<Unicode>
Figure အဖွဲ့ အန္တရာယ်ကင်းကင်းနဲ့ 3 ရက် ဆက်လျှောက်လာတော့ သန့်စင်နယ်မြေကို ရောက်ဖို့ 2 မိုင်သာလိုတော့သည်။
One မြေပုံကိုကြည့်ပြီး အန္တရာယ်ကင်းမဲ့လမ်းရှာပေမဲ့ ရှာမတွေ့ဖြစ်နေသည်။သက်ပြင်းရှည်ကို ချလိုက်ပြီး ကျန်နေသေးတဲ့သူ့အဖွဲ့ဝင်တွေဆီကြည့်လိုက်သည်။
"အားလုံးဘဲ!!.."
လက်ခုပ်တီးပြီး ခေါ်သံကိုကြားတော့ အဖွဲ့ဝင်တွေအကုန် သူတို့ခေါင်းဆောင်ကို လှမ်းကြည့်လာသည်။
"အားလုံးဘဲ သန့်စင်နယ်မြေရောက်ဖို့ နှစ်မိုင်ဘဲလိုပါတော့တယ်"
"ရေး... "
ခေါင်းဆောင်ပြောစကားကိုကြားတော့ အကုန်လုံးက တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက်ဖက်သလို လက်ဖဝါးချင်းလည်းရိုက်နေကြသည်။
"ခက်တာက တစ်မိုင်မှာ ရွှံ့ နွံတွေရှိတယ် ခန့်မှန်းခြေ ၁၀ ပေ လောက်ရှိလိမ့်မယ်"
ခေါင်းဆောင်အပြောကို အဖွဲ့ဝင်တစ်ယောက်က ထရပ်ကာ
"ခေါင်းဆောင် တစ်ခုပြောခွင့်ပြုပါ"
"ပြော"
"ရွှံ့နွံကို ဖြတ်တဲ့အချိန် ကျနော်တို့အကုန်လုံး တစ်ယောက်လက် တစ်ယောက်တွဲပြီး သွားရင် အဆင်ပြေမယ်ထင်တယ် "
"မင်းပြောတာမှန်တယ် ဒါဆို ရွှံ့နွံကိုဖြတ်ဖို့ စိုးရိမ်စရာမရှိတော့ဘူးပေါ့ နောက်တစ်မိုင်မှာတော့ နွယ်ရှင်တွေပေါများတဲ့ တောကို ဖြတ်ရမယ်"
Twelve ထရပ်လိုက်ပြီး
"အရင်ဆုံး ရွှံ့နွံတွေကိုဖြတ်ပြီးမှ နွယ်ရှင်အတွက် စဉ်းစားကြရင် မကောင်းဘူးလား "
"အင်း ကလေးပြောတာ မှန်တယ် အားလုံးဘဲ fighting "
"Fighting 💪💪"
အကုန်လုံးက အားအင်အသစ်နဲ့အတူ ရှေ့ဆက်ခဲ့ကြသည်။နေ့လည်ရောက်တော့ Twelve က သူ့သိုလှောင်ခန်းမှာ သိမ်းထားတဲ့ အသီးတွေ သစ်ဖုသစ်ဥ တွေကို ထုတ်ကာကျွေးလေသည်။
နီးလာတာကို သိပြီးသွားပြီမို့ သူတို့ဟာ အနားသိပ်မယူဘဲ ရှေ့ဆက်သွားခဲ့ကြသည်။သူတို့သွားတာ အတော်ကြာတော့
