Broken Promises (Epitome Series #2)

Kabanata 31

I woke up at around four in the morning with Chester by my side. Braso niya ang nagsisilbing unan ko. He's half naked and the only thing that covers his body is the comforter. Bumagsak ang tingin ko sa paa niyang nakakandong sa aking mga binti. His hairy legs look like they are claiming his territory. Nag-angat din ako ng tingin sa kanya. His lips purse when our eyes met. Nagtiim-bagang naman ako.

"Morning"his voice is husky.

Halos itulak ko pa siya palayo mula sa akin. Mabilis akong napabalikwas mula sa pagkakahiga at naguguluhang napatingin sa aking katawan.

Thank goodness! I'm dressed. At halos namilog pa ang mga mata ko nang mapagtanto kung kaninong damit ang suot ko. Chester's fucking white button down longsleeves is what I'm wearing.

Lumayo naman ako nang gumalaw siya at napakurap-kurap nang bumangon ito at hindi inaalis ang tingin sa akin.

"Why are you here?"angil ko kahit alam ko naman kung bakit.

I know, we fucked last night. At sinungaling ako kung sasabihin kong hindi ako nasiyahan doon. But what the hell? I slept with a married man! For heaven's sake!

Halos hindi ako makahinga dahil sa kaisipang iyon. I don't want to be the other woman. Not that I like him or want to be like that. Pero sa sitwasyon naming dalawa ngayon, parang ganoon nga iyon kahit saan mo pa tignan. I don't want to ruin someone else's marriage. Lalo pa at nagsisimula palang sila.

I saw how he clenched his jaw. Namumungay ang mga mata niya. His hair was disheveled. Kinusot naman niya ang kanyang mga mata. Puyat at parang inaantok pa. Hindi ko nga alam kung nakatulog ito dahil bakas sa itsura niyang hindi.

He tried to reach for my arm. Marahas ko namang nilayo iyon mula sa kanya.

"Don't touch me!"reklamo ko pa.

He was taken aback. There was a sadness and hurt passing through his eyes pero sandali lang iyon dahil napasinghap siya.

Bumagsak ang kanyang tingin sa baba bago nag-angat ng tingin at malalim na bumuntong-hinga. Mukhang malalim ang iniisip.

Napatango-tango ito. Hindi ako tinitignan.

"I guess I need to leave before anyone else see us"hindi ko mahimigan ang tono ng boses niya.

Natutop ko naman ang aking bibig. He tilted his head. Enough to met my gaze. Pinagsalikop niya ang kanyang mga daliri. Pinaglalaruan na para bang kabado siya o para lang madirect sa ibang bagay ang atensyon niya. Hindi ko alam.

He clenched his jaw again before looking away from me. Tumayo na ito kaya mabilis akong umiwas ng tingin. Pinulot niya ang nagkalat na mga damit. Tumikhim naman ako.

"I'll return your clothes once I finished washing it"untag ko sa kanya nang hindi siya sinusulyapan.

Nakita ko naman sa peripheral vision ko na natigilan siya sa pagbu-butones ng kanyang pants. Sandali niya akong pinagmasdan bago marahang napatango.

Bumuntong-hinga lang ako at muling humiga. Tinalikuran siya. Mariin kong pinikit ang aking mga mata. Rinig ko parin ang pagbibihis niya nang ilang sandali.

He cleared his throat.

"I'll leave now...."

Hindi ako umimik. Nakapikit parin ako. Hindi na inabalanh lingunin siya. Sandali pa akong nakarinig ng katahimikan bago ang maingat niyang paghakbang palapit sa hindi ko alam.

Pagkatapos niyon, wala na akong narinig mula sa kanya. I didn't even heard my door opened or closed. Kunot-noo naman akong napalingon.

He's gone. Pero hindi ko narinig ang pagbukas ng pintuan. Bumaling naman ang tingin ko sa nakatiwang-wang na bintana.