köşeye çekip bir şeyler konuştu aklımdan tek geçen şey psikolog ıvır zıvırlarıydı ya da psikiyatrik ilaçlar almam gerekmesi ama asla bunları kabul etmeyecektim ilaçlar da aynı onun gibi geçiciydi bir gün onlar da gidecekti ...

* Buradaki ilaç terimi aslında bir insanın sizi tüm yaralarınızı sardığına inanırken aslında sizde daha büyük yaralar açmasına izin verdiğinizdir

* Karanlık terimi de sizi herkesten uzaklaştıran kendi iç dünyanızda huzur bulduğunuz fakat rengine bağlı olarak bazen de iyi olmadığınızı yeri temsil eder