فیکشن : اون دوست دخترمه
پایان یافته 🦋
ژانر : عاشقانه؛ تاریخی؛ غمگین
کاپل : جنلیسا
خلاصه :
خانواده و اتفاقاتی که بین اعضای خانواده پادشاهی داخل قصر میوفته و عشقی که از اولشم برای همه شوکه کننده بود بیشتر همه چی رو بهم میریزه ..
ولی عشق جنی به شاهزاد...
جنی با دیدن مردی که بهش خیره مونده بود رفت توی فکر و با تعجب گفت : چهره شما رو به یاد نمیارم !! شما ..
جونگ هی با نیم لبخندی بهش خیره شده بود و جنی وقتی با دقت بهش نگاه کرد تونست همه چی رو به یاد بیاره و اون چهره و لبخند باعث شد اونم لبخند روی لباش بشینه .
جنی : جونگ هی تو اینجا چیکار میکنی ؟ مگه تو نباید الان پیش پدرت در قصر باشی ؟!
جونگ هی با نیم لبخندی سرشو پایین انداخت و گفت : مدتی رو تصمیم گرفتم تا هنر شمشیرزنیم رو توی گوریو به نمایش بزارم برای همین خواستم پنهانی در میان مردم عادی زندگی کنم و هر از گاهی بقیه مبارز ها رو به چالش بکشم .
لیسا که بینشون مونده بود با گفتن " شما دو نفر همدیگه رو میشناسید ؟! " اونا رو وادار به جواب دادن سئوالش کرد .
جونگ هی : راستش ما ..
جنی سریع حرف جونگ هی رو با گفتن " فقط مدتی رو توی قصر باهم دوست بودیم " ادامه داد و با نگاه معنی داری که بهش انداخت اونو از به زبون آوردن حقیقت منصرف کرد .
لیسا : یعنی جونگ هی یکی از افراد نزدیک به امپراطوره ؟! پس چرا من از حضورش توی قصر اطلاعی نداشتم !!؟ ..
جنی : چون پدرم ایشون رو به کسی معرفی نکرده بودن .
لیسا روبه مردی که از نظرش خیلی اعصاب خوردکن و مغرور بود گفت : من خیلی خوب نشناختمتون اگه حرفی زدم که ناراحتتون کرده گستاخی منو ببخشید .
جونگ هی گفت : اشکالی نداره طبیعیه که آدما توی برخورد اول راجبم دچار سوتفاهم بشن ..
مکث کوتاهی بین حرفاش انداخت و با نیم لبخندی ادامه داد : هرچی نباشه یکم اخلاقم مغرورانه بنظر میرسه .
فلش بک
* جونگ هی *
امروز قرار بود همراه پدرم به ملاقات امپراطور بریم و بصورت مخفیانه باهاش دیدار کوتاهی داشته باشیم .
اما من راضی به این ملاقات نبودم و میخواستم اون مردی که قاتل خیلی از مردمم هست رو از مقامش بيرون بندازم .
همراه پدرم به نزد پادشاه رفتیم و برای احترام روی زانوهامون نشستیم و سرمون رو خم کردیم؛ نگاهم بهش سرد بود چون اون از دیدم یه قاتل خونخوار بود اما پدرم که یکی از وزرای قصر بود بهم اجازه عدم حضورمو نداد و به اجبار منو به نزد امپراطور آورد .
Ops! Esta imagem não segue nossas diretrizes de conteúdo. Para continuar a publicação, tente removê-la ou carregar outra.
وقتی سرمو بلند کردم دختری رو کنارش دیدم که حدس اولم این بود که ممکنه دخترش باشه پس با چشمایی سرد بهش زل زدم * دخترشم احتمالا مثل خودش یه مغروره قاتله !! .. *
پادشاه : خوش اومدید وزیر جونگ .
وزیر جونگ : عالیجناب دیدار باهاتون باعث افتخاره .
پادشاه نگاهشو به من که انگار هیچ علاقه ای به اومدن به نزدش نداشتم؛ داد و با لبخند کوتاهی که روی لباش نشست گفت : ولی انگار پسرتون مثل شما فکر نمیکنن !
پدرم سریع برای عذرخواهی جلوی پادشاه خم شد و گفت : عالیجناب لطفا عذر منو بپذیرید .
پادشاهی که از روی تختش بلند شد و به پدرم پوزخند زد خیلی روی اعصابم بود؛ ما از دیدش مثل برده ای بودیم که نیاز به بودن در کنارش داشتیم تا ازمون استفاده های لازم رو بکنه و بعدشم آخر سر مثل بقیه قتل هاش ما رم سرنگون کنه .
برام خیلی سخت بود که جلوش سر خم کنم اما باید فعلا نقش بازی میکردم تا پدرم رو مورد عذاب قرار نده و حرصی که از من داره رو سر پدرم خالی نکنه .
جونگ هی : گستاخی منو ببخشید عالیجناب .
و منم همراه پدرم خم شدم؛ خیلی برام سخت بود اما باید تحملش میکردم با بلند کردن سرم نگاهم به دخترش که خیلی کِسِل به نظر میرسید؛ افتاد و با فکری که به ذهنم رسید لبخندی بهش زدم * آره منم باید از مسیر درستش این امپراطور ظالم رو عذاب بدم یعنی .. *
جونگ هی : دخترش .
مدتی که گذشت و جنی از شدت کِسِلی به بیرون قصر رفت جونگ هی تحت نظرش گرفته بود و به محض بلند شدنش از جایگاهش و دیدنش که به حیاط قصر میره اونم پشت سرش به آرومی دنبالش راه افتاد .
ولی وقتی جنی متوجه شخصی که به دنبالش راه افتاده بود شد سریع برگشت سمتش و با دیدن جونگ هی به سمتش رفت؛ با ابروهایی بالارفته و چشمایی جدی بهش زل زد و گفت : چرا دنبالم راه افتادی ؟
جونگ هی : کی ؟! نکنه منظورت منه !!؟ ..
جنی خندش گرفت و بعد قطع شدن خندش دوباره خیلی جدی جواب داد : آره تو رو میگم ..
نگاهی به اطرافش انداخت و ادامه داد : نکنه کسی جز ما هم اینجا حضور داره !! ..
جونگ هی : دقیقا شبیه پدرتی ..
جنی با شنیدن حرفش دیگه نتونست خشمشو کنترل کنه و با گذاشتن پاش جلوی پاهاش و هل دادنش؛ پسر جلوش رو انداخت و با ایستادن بالاسرش لب زد : توام خیلی مغروری تو هیچی راجب پدرم نمیدونی پس از دید خودت قضاوتش نکن ..
حرفایی که بهش زد جونگ هی رو در سکوت غرق کرد و بجز نگاه کردن به دختری که داشت ازش دور میشد هیچ کاری نکرد و تا لحظه آخر رفتنشو نگاه کرد انگار حرفاش تا حدودی هم درست بود ولی هنوزم اون حرفا باعث نمیشد تا پادشاه رو به عنوان یه امپراطور عادل بپذیره * باید از قصر برم اینجوری دیگه لازم نیست باهاش روبه رو شم .. *
پایان فلش بک
_________________________________________
سلام قشنگا امیدوارم که این پارت هم مورد پسندتون باشه 🥰
