Sen Yoksun

Bölüm 39 - Yüzleşme Zamanı

Tren buharının yüzüme çarpmasıyla uyanmıştım sabah saat 07.00 olmasına rağmen bu sıcakla nasıl başa çıkabilirim bilmiyordum , telefonumu elime aldım ve mesaj var mı diye kontrol etmek istedim ki aspardan 10 cevapsız arama ve 20 ye yakın mesaj  gelmişti panikledim ve hemen mesajlara baktım aspar  küçük hanım ne yapıyorsun , orda mısın ?,  uyudun mu ?, uzaydan küçük hanıma , dünyadan küçük bebeğe , asparın kalbinden küçük hanımın kalbine sesleniyorum , uyan artıkk , özlediim ve ardından bir sürü ağlayan emoji atmıştı. Biraz daha uykum açıldıktan sonra aspara günaydın mesajı attım ve cevap vermesini bekledim  5 dakika geçmesine rağmen hala aramadı tam onu aramaya yönelmiş ve telefon rehberine girmiştim ki o beni aradı ve uykulu sessiyle küçük hanım seni çok özledim dedi ve ben utancımdan ne diyeceğimi bilemedim , aspar bana uyuya mı kaldın yoksa tekrar dedi bende hayır sadece ne diyeceğimi bilemedim dedim o da ben sana söyleyeyim çok basit sende seni özledim diyebilirsin dedi bende bak sen aspar beye  özel derste veriyor bana dedim ve karşılıklı güldük bu tatlı sevincin acı tarafına konu geldiğinde içimdeki hevesin bir kafese kilitlendiğini hissetim aspar bana kendini hazır hissetmiyorsan erteleyebilirsin dedi ama ben artık  bu konun uzamamasını ve bir sonuç bulması gerektiğini söyledim aspar sesimin kötü geldiğini anladığı için beni neşelendirmeye çalışıyor  ve komutanım ne derse o olur diyordu . Aspara saat kaçta çıkmamız gerektiğini söyledim o da sen ne zaman istersen burada patron sensin dedi  bende sanırım öğlen uygun olabilir dedim ve o kişiye de buluşma saatini haber verdim o kişi de tamam diyerek beni onaylamıştı ve istemsizce vücudumda bir karıncalanma hissettim büyük ihtimalle gerildiğim için olabilirdi diye düşündüm . Yataktan kalkmış ve yatağımı toplamıştım bir yerde okuduğuma göre sabah yatağını toplayan insanlar genellikle gün içerisinde yapacakları planları yapabiliyorlarmış  benim düşünceme kalırsa bir insanın kafası dağınıkken  yatağını toplasa da gün içinde ki işlerini , planlarını yapamayabilirdi .Bu düşünce kafamda dolanırken geziden kalan eşyalarımı  yerleştirdim ve yüzümü yıkamaya koyuldum , gördüğüm kadarıyla evde daha kimse uyanmamıştı  , biraz temiz hava almanın iyi geleceğini düşündüğüm için balkona çıktım ve  sabahın verdiği o güzel hissiyat ve temiz havasıyla ruhuma canlılık kattığını fark ettim kafamı sağ tarafa çevirdiğim de köpeğimin bana masum masum baktığını gördüm ve hemen dayanamadım ona yemek götürdüm acıkmış olacak ki hemen yemeğini yedi ve kendisini sevmem için yere yattı günlük sevgi dozunu aldı ve gülmeye başladı kendisi tam bir ilgi bağımlısı bebekti .Aslında her insanın içinde ilgi bağımlısı bir bebek vardır değil mi karşımızda ki ya da en yakınımız da ki  kişiden ufak bir ilgi görmek ufak bir sevgi görmek bizi nasıl havalara uçurur  kendimizi dünyanın en mutlu kuşu sanıp özgürce uçtuğumuzu sanırız ama aslında takılacağımız ağları görmeden sevginin bağımlısı ve kölesi oluruz sanki o olmadan uçamayacak gibi hissederiz her dakika sevgi ve ilgi görmeye muhtaç gibi oluruz ve bundan kurtulmaya çalıştığımızda ise hiç kolay olmadığını ve bize ne kadar acı çektirdiğini fark ederiz .Biraz daha sevdikten sonra eve çıktım ve kahvaltı hazırlamaya başladım , gördüğüm kadarıyla evdekiler de uyanmıştı hep beraber sıcak bir kahvaltının ardından hazırlanmaya koyulmuştum , hazırlandıktan sonra  aspara çıktığımı haber verdim o da bana her zaman ki gibi yavaşsın küçük hanım tam 10 dakikadır seni almak için aşağıda bekliyorum dedi . Çantamı alırken camdan dışarı baktığımda  gerçekten de aşağıda bekliyordu  hemen ayakkabılarımı giydim ve yanına koştum acele ettiğim için nefesimi kontrol edemediğimden öksürmeye başladım aspar da bana dönerek acele edeceğini bildiğim için sana su getirdim biraz iç ve kendine gel bakalım diyerek gülümsedi suyu içtikten sonra kendime geldim ve beraber yola koyulduk . Bana nasıl hissettiğimi sordu bende iyi olduğumu ve hiç bir şey  olmayacağını söyledim o da bana yüzün kireç gibi oldu ve elin titriyor gerçekten iyi olduğuna emin miyiz dedi bende merak etme en fazla bir şey olursa sen varsın dedim güldüm o da saçma sapan konuşma diyerek kafama minik bir uyarı vuruşu yapmıştı bende tamam tamam sustum hiç bir şey olmayacak  dedim o da bana bir öğretmen gibi aferin demişti . Buluşma noktasına yaklaştığımız da kalbimin atışlarını kontrol edemiyordum çünkü uzun süre sonra korkularım , endişelerim ve çektiğim o kadar acı ile yüzleşecektim  , telefonuma bildirim gelmişti baktığımda o kişi ben geldim sen geldin mi ? diye mesaj atmıştı gözlerim dolmuş ve titremeye başlamıştım bunu gören aspar hemen sarıldı bir şey yok ben yanındayım hadi güzelim derin nefes alıp ver hiç bir şey olmayacak seslendiğin an ya da bana baktığın anda hemen yanına geleceğim korkma diyerek beni sakinleştirmeye çalışıyordu 5 dakika kadar derin nefes alıp verdikten sonra biraz da olsa kendime gelmiştim  . Aspar bana daha iyi miyim diye soruyordu  bende ona daha iyiyim teşekkür ederim dedim ve mesaja cevap verdim ,aspara dönerek ben gidiyorum dedim o da kendine dikkat ben seni burada bekliyor olacağım dedi , aspar sayesinde sakinleştiğim için kalp atış hızım normale dönmüştü ve titremiyordum o kişiyle artık birbirimize yaklaşmış ve karşı karşıya gelmiştik  o bana merhaba dedi bende ona merhaba dedim çünkü artık samimi sözler kullanamayacak kadar birbirimiz arasında dağlar kadar koca mesafeleri olan iki yabancıydık. Oturma alanına  mesafeli bir şekilde oturmuş sahile bakıyorduk o bana nasıl olduğumu sordu bende  bilmem dalgalar gibi durgun gökyüzündeki  bulutlar kadar karmakarışığım sen nasılsın dedim o da normalim ve kafam biraz karışık gibi dedi bende her insanda böyle oluyor çok takılmamak gerek bence dedim o da bana ama konu sen olduğun zaman her şey karmakarışık oluyor sürekli gelgitler yaşıyorum dedi bende ona aramızda ki bağların kopmadığı vakitte buna çok maruz kaldığımı ve ne kadar da canımın yandığını söyledim o da sadece sessizce bana baktı , uzun bir sessizliğin ardından beni neden buluşmak için çağırdığını sordum o da bana sadece konuşmak istediğini belki konuşursa rahatlayabileceğini düşündüğü için buluşmak istediğini söyledi bende o zaman seni dinliyorum dedim o da anlatmaya başladı ve  seninle sevgili olduğumuz zamanlar çok güzel vakitler geçirdim ama çoğu zaman sevgimde gelgitler yaşadım bunu senin de yaşadığını fark ettim dedi ona katıldığımı söyledim onunla geçirdiğim zamanlarda ne kadar çok eğlendiğimi ve mutlu olduğumu söyledim fakat pürüzlerin gereğinden fazla olmasından ötürü bazı şeylerden kaynaklı aramızda görünmese de  mesafelerin olduğunu söyledim  o da sanırım haklısın  dedi .Benden sonra neler yaptığını az çok anlattı bende senin adına sevindim dedim bana peki senin hayatında biri var mı dedi bende ona yabancı hissetmediğim ve gerçekten yakın hissettiğim biri ile konuştuğumu söyledim o da vay be dedi hüzünlü bir bakışı olduğunu fark ettim ama benim içimde ki hüznü kim görecekti belki de aspar çoktan görmüştü. Sahile bakarken gözlerim dolmuş ve onunla geçmişimiz de olan ufak bir anıyı anlatmaya başlamıştım , hatırlıyor musun beni voleybol oynamaya gittiğin insanlarla tanıştırmıştın kendime çok yüklendiğim için öksürük tutmuştu orada ki kimsede su kalmadığı için koşa koşa su alıp bana getirmiş ve ben iyi olana kadar yanımdan ayrılmamıştın dedim bunları anlatırken sesim titriyor ve göz yaşlarım bir yağmur damlası gibi yere düşüyordu o ise sadece bana bakıyor bir şey diyemiyordu kendimi tutamamış ve titremeye başlamıştım çünkü geceleri sessiz ağlamalarım içimde kopan fırtınaların kırıntıları kalbimi yakıyor ve acıtıyordu böyle olmaması gerekiyordu ama dayanamıyordum ağlamam şiddetlendiği için kolumdan tutarak bana iyi misin diye soruyordu sadece hayır der gibi kafamı sallıyor ve ağlamaya devam ediyordum  , ağlamam yavaş yavaş azalıyordu ama içimde ki acı hala kendini hissettiriyordu..

*Sevgili okurlarım içinizden geçtiğine inandığınız acılar sizin bile fark edemediğiniz bir yerlerde gizlenir amannn ne olmuş umursamıyorum ki diyoruz çoğumuz aslında kendimizi o şekilde inandırıyoruz ya da şartlandırmak zorunda kalıyoruz kendimize iyilik yaptığımızı sanarken  aslında kendimize eziyet ediyoruz siz siz olun kendinize eziyet etmekten kaçının sizler gerçekten çok değerlisiniz.

* bu bölümde ilk defa köpeğimden bahsediyorum adı cesur bölümde de bahsettiğim üzere tam bir ilgim bağımlısı bir o kadarda tatlı eğer sizin de evcil hayvanınız varsa onunla ilgilenin ve sevin çünkü bizlere en güzel terapidir onların mutluluğu.