Circus | Minchan

CC | 20

"Evim evim, güzel evim!" diye içeri giren Hyunjine gülmeden edemedim. "Burası halamın evi yalnız."

"Ne olmuş?" Omuz silkip kendini koltuğa atmıştı. "Seni beni mi var? Hepimizin işte."

"Aynen Hyunjin, seni annemle tanıştırdığımda ona da böyle söyle tamam mı? Sonra terliği bir güzel yersin artık..." Kollarını birleştirip öğretmen edasıyla Hyunjin'e ayar çeken Felix, günün favorisi ödülünü almaya hak kazanmıştı.

"Ama sarışınım..." Hyunjin dudaklarını büzüp Felix'e baktığında Felix eliyle dur, işareti yaptı. "Sakın masum pozları kesme! 1 kere yedim onu ben!"

Kıkırdayıp Felix'e döndüm. "Ne için yapmıştı ki?" dedim merakla. Derin bir nefes alıp kulağıma eğildi. "Onu öpmem için..."

Öksürüklerim sıralanırken sırtıma vuran Chan'a döndüm. "Niye vuruyorsun?!"

Chan panikle elini çekip korkuyla baktı. "Öksürük... gitsin diye... Fazla mı sertti, özür dilerim?"

Gülerek yanağına bir öpücük kondurdum. "Şaka yapmıştım Channie..." dedim bir anda. Bu sefer cidden şaka yapmıştım ve nedense aklımdaki intikam alma fikirleri uçup gitmişti.

Kendime mesafeli olmam gerektiğini hatırlatıp gülüşümü sonlandırdım.

Ani değişimim onu da etkilemişti. Fark ediyordu bendeki soğukluğu, emindim.

Yine de bir şey dememeyi seçti.

Saat 20.44'ü gösteriyordu. "Film mi izlesek?" diyip koltukta oturan Hyunlix ikilisine baktım. Chan onaylarcasına mırıldanmıştı. Nedense çok sessiz davranıyordu içeri geldiğimizden beridir.

Dönüp ona baktım bu sefer "Bir şey mi oldu?" dedim sakince. "Yoruldum sanırım. Geçer, merak etme..." diyip gülümsedi. Çok üstünde de durmamıştım zaten.

"Ne açalım?" Felix'in sorusuyla gözlerim parladı. "Caroline?"

"Yalnız o çok güzeldi ya..." diyen Hyunjin'e göz devirdim. "Sirkteki o iki kadının muhteşem sahnesi olmasa beğenir miydin acaba?"

"Nasıl bir film ki?" diyen Felix'e döndüm. "Animasyon film tadında."

"Eğer..." dedi Chan gülümseyerek. "Sen beğendiysen herkes beğenecektir." Elini elimin üstüne koyacakken hızla kendime doğru çektim. Geçiştirmek adına saate bakmıştım bu sefer. Chan'ın suratı düşse de yine sesini çıkarmadı. "Geç olmadan mısır patlatalım, evde kola da var hem!"

"Ben açarım filmii!!" Yan tarafımda bulunan kumandayı Hyunjin'e fırlattım. "Al aç!"

Biz böyle gülüşürken Chan sessizce beni izliyordu, bakışlarını üstümde hissetsem de görmezlikten geliyordum. Farkındaydı her şeyin. Ya da ben öyle olduğunu düşünüyordum.

Biten filmle beraber gözlerimiz de kapanmak üzereydi. Bugün yeterince yorulmuştuk. Özellikle de ben, ruhen çok yorulmuştum.

Olduğumuz yerde uyuyakaldigimizda Chan'ın bana sarıldığını hatırlıyordum en son.

***
Chan'a çok üzülüyom.

(Caroline, izleyin izletin 2 saatlik miydi neydi zaten)

Bu arada şunu da belirteyim: Geleneksel konuşma tarzlarimizin dışına çıkmak istemedim. Daha samimi geliyor. Yani bunlar Türk mü de böyle konuşuyorlar amk diye düşünebilirsiniz. Bilginiz olsun QKJFQOKEOQPQLSLK