Broken Promises (Epitome Series #2)

Kabanata 17

After hearing his explanation, we reconciled. He reassured me that she was just his childhood friend and there's nothing to worry about.

"I'm all yours"

Tipid akong napatango nang hinimas niya ang buhok ko.

He smiled at me before kissing my forehead. Niyakap niya ako pagkatapos. We stayed like that for a couple of minutes. Nang masigurong maayos na kaming dalawa, hinawakan niya ang kamay ko.

"Are there any concerns?"pinagtaasan niya ako ng kilay. Napalunok naman ako dahil sa tanong niya. "Just tell me if there's still something that keeps on bothering you"

Sandali ko siyang tinignan. Hindi na nag-alinlangan pang magsumbong tungkol sa competition.

"I was qualified to train at the national center"maligayang untag ko kaya namilog ang mga mata niya.

I saw how his eyes sparkle.

"Talaga?"

Napatango ako. He smiled widely before he hold my small waist to lift me.

Napatili naman ako dahil sa ginawa niya. Marahan ko pang hinampas ang balikat niya dahil umikot-ikot pa siya and I'm afraid I might fall.

"Chester!"saway ko kaya bahagya siyang natawa bago ako maingat na binaba. Napahawak naman ako sa braso niya.

"I'm so happy for you"aniya habang hingal na hingal pagkatapos niya akong kargahin.

Napailing nalang ako at tinawanan siya.

"Akala mo ba dahil medyo payat ako hindi na ako mabigat?"

He just shook his head with disbelief. Hindi naman ako tumigil sa pagtawa.

"Seriously"aniya habang nakapameywang. Tumigil naman ako sa pagtawa at pinagmasdan siya. He look into my eyes also. "I am happy for you"bakas ang sinseridad sa tono ng boses niya.

Napangiti ako.

"Thank you"I mouthed.

Matagal kaming nagkatitigang dalawa. Walang may nagtangkang magsalita ulit. Malalim niyang paghinga lamang ang narinig ko. Medyo nahiya pa ako dahil malakas ang tibok ng puso ko. Sobrang tahimik pa naman baka marinig niya iyon kaya hinila ko na siya paalis doon.

Nakita ko namang hindi parin binibitawan nina Benjamin si Leilana habang ang isa ay hindi parin tumitigil sa kakareklamo at kakapumiglas. Umayos naman ako dahil nandiyan pala sila halos nakalimutan ko na.

Napabaling silang lahat sa amin. Nakita kong may sinenyas si Benjamin kaya napatango si Chester. They immediately let Leilana go.

"Nako! Ang sakit ng kamay ko"reklamo ng kaibigan ko kaya nilapitan ko siya para i-check kung nagkapasa ba siya o wala.

"Let me see"untag ko pero hindi ko pa nga nahahawakan ang kamay niya, hinawi na niya agad ang kamay ko kaya nagulat ako.

"Buti naman at natapos din ang usapan niyo. Magbabati rin naman pala kayo bakit niyo pa pinatagal?"reklamo niya at inirapan pa ako. "Ako nalang palagi ang nagdurusa dahil sa inyong dalawa"dagdag niya pa.