Broken Promises (Epitome Series #2)

Kabanata 26

Tahimik lang habang nakasunod sa likod ko si Leilana at kahit noong nasa kotse na kami.

"Saan po tayo, Ma'am?"tanong ni Manong Boy kaya nagtiim-bagang ako. Kumunot naman ang noo nito habang si Leilana naman ay pinapanood lang ang bawat kilos at galaw ko.

"Let's go home now"untag ko kaya napatango pa ito bago pinaandar ang kotse.

Tiim-bagang lang ako buong byahe habang si Leilana naman, nakailang singhap na at bakas ang kagustuhan nitong magsalita pero hindi naman niya tinutuloy. Biglang tumunog ang phone ko kaya mabilis ko iyong tinanggap.

"Yes, Tita?"

Binaling ko nalang ang tingin ko sa labas ng bintana. Manong boy made a detour. Hindi siya dumaan sa dinaanan namin kanina. Sa kabilang street siya dumaan at bigla pang tumigil dahil sa stoplight.

"Where are you now? Dito ba kayo magdi-dinner?"

I played with my fingers as I stares at the skyscrapers and building of this city. Napakurap-kurap pa ako habang pinagmamasdan ang matatayog at matataas na building na minsan ko na ring pinapasyalan noon.

Tumikhim ako. "We're heading back home now, Tita. Yes po"untag ko sa kanya. I heard Tito's voice on the other side, I purse my lips.

"Okay. Take care, hija"

"Thank you, Tita"sambit ko pa bago nagpaalam at pinatay ang tawag. May hinalungkat pa ako sa mga messages at missed calls doon. Sa susunod na linggo, dadating na ang aking secretary.

Malalim naman akong bumuntong-hinga. I massaged the bridge of my nose. Pagod akong bumuntong-hinga bago mariing pinikit ang aking mga mata.

I don't want to think about it. Matagal ko nang kinalimutan ang lahat. When I left the Philippines, I also left everything behind. My name, my place, my comfort, my identity and the past. Ayokong maging sagabal iyon sa mga gusto kong makamit sa buhay. I am not the young and naive Venice Thalia anymore. She's long gone.

It wasn't easy for me. From the very beginning. But here I am, already where I want to be.

Nakaidlip ako saglit at nagising lang dahil sa maingat na pagtapik sa aking braso. Malamlam at mapupungay na mga mata agad ni Leilana ang bumungad sa akin.

"We're home now"she smiled at me. Lumayo naman siya nang umupo ako nang maayos at inayos din ang aking sarili. Mabilis akong pinagbuksan ng pintuan ni Manong Boy. I just smiled at him. Dumeretso agad ako sa loob ng bahay. Tahimik lang naman si Leilana.

"Dinner is ready"salubong kaagad ni Tita Amanda kaya tipid lang akong napangiti.

"Magbibihis lang po ako"paalam ko kaya sandali pa siyang napatitig sa akin bago tumango. Nakita ko pa ang titigan nilang dalawa ni Leilana. Parang kinukwestyon nito ang kaibigan kung anong nangyari at parang may kakaiba sa kinikilos ko.

I locked the door after entering my room. Padabog kong hinagis ang dalang bag sa sahig bago dumeretso sa bathroom. I need my hot bath. Pero bago pa ako magpatuloy sa gustong gawin, pinindot ko muna ang bell para tawagin si Ching. Isang katok agad sa pintuan ang narinig ko pagkatapos ko iyong pindutin.

"Po?"tanong ni Ching. She's still that gullible and lively Ching I knew before.

She smiled widely at me.

"Can you prepare a champagne for me? And please do tell Tita that I need my 30 minutes bath. Paki-sabi nalang din na mauna na silang kumain"

Napatango lang siya sa sinabi ko. Mabilis na itong umalis. Tumikhim naman ako pagkatapos. I already undress my clothes and I'm in my bathrobe. Gaya nang kinasanayan ko, dim ang aking kwarto. Only the moonlight illuminates my room from my wide open balcony. I already prepared my jacuzzi with a hot water and bubble soap. I also lit my scented candles inside my bathroom. Hinayaan ko nalang munang mapuno iyon ng amoy nito.