Kabanata 43

17 0 0
                                    

"Congratulations! You're 4 weeks pregnant"an OB-GYN smiled at me after looking at the monitor. I was taken aback for a while. Halos hindi pa ma-processo ng utak ko ang sinabi ng doctor.

"I--m, I'm pregnant?"I ask with disbelief. Doctor Priscilla, my OB-GYN smiled at me before turning her eyes on the monitor. My lips tremble as I watch her.

Napatango ito.

"Yes, Mrs. Cojuangco. You're pregnant and it's already 4 weeks old"aniya at patuloy parin sa pagpindot ng kung ano at halos hindi maalis ang tingin sa monitor. Napalunok pa ako bago bumaling din doon.

It's a 2D ultrasound and all I can see is a small black circle on the screen. My heart pound as I watch it. Inayos ko ang sarili sa pag-upo at napakurap-kurap pa.

I was sick for days and my period didn't came. Ni hindi pumasok sa isip ko na buntis ako because I've been diagnosed with hormonal imbalance before. I don't even know what to feel right now. Pumuslit lang ako sa trabaho because last time, I fainted. Ngayon lang ako nagkaroon ng panahon para bumisita sa doctor and they even recommend me to visit a specialist. Ako lang mag-isa and Chester have no idea that I'm pregnant. Naisip ko nga sanang sabihan siya but he will never stop persuading me to visit a doctor pero halos ilang linggo ring nawala sa isip ko dahil muli akong naging abala sa trabaho.

But now, while looking at him so happy about the good news, medyo nakaramdam ako ng guilt dahil ilang linggo ko pang tinago mula sa kanya.

Hindi na siguro napigilan kaya may lumandas na luha mula sa kanyang mga mata. He then move closer and envelopes his hand around me. Napakagat naman ako ng labi para mapigilan ang sariling maiyak. I don't even know why I suddenly felt so emotional. When in fact, having a baby has never been a part of my plan.

Mabigat ang paghinga ni Chester. I let him hug me for a while.

"Thank you..."he whispered with heavy breathing. I heave a deep sigh before gulping. Nang kumalas siya, nginitian ko siya. He gave me a quick peck on my lips.

"Happy Valentine's Day.."untag ko pagkatapos ng halik. He smiles at me before nodding his head. Hawak niya ang dalawang kamay ko but seeing him shed some tears, maingat kong pinalis ang mga luha sa kanyang pisnge.

"Happy Valentine's. This is supposedly your birthday pero mukhang ako pa ang nakatanggap ng regalo"patuyang untag niya kaya napailing nalang ako. He's been wanting this since last year. He's been talking about having a child but he also asks about my opinion. Alam kong hindi naman niya ako pipilitin kung hindi pa ako handa especially now that we're just starting. I got delayed for a bit because I married him unexpectedly yet I'm doing my best now to go on. Ayoko namang isipin na magiging hadlang na naman sa mga plano ko ang baby na dinadala.

"Since when did you know?"tanong niya habang naglalakad na kami.

"Last month. Second week of January?"hindi siguradong sagot ko sa kanya kaya napatango siya.

"When will our baby be born?"napakunot ang noo niya. Mukhang kanina pa malalim ang iniisip at ito lang pala.

I purse my lips trying to recall what the doctor has said.

"She told me to count from the last day of my period. We'll just add 7 days and then add 9 months"untag ko kaya kunot-noo niya akong tinignan.

"When was your last period?"tanong niya. Gusto ko sana siyang pagtawanan but I chose to play with him.

"Two weeks before Christmas"untag ko kaya nanliit ang mga mata niya. Mukhang may naalala kaya umiwas lang ako ng tingin.

Malalim akong bumuntong-hinga. He's holding my hand while his other hand is in his pocket. Napatingala siya. Mukhang may iniisip na naman.

Broken Promises (Epitome Series #2)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon