Broken Promises (Epitome Series #2)

Kabanata 4

Hindi lang iyon ang mga panahong tumataas ang dugo at nag-iinit ang ulo ko dahil sa pinang-gagawa niya. Even though he don't admit everything, alam ko namang siya ang mastermind pagdating sa mga bagay na makapagpapairita sa akin. 

There was this time na pareho kaming ipinatawag sa office of the counselor dahil sa pagbabatuhan namin ng bola. Siya naman ang nauna, abala ako sa pagperform ng routine ko nang biglang natamaan ng bola. He's too childish but I can be childish too. Hindi ko siya hahayaang ganon-ganunin lang ako kaya lumaban ako. Nakipagbatuhan ako sa kanya kahit na ilang beses na kaming sinaway ng mga kasamahan namin ay hindi parin kami tumigil.

Matalim ko siyang tinignan bago binantaang hahampasin kaya mabilis siyang napaatras.

"Miss De Ayala"saway sa akin ng counselor kaya tumigil ako. He made a face after that. Tinarayan ko naman siya bago inirapan.

Wala akong ka-record-record dito sa guidance ngunit dahil sa kanya, nakailan na ako ngayon. 

Second period sa hapon nang tuluyan kaming hinayaan lumabas. Pagkalabas palang naman ay agad ko na siyang sinugod para bantaan.

"Stay away from me! You only cause dilemma and ruin everything"mariing untag ko. Marahan niya lang akong tinignan bago ko siya tinulak at tinalikuran.

Gosh! Why that boy can't even speak properly? Ang gulo niya! Ako nalang palagi ang nagmumukhang masama sa aming dalawa kahit na ang totoo ay siya naman palagi ang nangunguna. 

"Tignan mo fes mo oh! Mukha kang sixty"patuyang untag ni Leilana habang nasa cafeteria kami. 

Matalim na tingin ang ipinukol ko sa kanya. "Mas mukha kang eighty"

Tumawa siya. 

"Sus! Baka wala akong alam sa susunod kayo na niyong lalaking 'yon"panunuya niya pa kaya tumigil ako sa ginagawa para harapin siya.

Ngumisi naman ang bruha.

"Managinip ka pa. Baka magkatotoo"giit ko.

Tumawa lang siya at nagpatuloy lang sa kinakain habang ako naman ay tinapos na ang activity na ginagawa at ang pagre-review.

"Done with that and start with your arabesque"utos ko kay Avril pagkatapos niya sa scale. 

Nakangiti ito habang ini-execute ang pinapagawa ko. Tumango naman ako nang matapos niyang gawin iyon. 

I started feeling calm and relax after witnessing their improvements. Mas lalo silang gumagaling araw-araw. And aside from that, wala na ring distorbo.....sa wakas!

Sa tuwing papasok ako para dumiretso sa lugar namin, hindi mapigilan ng mga mata kong mapasulyap sa dako ng mga basketball player. Seeing them without Chester is a relief for me every single day. 

"Miss De Ayala"tawag sa akin ni Mr. Alexander, head ng Art department. 

"Yes, Sir?"

"I saw your drawings. If I wasn't mistaken"ngumiti siya sa akin bago nilabas ang isang porfolio na may lamang mga drawing ko. 

Nagulat naman ako dahil project namin iyon noong nasa junior palang ako.

"It's yours right?"

Ngumiti ako sa kanya bago tumango. 

Then he explained about the exhibitions the school has been planning to do and been doing for the past 20 years. Dalawa ang pinipiling representative every grade level kaya sa aming mga senior ay ako ang kinuha.

"May I ask about the other one?"

Though I don't really care whoever he or she is. Gusto ko lang malaman ang background and experiences niya tungkol sa pagd-drawing.