The Demon King's Bride

Chapter 26

Tinignan ko muna si Van na nasa aking bisig saka mariing tinignan ang kalabang masa harapan ko.

"D-demon king Rogue?! T-tulungan mo acck!"

Nagulat na lang ako dahil bigla na lang sumabog ang kanyang sarili.

Self-destruction? The heck.

Pero bakit siya humihingi ng tulong? Hindi kaya... someone controlling her?

"Noir"

"Yes, my lord?" si Noir na biglang lumitaw mula sa shadow ko.

"Examine that demon thoroughly in my castle and give me a report"

"Yes, my lord" aniya at napatingin kay Van.

"Who is he, my lord? He looks familiar"

"He's a transfer from my school and we're classmates. I think he also looks familiar to me too"

"Have we met him before, my lord?"

"I don't think so... that's why I want to know him more" aniya ko habang nakatingin sa taong nasa aking bisig.

Noir's P.O.V.

The way King Rogue looks at him it's like the way he looks at Vanilla.

Hindi man malinaw ang mukha ni Vanilla sa mga alaala ko pero tandang-tanda ko kung paano niya tignan si Vanilla.

I think my king likes her but it's impossible for my king to like a man.

"Sige po kamahalan, mauna na ako" tumango na lang siya.

Rogue's P.O.V.

I am very sure na ang narinig ko ay feminine voice. Did I heard it wrong?

But why am I hearing his voice?

Mukhang kailangan kong puntahan ang taong 'yon.

But first, kailangan ko muna siyang ibalik sa dorm namin.

Kali's P.O.V.

Museo de Devereuxia

Buti na lang pinayagan ako ni Dean na lumabas ng school, nag excuse kasi ako na may emergency sa amin kahit wala naman talaga.

Baka kasi...

Baka kasi may makita akong kahit kaunting clue rito.

Grabe, 'kakamiss rin pala rito. Ang daming pinagbago.

Habang naglalakad-lakad ako sa hallway ay napatingin ako sa isang painting na kung saan ang first demon king ay may hawak na excalibur sword.

"Kamahalan..." bulong ko sa aking sarili.

Nakakalungkot lang kasi halos lahat ng mga paintings niya rito ay walang mukha sapagkat nakalimutan na ng lahat ang kanyang wangis kahit ang kanyang 'ngalan, simula nang mawala siya.

Hay... lubhang nakakalungkot.

'Di ko na lang namalayan na nasa pinakaduluhan na ako ng museum na kung saan wala ng mga paintings at tanging pader na lamang ang nasa harapan ko.

Baka may mahanap akong clue rito na kung saan tanging ako, si Noir, ang mga dating demon king, at ang first demon king ang nakakaalam.

"Iubeo te aperire regium cella"