Sen Yoksun

Bölüm 13 - Görmezden Gelmek

* 2 Hafta Sonra

Yeniden doğmuş gibi  güne başlamış , tüm hayal kırıklıklarını geride bırakmış canlanmıştım kim bilir tuz buz olmuş cam kırıklarına basmış ve kanayan yaralarımı görmezden gelmiştim ...

"görmezden gelmek" aslında baktığımızda olan bir nesneyi hiçe saymak gibi ama o orda duruyor ve varlığını hissettiriyor biz önüne setler çekiyor o yokmuşçasına yaşamımızı sürdürmeye çalışıyoruz engel koymak yerine , set çekmek yerine hatta " görmezden gelmek " yerine neden yüzleşmiyoruz tavşan kaç tazı tut mu oynuyoruz yoksa belki de bazı şeyleri oyuna çevirirsek kolaylaşır sanıyoruz ama farkına varmadan daha da dibe batıyoruz bu bir deney gibi ağır olan yaralar bizi daha da zorluyor geriye çekiyor üste çıkmamızı engelliyor  hayatta öyle değil miydi ağır yükleri taşırken zorlanıyor hafifleri basit diye görmezden geliyoruz ama o hafif olanların bir gün bizi daha da kötü hale getireceğini bilmeden  yaşıyoruz buna bilincin yokmuşçasına yaşamak diyebiliriz .

Belki de bende 2 gün gibi duran ama içimde yıllarca bilinçsiz yaşamıştım  ta ki o ana kadar ! güneşin sim gibi parıltıları gözümü kamaştırıyor  rüzgarın etkisiyle ferahlatıcı hava tüm vücuduma işliyordu  sokakta yürüyor kulaklığımda çalan şarkının ritmine ayak uyduruyordum uzun süredir dışarı çıkmadığım için vampire dönüştüğümü hissetmeye başlıyordum gözlerimi açamıyor güneşin sıcaklığından kavruluyordum , akıcı trafikte yaya geçidini kullanıp karşıya geçiyordum , sonunda ulaşmak istediğim yer olan rahatlama bölgeme yani sahile ulaşmıştım eşyalarımı koyup bende yanlarına oturmuştum o kadar pürüzsüz bir manzara karşımda duruyorken büyülenmemek elde değildi bir süre eşsiz manzarayı izlerken donuk kalmış olacağım ki kendime geldiğimde her bir eklemimin ağrıdığını hissettim , yanıma aldığım kitabımı çantamdan çıkarıyor kendimi gizli dünyaların kapısını açmaya hazırlıyordum aniden birinin bana dokunmasıyla kafamı kaldırmış karşımda ki yabancıya bakıyordum ...