Just Like How

00037

Kalmado ko lang binuksan ang pinto pero agad na nagulat ng sinalubong nya ako ng mag-asawang sampal at sinubunutan nya ako.

Hindi kaagad ako nakapalag kaya nakaladkad nya ako papalabas! I tried to stop her pero napakahigpit ng hawak nya sa buhok ko, hindi rin ako makatayo ng maayos dahil para nang matatanggal ang anit ko!

"Walang hiya kang malandi ka! Sabi ko na nga ba eh! Nagpakita ka ulit kay Clyde dahil lalandiin mo! Lalandiin! Ang kapal kapal ng mukha mo! Pagkatapos mong iwanan! Huh!" Galit na galit nyang sigaw at tinapon ako sa sahig.

I groan nang sumakit ang baywang ko dahil sa pagkabigla. I saw people tried to stop Belle kaya kinuha ko ang pagkakataong yon para tumayo pero agad nya akong sinampal ng malakas at sinipa sa may dibdib kaya natumba ako.

Namanhid ang katawan ko sa sobrang sakit na naramdaman at para ring umikot ang nasa paligid ko, I tried to open my eyes pero lalo lang akong nahihilo. Agad akong yumuko and hold the floor pero agad namilipit sa sakit. Hindi ko alam kung saan nang galing pero namanhid ako sa sakit na nararamdaman.

May humawag sa balikat ko pero hindi ko na makilala kung sino!

"Hoy Airyn! Ano? Anong nararamdaman mo?" I heard Kristine voice.

Humawak ako sa tyan ko at bulaktot ng sumakit na naman ito.

"Holy shit! Tulong! Tulong! Hoy, umayos ka dyan! Tulungan nyo kami!...Sir!

"Anong-"

"Sir dinudugo po si Airyn!"

Yong lang ang huli kong narinig bago nadilim ang paningin ko.

Pagmulat ng mata ko, puro puti na ang nakikita ko at amoy chemical na ang naamoy ko. Uupo sana ako nang nakita ko kaagad ang mukha ni De Lara, Kristine...Kumurap pa ako nang nakita ko ang nanay at tatay ni De Lara.

"Mahal okay ka lang? Hey"

Uupo sana ako nang nahilo ako kaya agad akong tinulungang humiga pabalik.

"Hey, huwag ka munang kumilos..."

"Ako na anak" rinig kong sabi ng nanay ni De Lara.

Parang umangat mg kunti ang hinihigaan lo at nilagyan ng isang unan ang ulo ko nang nanay ni De Lara.

"Anong nararamdaman mo?" Mahinahon nyang sabi.

"Masakit po ang ulo ko at nahihilo...Para rin pong masusuka ako dahil sa hilong nararamdaman" I honestly said.

Agad naman nya akong binigyan ng baso. Nanginginig ang kamay kong kinuha iyon kaya agad inalalayan ni De Lara ang kamay ko.

"Anong nangyari? Nabagok ba ulo ko kanina?" I asked them habang dinadama ang sakit sa katawan ko.

"Iha, Hindi mo ba alam?" Mahinahong tanong ng nanay ni De Lara.

"Po?...Alam ko po na mukhang nasaktan ako ng husto kanina kaya ako nagkakaganito pero po, bakit ganon kasakit?" I really said it honestly.

Pero agad napakunot ang noo nang nakita kong tumalikod si De Lara dahil naluha.

"What's happening?" Naguguluhan kong sabi.

"Iha, isang linggo ka ng buntis"

Natulala ako sa sinabi ng nanay nya. Hindi ma proseso ang sinabi nya, parang hindi ko naintindihan ang sinabi.

"Po?" Kaswal ko pa ring sabi.

Bigla akong niyakap ni De Lara kaya mas lalo akong hindi makapag-isip ng tama. Nakatitig lang kay Tita.

"Friend! Buntis ka, may lamang baby ang tyan mo! Congrats!" Malakas na sabi ni Kristine kaya napakurap ako at ibat-ibang emotion ang naramdaman.

"Okay lang ba ako?...I mean, okay lang ba ang baby? May nangyari bang masama? Bakit ako nahilo kanina? Bakit ang sakit ng tyan ko kanina? May nangyari bang masama? Okay lang ba ako?" Sunod-sunod kong sabi at sunod-sunod tumulo ang luha ko.