Sen Yoksun

Bölüm 37 - Tatlı Rüyalar Görme Zamanıydı

Yazlığa dönerken her şeyin normal olacağına inanıyorken gelen mesajla tamamen sarsılmış ve ne yapacağımı bilmiyordum , aspar sen iyi misin tuhaf görünüyorsun diyordu ben ise iyi olduğumu söyleyip geçiştirmeye çalışıyordum çünkü bunu ona söylemek doğru mu değil mi emin olamıyordum . Biraz zaman geçtikten sonra kendime gelmek için mutfağa inip su içmeye karar verdim suyu alıp oturduktan bir kaç dakika sonra aspar geldi ,  küçük hanım bir şeyler var ve benden saklıyorsun bunu hissedebiliyorum dedi . O an ne yapacağımı bilemez halde sadece asparın yüzüne bakabildim , benim sessizliğime dayanamamış olacak ki  , kahve yapıyorum ve beraber bahçeye çıkıp oturuyoruz sende bana ne olduğunu anlatıyorsun dedi  . Ben ise sesimi çıkarmadan kafamı sallayarak onu onaylamıştım , kahveleri yaparken onu izlediğimde ne kadar zarif olduğunu düşünüyordum . Aspar kahveleri hazırladıktan sonra yanlarına ufak bir kurabiye de koymuştu , hadi gel bakalım hem tatlı yiyelim hem de tatlı konuşalım diyordu . Kendimi kötü hissetmekle birlikte  korkmuş hissediyordum çünkü asparın ne tepki vereceğini bilemiyordum ve bu da beni telaşlandırıyordu , aspar kötü olduğumu fark ettiği için sandalyesini yanıma yaklaştırmış ve kafamı omzuna doğru yakınlaştırmıştı , bana  şuan seni bu kadar üzen şeyin ne olduğunu bilmiyorum ama yanında olduğumu bilmeni istiyorum dedi . Kafamı kaldırarak gözlerinin içine baktım o da benim gözlerimin içine baktı , seni gerçekten çok seviyorum küçük hanım dedi , bende seni gerçekten çok seviyorum aspar bey dedim. O an içimdeki tüm dertlerin yüklerin yavaş yavaş kaybolduğunu hissetim ve aspara sarıldım , sen biraz küçük bebek olmuşsun sanki dedi , bende ona ne alakası var diyip sarılmaya devam ettim  o da gülerek artık ismin küçük hanım değil küçük bebek oldu dedi bende ona adım ne olursa olsun bunu söyleyen kişinin sen olması yeterli dedim ve aspara vurucu darbeyi yaparak onu susturdum. İçimden oh be sonunda sustu ama utandı da diyerek gülüyordum sanırım farkına varmadan gülmemi dışarı doğru yansıtmışım ki aspar hayırdır küçük hanım pardon küçük bebek neye gülüyorsun sen bakiyim dedi bende gülümseyerek hiç dedim  bunu dedikten hemen sonra aspar kollarımdan beni tutarak kaldırmış ve yanağımdan hızlıca öpmüştü neye uğradığımı şaşırmış fakat alışmanın verdiği durumla birlikte asparın koluna vurarak aspar  napıyosun yaaa diyerek sitem etmiştim o da bana hak etmiştin diyerek  yandan bakış atıyordu bende ona bazen gerçekten de küçük çocuktan betersin diyordum . İstersen çok konuşma küçük bebek daha fazla şok geçirmeni istemem dedi bende ona Allah Allah ne yapacaksın da şok geçirecekmişim dedim o da bana dönerek sen kaşındın dedi ve beni gıdıklamaya başladı aspar dur desem de durmuyordu en son gıdıklanmaktan yüzüm kıpkırmızı olmuştu tabi haliyle yere de düşmüştüm ama en sonunda asparın elinden kurtulabilmiştim . Yerden kalktıktan sonra aspara dönerek güldük eğlendik istersen artık konuşalım dedim o da konuşalım tabi ne sıkıntın ne derdin varsa beraber bunu aşalım dedi ben yanında sadece mutlu anlarda değil kötü anlarda da olmak için varım dedi. Telefonumu cebimden çıkararak mesajı ona gösterdim tabi numara kayıtlı olmadığı için ilk başta kim olduğunu anlayamadı  bende ona hatırlar mısın bilmiyorum o  kişi  dedim hatta önceden beraber gezerken de aramıştı ve ben kendimi eve kapatmıştım dedim , bunu dedikten sonra aspar biraz sinirlenmiş gibiydi ama bana yansıtmamaya çalışıyordu .  Bu mesajı aldığımdan beri kendime gelemedim ve zaten ben söylemeden sen fark ettin dedim , sana söyleyip söylememekte kararsızdım çünkü bir yanım artık bu olayın son bulması gerektiğini  düşünüyorken bir yanım ise kaçmaya çalışıyor dedim . Aspar ellerimden tuttu ve bana artık yüzleşmen gerektiğini düşünüyorum dedi çünkü sen kaçtıkça elbet bir şey olacak ve sen gene canını sıkacaksın üzüleceksin seni bu halde gördükçe bende üzüleceğim ve bu olayın bir çıkış kapısı varken kaçtıkça kapıya fazladan kilit takmış olup aşabileceğin bir engeli aşamayacak bir hale getireceğiz dedi . Asparın dediklerinden sonra ona aslında bende yüzleşmek istiyorum ama senin  ne tepki vereceğini bilemedim ve seni üzmekten korktum dedim o da bana küçük hanım demin ben sana ne dedim ne olursa olsun yanında olacağımı iyi ya da kötü günün fark etmeyeceğini söyledim  megafon alıp bağırayım mı onu mu istiyorsun  diyerek benle dalga geçiyordu . Aspara bakmış peki şimdi ne yapmamız gerekiyor dedim o da bana  yarın yola çıkacağımız için bir gün sonrasına buluşmayı kabul edeceğini yaz  tabi sende kendini hazır hissediyorsan dedi  bende ona hazır hissettiğimi söyledim ve mesajı yolladım derin bir oh çektikten sonra aspara dönerek yanımda olduğu için teşekkür ettim o da bir kez daha altığını çizdiğini söyleyerek ne olursa olsun  yanımda olacağını belirtti . Son olarak bana o gün yalnız gitmene izin vermeyeceğimi bilmen gerekiyor dedi bende ona dönerek merak etme bende yanımda gelmeni isteyecektim zaten dedim , o da o zaman anlaştık küçük hanım eğer başka konuşmak istediğin bir şey yok ise uyumaya geçelim çünkü yarın yola çıkacağız ve uykusuz olmayalım dedi  bende ona son bir şey kaldı dedim o da bana neymiş bakalım derken yanağından öpüp yazlığa koşmaya başladım  arkamdan koşuyordu  kaçma diye ama ben çoktan yazlığa varmıştım tabi soluk soluğa da kalmıştım . Aspar da yanıma gelmiş hadi bakalım yeter bu kadar koşuşturmaca uyumaya gidiyoruz dedi  , peki kim nerde yatacak dedim çünkü uraz ve eliz de burada ve biz hiç kim hangi oda da yatacak diye kararlaştırmadık dedim o da doğru söylüyorsun dedi  . Uraz yerinde durmadığı için bizim de dengemiz şaştı diyerek gülmeye başladık sonrasında ise beraber üst kata çıkıp urazla elizin nerde uyuduğuna bakıp ona göre uyuyacağımız yerleri belirleyecektik  . Merdivenlerden sessizce  yukarı doğru çıktık ve karşımıza çıkan ilk kapıyı yavaşça açtık açtığımız gibi de asparla göz göze geldik çünkü ikimizde şok içerisindeydik eliz ve uraz birbirine sarılmış uyuyorlardı , haliyle geriye kalan iki odanın birine aspar birine de ben kalıyordum  aspar bana dönerek sen kaldığın odaya geç bende diğer odaya geçeyim dedi ama önce beraber odaya gidelim ilk gün  ki yaşadığımız gibi perde yüzünden kaos çıkmasın dedi . Odaya geçtiğimizde  o zifiri karanlığı tekrar görmek tüylerimi ürpertiyordu , ne o küçük hanım yoksa korktun mu bir bekçiye mi ihtiyacın var yoksa dedi  bende ona dönerek benden çok bekçinin bana ihtiyacı varmış gibi görünüyor dedim o da küçük çocuk tavrını takınarak yoo ne alakası var ki ben sadece söyledim  dedi . Acaba uraz ve elizi kıskanmış olabilir misin sen dedim bu seferde trip atarak hiçte bile dedi ve perdeyi açarak odadan ayrıldı , tahminime göre beş ya da on dakika geçtikten sonra kapım tıklandı kapıyı açtığımda dudaklarını büzmüş bir elinde yastığı ile karşımda aspar duruyordu bana masum masum bakarak ne olur bekçi olayım biz de beraber uyuyalım dedi . Karşımda tam anlamıyla bir küçük çocuk vardı  bende içeri geç ama aramıza yastık koyarız ona göre dedim o da tamam tamam seninle beraber aynı oda da olmam yeterli yastık sorun değil dedi bende güldüm o niyeymiş aspar bey dedim o da bana en azından aklım sende kalmayacak uyudun mu uyumadın mı bir yerini incittin mi diye telaşlanmama gerek kalmayacak çünkü yanında olabileceğim dedi . Bugün çok konuştunuz aspar bey hadi yastıkları koyup uyuyalım yoksa ben ayakta uyuyacağım dedim o da hay hay küçük hanım dedi ve sonunda yatağa geçtik artık tatlı rüyalar görme zamanıydı....