Myanmar Ghost Stories

ကျိန်စာသင့်ဓား(တာတေ)

တာတေတို့အညာမှာ အအေးဆုံးလပေါ့ဗျာ။ပြသိုလလေ။ မြောက်လေလေးများခပ်ကြမ်းကြမ်းဝှေ့လိုက်ရင်ခိုက်ခိုက်တုန်အောင် ချမ်းတဲ့လပေါ့ဗျာ။ ဒါပေမယ့် ဒီလိုလမှာပဲ နှစ်သက်စရာအညာရိုးရာဓလေ့လေးကလည်းရှိနေပြန်ရော။ ညတိုင်းရောက်ရင် သက်ကြီးရွယ်အို တွေရှိတဲ့ ဝိုင်းကိုသွား၊ မီးလှုံရင်း စကားဝိုင်းဖွဲ့ကြ၊ သက်ကြီးအိုတွေ ပြန်ပြောပြတဲ့​ရှေးဟောင်းနှောင်းဖြစ်တွေ နားထောင်ကြ၊ ဗဟုသုတ ရစရာတွေ ကိုမှတ်သားကြနဲ့ ကျေနပ်စရာကောင်းတဲ့ဆောင်းညတွေ ပေါ့ဗျာ။

ကျုပ်တို့လူငယ်တွေကအိမ်ကထင်းတုံးကြီးတွေထမ်းလာကြ၊ စားသောက်စရာတွေ စီစဥ်ကြ၊ ဝိုင်းပိုင်ရှင် အဘိုးရဲ့ မိသားစုကလည်း သူတို့ဝိုင်းထဲမှာ အခုလိုလာပြီး သူတို့အဘကိုတရိုတသေနဲ့ မေးမြန်းကြတဲ့ရွာထဲကလူငယ်တွေကို လက်ဖက်သုပ်၊ ထန်းလျက်ခဲ၊ ပဲကြီးလှော်၊ မြေပဲကြော်၊ မြေပဲပြုတ် တစ်ညတစ်မျိုး ကျွေးကြတာဗျ။ကျုပ်တို့အသွားဆုံးဝိုင်းက ဘိုးလိပ်ပု ဝိုင်းပဲဗျ။ ကျုပ်တို့ရွာမှာတော့ ဘိုးလိပ်ပုက ဗဟုသုတ အလွန်များတဲ့ ပုဂွိုလ်ကြီးပေါ့ဗျာ။

စာပေကျမ်းဂန်ကလည်း တတ်ဗျ။ အနယ်နယ်အရပ်ရပ်ကိုလည်း နှံ့အောင်သွားဖူးခဲ့တာဆိုတော့ ဘိုးလိပ်ပုမို့လို့စကားပြောရင် ကျုပ်တို့လူငယ်တွေဆိုတာမျက်တောင်ခတ်ဖို့တောင်မေ့နေကြတာဗျို့။ လူငယ်တွေကတော့ဘိုးလိပ်ပုကို ဘိုးပုကြီးလို့ပဲခေါ်ကြတာပေါ့။ အခုလို မီးလှုံရတဲ့ညတွေဆိုရင် လူငယ်တွေတင်မကဘူးဗျ၊လူကြီးတွေတောင်ဘိုးလိပ်ပုကြီးဆီကို လာပြီးပြောကြဆိုကြ မေးကြမြန်းကြ လုပ်ကြတာဗျ။

ဒီညလည်း ဘိုးလိပ်ပုဝိုင်းမှာ ထင်းရုံကြီးတွေ မီးဖိုပြီး မီးလှုံနေကြတာ။ လူဆယ်ယောက်ရှိတယ်ဗျ။ ကျောက်ခဲနဲ့ သံမဏိ ကလည်း ကျုပ်သွားလေရာ တကောက်ကောက်ပါတဲ့ကောင်တွေလေဗျာ။ အညာသားလေးတွေဆိုတော့ အနွေးထည် ညစ်ပေပေလေးတွေ ဝတ်ပြီး ပုဆိုးအပိုတစ်ထည်ကို ခြုံကြလို့ပေါ့ဗျာ။ ကြုံလို့ပြောရဦးမယ်ဗျ၊ဒီလိုအေးလွန်းတဲ့ညတွေဆိုရင်ကျုပ်တို့အညာသားတွေက ဝါစပ်စောင်ပွပွကြီးတွေရဲ့အခေါက်ကြားမှာဂုန်နီအိတ်ညှပ်ပြီးခြုံကြတာဗျ။နွေးမှနွေးဗျာ။ ဒါလည်းအညာသား စည်းစိမ်တစ်မျိုးပဲဗျ။