[BLHS1] We Met Again

[33]

Chapter 33.

Kahel

" Ay!" Bulalas ko nang mahulog ako sa kama. Bwesit na umaga yan, ang sakit ng likod ko. Teka... Nasaan ba ako? Ay, oo!

Nakarating ba ako rito? Kwarto to ni Lemon ah. Kinusot-kusot ko ang aking mga mata sabay bumangon. Laking gulat ko na may katabi pala ako. Nakatalikod siya sa akin kaya lumapit ako. Nang makalapit na ako ay lumawak ang aking mga ngiti nang makita ang nahihimbing niyang tulog.

" Lemon!" Hindi ko na napigilan at niyakap ko siya. I miss him so much! Pinaghahalikan ko ang mukha niya. Wala tayong magagawa e gusto niya yan.

" Oh, Orange. It's too early for loving." Bahagya siyang tumalikod na mapasamangot ako. Aba! Hinampas ko ang balikat niya kaya napatingin siya sakin. Binigyan niya lang ako nang nakakainis na tingin.

" Hindi mo ba ako na miss?" Hindi siya sumagot at tumalikod ito sa akin. Grabe siya. " Edi wag! Wala kang ka cuddle mamaya."

Akmang aalis na ako sa tabi niya nang bigla niya akong hinila at sabay niyakap ng mahigpit.

" I miss you so much, Orange." Napangiti ako sa sinabi niya. He kiss me gently then he touch my butt. " I miss this."

" Pervert." Nakangiti kong sabi. " Ba't hindi mo ako ginising kagabi?"

Nagkaroon ng katahimikan habang magkayakap pa kami. Nagkatitigan kami ng ilang segundo at marahan niya akong hinalikan ulit sa labi. Hiniwa niya ang buhok ko papuntang tenga at sabay ngumiti. Damn, I miss that smile.

" Mahimbing ka na natutulog Orange ko. Ang ganda mo kaya kapag natutulog."

" Sleeping beauty ganun?" Tumango siya at hinigpitan ang kanyang yakap.

" Kiss ko lang nagpapabukaka sayo e." Hindi ko naman napigilan na hampasin siya sa balikat.

Pinakita ko sa kanya ang awards na nakuha ko. Sobrang saya niya dahil may jowa siyang nakapasok sa honors. Tapos pinakita niya rin sa akin ang mga achievements niya mula US. Ang ganda, ang gara ng mga lugar doon. Pagkatapos namin mag kwentuhan ay sabay na kaming naligo at nagbihis. Para na talaga kaming mag asawa.

" Baka magpa ibang bansa ka pag sapit ng college." Saad ko habang bumababa kami sa hagdan. Napatingin naman siya sa akin at ngumiti.

" Don't worry, sabay tayong mag enroll sa Guilavon University." Tumango ako sa sinabi niya. Pagkababa namin ay sumalubong sa amin sina mama habang naghahanda ng pagkain.

" Yes tita. Gusto ko na muna tumuloy rito." Sambit nang kakarating lang na si Alexis kasama si tita Malet. Sinabi na sa akin ni Lemon na she's just a friend. Muntik na nga akong umiyak dahil baka niloloko niya ako pero sa totoo lang wala naman talagang rason para mag overthink. " Oh hi Kaizen."

Hindi siya kinibo ni Lemon. Mabuti naman para matauhan siya sa kakapalan niya ng face— kidding.

Nang mapagtanto niyang napahiya siya ay inalalayan niya si tita na maupo sa upuan. As usual maraming nakahain na pagkain bilang almusal. Lahat kami ay naupo na nang pandilatan kami ni Alexis.

" Excuse me? This is not for maids." Naiirita ako sa babaeng to. Lemon, pigilan mo ko mapipiga ko to.

" Alexis! They are my boyfriend's relative..." Natahimik si Alexis nang sabihan siya ni Lemon. " Be nice to them, say sorry."